به گزارش این روانشناس ادامه داد: افسردگی، به دوره هایی گفته می شود که فرد خلق پایینی را تجربه می کند و شدت این خلق پایین از نا امیدی های معمولی و هیجان های غمی که گاه و بیگاه همه افراد در زندگی روزمره خود تجربه می کنند بیشتر است.
به گفته وی، این دوره ها می توانند به صورت دلتنگی شدید یا بی علاقگی زیاد به جنبه های لذت بخش زندگی، پدیدار شوند. همچنین ممکن است در افسردگی علائمی چون اضطراب، ترس مرضی، فکر درباره مرگ، نشانه های وسواسی، تغییر در روند خواب، تغییر در اشتها، تغییر در وزن بدون برنامه رژیم غذایی از پیش مشخص، و بدتر شدن خلق در عصر نیز دیده شود.
او ادامه داد: برای تشخیص یک دوره افسردگی، حداقل باید چهار نشانه از مجموعه نشانه های گفته شده در بیشتر روزهای هفته و بیشتر ساعات روز و دست کم به مدت دو هفته ادامه داشته باشند و برخی عملکردهای زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهند.
این روانشناش در ادامه گفت: بنابراین چنانچه نشانه ها کمتر از دو هفته ادامه داشته باشند، یا تعداد نشانه هایی که فرد تجربه می کند کمتر از چهار مورد باشد و نقص قابل توجهی در عملکردهای زندگی فرد ایجاد نکرده باشند، نمی توانند به عنوان یک دوره افسردگی در نظر گرفته شوند و ممکن است فرد تنها یک غمگینی یا خلق پایین را تجربه کند که نمی توان به آن افسردگی گفت.
او در انتها افزود: به طور کلی شیوه های درمانی پیشنهاد شده برای افسردگی فصلی، تقریبا شبیه همان شیوه هایی است که برای افسردگی عمده نیز استفاده می شوند و جهت درمان می‌توان از انواع مداخلات روان درمانی مانند درمان شناختی رفتاری، پذیرش و تعهد درمانی و همچنین مداخلات دارو درمانی استفاده شود.
