ویژگی‌های عالم برزخ

یک حقیقت مسلم و یقنی این است که قوای مدرکه انسان از قبیل فهم و عقل قابل پرورش و هدایت می باشند و در اعصار دور دست در گذشته فهم و عقل انسان به اندازه کافی پخته نبوده است. به عنوان مثال در اعصار پیامبران علت پیدایش شب و روز هنوز کشف نگردیده بود و حتا در عصر جدید هم خیلی از انسان ها هستند که علت پیدایش شب و روز را گردش خورشید به دور زمین می دانند. لذا کلام ارزشمند پیامبران و امامان و معصومین در قالب آیات و روایات و احادیث در مورد انسان و سرنوشت او و آینده او پس از مرگ نمی توانند حقیقت کامل باشند. اکتفا کردن به منابع دینی به معنای درجا زدن فکری چیز دیگری نمیتواند باشد. انسان آگاه و بیدار به اکتشافات علوم تجربی عصر جدید هم توجه دارد. خداوند متعال در گذشته و آینده پرسه نمی زند بلکه در لحظه حال به سر میبرد. زیرا کلیه زمان های گذشته به لحظه حال ختم گردیده اند و لحظه حال سرچشمه تمامی زمان های آینده می باشد. ماضی بعید و استمراری و گذشته ، رفته یا آمده اند و مستقبل خواهد آمد. انسان به همراه طبیعت و کیهان بر اثر نوسانات متوالی کیهانی و وقوع مه بانگ های متوالی از بر ترین سطح و حالت ممکنه وجود و حیات یعنی امکان اشرف پله به پله نزول یافته و در پایان نیم سفر نزولی به نازل ترین سطح وجود و حیات یعنی امکان اخس فعلی رسیده است و در نیم سفر صعودی دوباره به همراه طبیعت و کیهان پله به پله به حالت اولیه ملکوتی باز خواهد گشت. باور به عالم برزخ و عالم آخرت همانطور که در بالا اشاره شد در دورانی در اندیشه انسان شکل گرفته است که فهم و عقل انسان در مراحل اولیه بیداری به سر می برده است. خداوند متعال نه تنها یک جهان بلکه جهان های بیشمار را خلق نموده است که از لحاظ فرم یا شکل و محتوا مطلقا یکسان و برابر می باشند. نیم سفر های نزولی در جهان های نزولی به وقوع می پیوندند و در پایان نیم سفر های نزولی همان جهان ها در سر جای خود به جهان های صعودی تبدیل میگردند و در آنها نیم سفر های صعودی به وقوع می پیوندند. لذا انسان در کلیه جهان بطور همزمان دارای دو نوع زندگی است که معکوس هم صورت میگیرند، یک نوع در سیر نزولی از امکان اشرف به سوی امکان اخس و یک نوع در سیر صعودی از امکان اخس به سوی امکان اشرف. فهم و عقل ناپخته و بیدار نشده انسانی تاکنون به وجود داشتن حیات نوع دیگر آگاه نشده است و در طول تاریخ پیدایش روی کره زمین فقط با این زندگی آشنا گردیده است.

نظر بر قامت مادی لی لی مجنون تان کند
نگاه بر پیکر روحی ندانم که چون تان کند
اندیشمندان بزرگ در بررسی پدیده های مرگ و حیات، معمولا مرگ را در مقابل حیات قرار داده و احیانا آنرا دشمن و متضاد زندگی پنداشته و گماشته اند. اما حقیقت این است که قطب مخالف و متضاد مرگ، قطب تولد می باشد و نه حیات. تولد و مرگ یک نوسانگر معنوی و غیر مادی اند که قطبین آن جاودانه با هم بوده و هرگز از هم جدا نمی شوند. در لحظه بسته شدن نطفه قطب تولد به حداکثر مقدار و میزان خویش میرسد و قطب مرگ در وجود آن به بذر و نطفه تبدیل میگردد و در انتظار ظهور و غلبه بر همزاد خود در لحظه فرا رسیدن اجل می نشیند. به هنگام فرا رسیدن اجل، قطب مرگ که بصورت بذر و نطفه در طول عمر پرده نشین شده بود یکباره به نهایت قدر و میزان خود میرسد و قطب تولد نیست نمیگردد بلکه به بذر و نطفه تبدیل میشود و در سراپرده قطب مرگ در انتظار ظهور و غلبه مجدد بر همزاد خویش چله نشین میشود. به امید اینکه لحظه ای در آینده های دور دست فرا رسد و دری به دیواری بخورد و احیانا صور و شیپوری در پهنه هستی به نوا درآید و فرصت بیداری و غلبه بر حریف همزاد و سر سخت خویش نصیب او گردد. در لحظه بسته شدن نطفه، حیات به ظهور میرسد و در لحظه مرگ، حیات نیست نمی گردد و به عدم نمی پیوندد بلکه در مقابل چشمان سر بازماندگان و زندگان ناپدید میگردد. عامل اصلی حیات بخشی و حیات گیری بستر امن و پیوسته و مجرد و فرا گیر جان است و نه نفس یا روح و روان. ماده و روح نقش مسالح سخت و نرم افزاری را بازی میکنند و هرکدام در حین شکل گیری نطفه حیات خودرا از مرجع فراگیر جان دریافت می کنند و به هنگام تحلیل رفتن و تجزیه شدن حیات خود را جهت حفاظت و نگهداری و دریافت مجدد به جان می سپارند. لذا در لحظه مرگ نفس یا روح از بدن جدا نمی شود و با یک قالب جسمانی مثالی یا خیالی به همراه فرشتگان مسئول به جایی تحت عنوان برزخ مهاجرت نمی نماید. زیرا محیط جهان ها در مقابل ایاب و ذهاب یا رفت و آمد موجودات چه مادی و چه روحی مطلقا نفوذ ناپذیر اند. زیرا خمیر مایه کلیه جهان ها یک واحد یگانه و ثابت است و بر طبق اصل طلایی علم فیزیک یعنی بقاء انرژی نه قطره ای به آن افزوده می شود و نه قطره ای از آن کاسته میگردد. درست مثل نوسان گر تولد و مرگ، ماده و روح هم با همدیگر یک نوسانگر دو قطبی تشکیل داده اند و قطبین این نوسانگر هرگز از هم جدا نمی شوند بلکه همیشه با هم خواهند بود و فقط به همدیگر تبدیل میشوند. زمانیکه قطب مادی به نهایت گسترش و وسعت خویش برسد، آنگاه قطب روحی در بطن و پیکره آن به بذر و نطفه تبدیل میشود و علیرغم بذر و نطفه بودن مدیریت حرکات بدن مادی را به عهده میگیرد. درست برعکس ، زمانیکه قطب روحی به حداکثر گسترش و وسعت و قدر و میزان خویش برسد، آنگاه قطب مادی نیست نمیگردد و به عدم نمی پیوندد بلکه در بطن و پیکره قطب روحی به بذر و نطفه تبدیل میشود و هدایت و کنترل حرکات بدن های روحی را عهده دار میشود. تبدیل این دو قطب عظیم به همدیگر به دو صورت به وقوع می پیوندد، یکی غیر مستقیم و دیگری بطور مستقیم. نوع اول یعنی تبدیل غیر مستقیم در عالم شهود فعلی از طریق افزایش موجودات زنده گیاهی و جانوری و انسانی صورت می پذیرد و نوع دیگر یعنی تبدیل مستقیم به هنگام وقوع مه بانگ های متوالی اتفاق می افتد. قبل از وقوع هر مه بانگی تصمیم گرفته میشود که کدام قطب باید به وسعت برسد و کدام قطب باید به بذر و نطفه تبدیل گردد. این تصمیمات توسط خداوند متعال در طرح مطلق خلقت و آفرین از پیش گرفته شده اند و در طول سفر خلقت های نزولی و صعودی هیچگونه تجدید نظری در آن ها صورت نمیگیرد. زیرا تصمیمات خداوند یک بار برای همیشه گرفته شده اند و تغییر ناپذیر. انسان و طبیعت و کیهان هرکدام دارای هفت حیات و مرتبه وجودی و نظم و سامان اند و هرکدام از این حیات ها و نظم و سامان ها زیر سقف یک آسمان و یک زمین خاص و ویژه خویش بر اثر نوسانات متوالی کیهانی و وقوع مه بانگ های پیاپی به ظهور و پیدایش می رسند و تجربه میگردند. حیات های هفتگانه بطور همزمان و معکوس و موازی در دو نوع از جهان ها جاری میگردند. در جهان های نوع نزولی از امکان اشرف به سوی امکان اخس و در جهان صعودی از امکان اخس به سوی امکان اشرف. پدیده های نزول و صعود به معنای فیزیکی پایین آمدن و بالا رفتن از پله کان و نردبان نیست بلکه تغییر و تحول از حالتی به حالت دیگر. از مراتب وجودی هفتگانه هر بار فقط یکی به ظهور میرسد و به عالم شهود تبدیل میگردد و شش مرتبه باقی مانده جدا از مرتبه به ظهور رسیده وجود ندارند بلکه بصورت غیبی یا امکانات بالقوه یا قوای محض که در انتظار به فعلیت رسیدن در بطن و پیکره و باطن واقعیت می نشینند. همه ما انسان ها از این ظهورات هفتگانه دو بار با ظهور مادی با بذر روحی و پنج بار با ظهور روحی با بذر مادی مواجه خواهیم بود. میتوان یقین حاصل نمود که هفت آسمان دینی بطور همزمان و به شکل طبقه ای بر طبقه ای دیگر و یا بصورت محیط و محاط وجود ندارند بلکه پشت سر هم ایجاد خواهند شد. در پایان اشاره به یک راز شاید خالی از لطف نباشد و آن اینکه فاصله زمانی بین لحظه مرگ در عالم شهود فعلی و لحظه تولد مجدد در عالم شهودی بعدی برابر است با فاصله زمانی وقوع دو مه بانگ متوالی . این فاصله زمانی تاکنون توسط علوم نجوم و کیهان شناسی محاسبه و تعیین نگردیده است و شاید تا آینده های دور دستی مقدور نباشد. اما زمانی بسیار طولانی است. نکته جالب توجه در این زمینه این است که خواب مرگ با وجود اینکه بسیار طولانی است ، اما برای اموات که پس از مرگ دیگر قادر به درک گذر زمان نخواهند بود، خواب مرگ فقط یک لحظه کوتاه طول می کشد. به اندازه یک دم و بازدم یا یک پلک چشم به هم زدن . روح و روان کلیه گذشتگان انسانی در پیشگاه خداوند متعال و در بارگاه کبریایی اش غریق فیض رحمت و محبت و مملو از شادی و خرّمی و لذت و در آرامش و صلح و صفا و پر از روئیا های خوش و شیرین باد. آمین یا رب العالمین
دل گمشده گشت باز پیدا و از او بسی نشان ها یافتم
وان گمشده را زنده و درگیر و تدبیر امور جهان ها یافتم

طول عمر عالم برزخ که همان عالم قبر می باشد برابر است با طول خواب مرگ و آن برابر است با فاصله زمانی بین دو مه بانگ متوالی و آن برابر است با فاصله زمانی بین لحظه مرگ در عالم شهود فعلی و لحظه تولد دوباره در عالم شهود بعدی. این فاصله زمانی هنوز توسط دانشمندان علم کیهان شناسی محاسبه و تعیین نگردیده و تا آینده های دور دست هم محاسبه آن مقدور نخواهد بود. اما به احتمال قریب به یقین این فاصله زمانی برابر است با مقدار عددی سرعت نور بتوان 2 باضافه پیشوند سال یعنی 90 میلیارد سال. نیمی از این طول عمر کیهانی یعنی 45 میلیارد سال به فاز انبساط و نیمی دیگر به فاز انقباض تعلق دارد. یاران عیسی مسیح از وی پرسیدند که روز قیامت کی اتفاق می افتد. در پاسخ به آنان فرمود که معذورم و فقط خداوند از وقوع آنروز آگاهی کامل دارد. این سوال از پیامبر اکرم هم پرسیده شد و پاسخ همان بود که عیسی به شاگردان خود داده بود. از دیدگاه علم کیهان شناسی وقوع مه بانگ مجدد یک سوم یعنی حدود 33,33 درصد حقیقت علمی دارد. زیرا این علم برای آینده کیهان سه سرنوشت بیشتر قائل نیست. یکی انبساط دائمی، دیگری انبساط تا حالت پایداری و سوم انبساط تا یک حد معین و پس از آن انقباض مجدد. نظریه علمی مه بانگ هنوز دوران نوزادی و طفولیت را طی میکند و تا رسیدن به حد بلوغ و انسجام کامل شاید قرن ها یا هزاره ها طول بکشد که به یک باور و اعتقاد علمی جهانشمول و عام تبدیل شود و جای اعتقادات و باور های ادیان وحیانی فعلی را بگیرد. اگر یک روزی علوم طبیعی و تجربی وجود خداوند را به اثبات رساندند، آنگاه چنین اثباتی یقینا تائید حقانیت دین و مذهب نخواهد بود، بلکه اصلاح باور های دینی. یکی از این اصلاحات این خواهد بود که خداوند متعال جهان را ظرف شش روز نیآفریده است و بجای یک جهان و دو جهان و سه جهان، تعداد بیشماری از آنها را خلق کرده است. اصلاح دوم این خواهد بود که خداوند آدم را از خاک و گل نیآفریده و حوا را از دنده های چپ یا راست وی خلق نکرده بلکه انسان و موجودات زنده و غیر زنده را از راه تکامل طبیعت و کیهان خلق کرده است. اصلاح سوم این خواهد بود که انسان به همراه طبیعت و کیهان بر اثر نوسانات متوالی کیهانی و وقوع مه بانگ های متوالی به حالت اولیه ملکوتی رجعت خواهد نمود و نه از طریق بر پایی روز قیامت و برانگیخته شدن مردگان از قبور. اصلاح بعدی این خواهد بود که انسان توسط خداوند متعال هیچگاه مورد استنطاق و بازپرسی و بازجوئی و باز خواست قرار نخواهد گرفت و به عذاب و جزای جهنمی محکوم نخواهد شد. سعادت و خوشبختی غائی و نهائی انسان به اعمال نیک و بد دنیوی هیچگونه ارتباطی نداشته بلکه بدون قید و شرط و بطور کاملا مساوی مشمول حال کلیه انسان ها می باشد. غریزه انتقام جویی خاص و ویژه انسان است و خداوند متعال موجودی انتقامجو نیست و کاسه صبر اش به علت بیکرانی هرگز لبریز نمیشود و فیض رحمت و عنایت و محبت اش پایان ناپذیر. انسان و طبیعت و کیهان دارای دو نوع جسمانیت می باشند، یکی مادی و دیگری روحی. این دو جسم هرگز از هم جدا نمی شوند و نمیتوانند مجرد و مستقل از هم وجود داشته باشند. فقط بهم دیگر قابل تبدیل اند.

گاهی اوقات از خودم می پرسم اگر ضرب‌المثل " حقیقت تلخ است" حقیقت داشته باشد، چرا خیلی از انسان های اندیشمند در طول تاریخ بخشی از عمر خودرا صرف دست یابی به حقیقت نموده اند؟ و بعضی از عارفان بزرگ به مریدان خویش و ره روان راه حق پند و اندرز داده اند که راز ها را فاش ننمایند. در این جا می خواهم چند تا از راز های نهفته در سراپرده وجود انسان را فاش نمایم که شاید رنگ و مزه و طعم و بوی آنها برای همگان خوش آیند نباشد و خدای نخواسته موجب اوقات تلخی آنان گردد. این حقایق نهفته در پشت ظاهر وجود انسان در طول تاریخ بشریت تاکنون در ذهن و اندیشه سوارکاران تک تاز در میدان اندیشه های دینی ، فلسفی ، حکمی ، شعر و هنر و ادب و عرفان و علوم طبیعی و تجربی رخنه نکرده است و شاید بتوان به طور یقین استدلال نمود که حتا در خواب و خیال رایحه آن به مشام آن بزرگان نرسیده است. این راز ها و یا حقایق ژرف یا برتر این لند که انسان بر خلاف تصور و باور همگانی دارای تنها یک سرنوشت جنسی و عشقی نمی باشد بلکه پنج نوع مختلف. یک مثال ساده و سطحی : یک مرد و یک زن بطور جاودانه مرد و زن باقی نمی مانند بلکه بر اساس قانون یا اصل دیالکتیکی تبدیل ضدین ، بهم دیگر تبدیل می گردند. خواننده گرامی با شنیدن این حقیقت بنیادی لزومی ندارد که نگران شود. زیرا این تبدیل در عالم شهود فعلی صورت نمی پذیرد بلکه مکان و زمان بروز و اتفاق و ظهور آن در عالم شهود بعدی می باشد که جدا از این عالم نبوده و در جهانی دیگر نخواهد بود بلکه محتوای همین جهان بر اثر انقباض مجدد کیهانی در مرکز به دمای محض تبدیل خواهد شد و پس از انبساط مجدد، عالم شهود بعدی از نو آفریده خواهد شد. مرتبه وجودی دوم یک مرد یک زن و مرتبه دوم وجودی یک زن یک مرد می باشد و این مرتبه دوم وجودی مرد و زن در عالم شهودی بعدی به ظهور خواهد رسید و تجربه خواهند گردید. این موضوع کل حقیقت نیست بلکه حقایق ژرفتری در زیر پوسته آن نهفته است و آن اینکه هر فرد انسانی غیر از اینکه از این حق طبیعی و الاهی برخودار است که حیات خودرا یک بار در قالب جسمانی مردانه و یکبار در قالب جسمانی زنانه تجربه نماید ، علاوه بر آن از این حق هم برخوردار است که حیات دوگانه خویش را یک بار با بدن مادی با بذر و نطفه روحی و یک بار با بدن روحی با بذر و نطفه مادی تجربه نماید. لذا چهار حیات و چهار مرتبه وجودی. تا اینجا کل حقیقت بیان نگردیده است و حقایق ژرف تری در قالب مغز در زیر این پوسته های چهار گانه نهفته اند به شکل زیر: هر فرد انسانی از این حق طبیعی و الاهی برخوردار است که علاوه بر حقوق بالا به زوجیت با خود برسد و عشق خویشتن را تجربه نماید. این زوجیت ها همگی با بدن های روحی صورت خواهند پذیرفت و سه نوع می باشند بصورت : مذکر-مذکر ؛ موئنث-موئنث ؛ مذکر-موئنث. دوبار بطور هم جنس ( همو گِن ) و یک بار غیر هم جنس
( هِترو گِن ) . این حقیر در باور و جهان بینی نوین خویش این سه نوع مرتبه وجودی انسان را تحت عنوان " زوج های بنیادی خودی" غسل تمدید داده ام. بنابراین انسان در مجموع دارای هفت زندگی و حیات و هفت مرتبه وجودی می باشد. هرکدام از این حیات ها و مراتب وجودی هفتگانه در یک عالم شهودی با یک نظم و سامان طبیعی و کیهانی و زیر سقف یک آسمان و بر روی یک زمین خاص و ویژه خویش پشت سر هم با یک ترتیب و نظم خارالقعاده و شگفت انگیز در چهار چوب طرح مطلق خلقت و آفرینش به خواست و امر خداوند متعال به پیدایش و ظهور می رسند و تجربه میگردند. طوریکه خواننده گرامی ملاحظه فرمودند، سرنوشت های جنسی و عشقی پنج نوع اند اما برای ساری و جاری شدن و رقم خوردن و تجربه گردیدن به هفت عالم شهودی نیاز مند اند. مراتب وجودی و حیات های هفتگانه در جهان های موازی معکوس همدیگر اتفاق می افتند. در جهان های نزولی روند سفر از سطح امکان اشرف به سوی امکان اخس و در جهان های صعودی از سطح امکان اخس به سوی امکان اشرف اولیه ملکوتی خواهد بود. جهان های نزولی که در آنها نیم سفر نزولی به پایان برسد ، در سر جای خود به جهان های صعودی تبدیل خواهند شد و در آنها نیم سفر صعودی آغاز خواهد گردید. پیامبر اکرم فرموده است که مرگ به معنای نیستی و نابودی و پایان حیات نمی باشد بلکه انتقال از منزلی به منزل دیگر. در دین مبین اسلام این این انتقال از طریق قبض نفس یا روح در لحظه فرا رسیدن اجل توسط ملک الموت یا فرشته مرگ به نام عزرائیل و سپس ورود به عالم میانی برزخ و الا آخر شرح داده شده است. با احترام کامل و سر تعظیم فرو آوردن در پیشگاه انبیاء و اولیاء و معصومین و احترام کامل خدمت همه موئمنین و پیروان صدیق و شریف و صالح و نیکوکار ادیان توحیدی ، این حقیر نحوه انتقال منزل به منزل را در بالا از طریق دیگری بطور مختصر بیان داشتم و خواننده محترم و گرامی مختار و آزاد است که آنرا به پذیرد و یا آنرا در سبد یا زنبیل کاغذ های باطله بیافکند. مولانا عارف بزرگ و مسلمان در قالب دو بیت گفته است که وی به خواست و اختیار خویش به اینجا نیامده است و آن کسی که اورا به این منزل منقل نموده است دوباره اورا به وطن یا منزل اولیه باز خواهد گرداند. منظور وی از این جا و این منزل همان جهان فانی و آنجا و آن منزل همان جهان باقی می باشد. اما حقیقت این است که این جهان فانی و آن جهان باقی هردو یک حقیقت و واقعیت یگانه می باشند و جدا از هم وجود ندارند. سعدی فرموده است : صحبت یاران حاصل دور بقاست/ یک دم دیدار دوستان به هردو جهان بهاست. شاعر رند حافظه که به لسان غیب و حافظ قرآن معروف است فروده است :
جهان فانی و باقی هردو فدای ساغر و ساقی. و لی لی سروده است : نظر بر بید مادی لیلی مجنون تان کند/ نگاه بر سرو روحی او ندانم چون تان کند.
خلاصه اینکه عالم غیب و شهود یکی هستند و دارای هفت مرتبه وجودی می باشند. هر بار که یکی از مراتب هفتگانه غیب به شهود میرسد ، شش مرتبه وجودی دیگر جدا از آن سر جای خود باقی نمی مانند بلکه به شکل قوای محض یا امکانات و استعداد های بالقوه در بطن عالم به شهود رسیده بصورت غیبی موجود اند و با حواس پنجگانه غیر قابل رویئت اند. انسان از آنجاییکه دارای ذهنی محدود می باشد، لذا با حواس و فهم و عقل محدود خود فقط قادر به دریافت محدوده ای از اجزاء می باشد و نمیتواند کل را یک باره در یافت نماید و تنها به این دلیل بر این باور است که خداوند به عنوان غیب است. اما خداوند متعال عینیت و واقعیت است.

با عرض سلام و تقدیم احترام به دوستداران چگونگی های عالم برزخ و مرحبا گویی به لی لی و سی سی و پی پی و تاتی و ماتی بابت اظهار نظر های علمی پر ارزش خود. این حقیر در اینجا چند سوال ساده را طرح مینمایم و پاسخ های کوتایی به آنها ارائه میدهم که شاید مشکل گشا باشند و مارا به حقایق ژرف تر الهی رهنمون گردند. سوال آیا عالم برزخ خارج از عالم مادی قرار دارد ؟
برای اینکه پاسخی روشن و حقیقی و در خور فهم و عقل پخته و بیدار و آگاه عصر جدید به این سوال بدهم، لازم می بینم که از مفاهیم بیزمانی و بیمکانی تعریف نوینی ارائه دهم . از دیرباز تاکنون باور اندیشمندان بر این بوده است که این مفاهیم و مقولات مترادف و معادل و هم معنی با عدم وجود زمان و مکان می باشند. از طرفی دیگر این مفاهیم از دیدگاه اندیشمندان دینی از صفات باری تعالی محسوب میگردند. همچنین میدانیم که حکیمان و عارفان دینی جهان و موجودات زنده و غیر زنده درون آنرا جلوه ؛ تجلی و ظهور اسماء و صفات خداوند متعال می دانند و یا حداقل به آن باور دارند. حال سوال دیگر پیش می آید و آن اینکه آیا بیزمانی و بیمکانی هم تجلی یافته و به ظهور رسیده اند یا نه ؟ اگر طبق باور حکیمان و عارفان ارجمند و شریف و بزرگوار پاسخ این سوال مثبت باشد، آنگاه آیا وظیفه دوستداران حقیقت این نیست که این دو گمشده را در بطن و پیکره واقعیت عینی جستجو کنند و رد پای این دو گوهر و جوهر گرانبهای الهی را بیابند ؟ یا اینکه به شعر گویی در باره آنها اکتفا کنیم . حقیقت این است که بیزمانی و بیمکانی به معنای عدم وجود زمان و مکان نیستند بلکه همزاد های زمان و مکان با ماهیتی متضاد. بر خلاف ذره و ضد ذره یا ماده و پاد ماده، ذرات چهار بعدی زمانمکان و ذرات چهار بعدی بیزمانی و بیمکانی پس از رسیدن به هم ، همدیگر را متقابلا نابود نمیکنند بلکه مثل عاشق و معشوق های انسانی در آغوش همدیگر مشغول رقص و نوسان می شوند و آنهم بدون اینکه لحظه ای خسته شوند و عشق آنها پس از اتفاع شهوت برای مدتی به سردی بگراید. ابعاد کوچکترین ذرات زمانمکان توسط فیزیکدان برجسته آلمانی به نام ماکس پلانک محاسبه و تعیین گردیده اند. اما پلانک موفق به کشف ذرات بیزمانی و بیمکانی نشد و این هدیه الهی نصیب این حقیر ناچیز گردیده است. ابعاد کوچکترین ذرات بیزمانی و بیمکانی برابرند با ابعاد پلانک . این ذرات روی هم نوسانگر های هشت قطبی بنیادی را تشکیل می دهند و اندازه آنها بسیار ریز تر از ذرات نور و ذرات اتمی و زیر اتمی و زیر هسته ای می باشند. لذا ذرات و امواج نور و ذرات تشکیل دهنده اتم و کوارک ها عنصر اصلی و تار و پود خمیر مایه عالم مادی نیستند بلکه تنها قالب و صورت و چهارچوب اند. تار و پود خمیر مایه هستی مادی در اصل و ریشه همان نوسانگر های بنیادی هشت قطبی زمانمکان و بیزمانی بیمکانی می باشند. آرزوی انشتاین دانشمند برجسته آلمانی پس از ارائه نظریه های خاص و عام این بود که در قالب یک فرمول ساده ریاضی مثل فرمول ریاضی اصل هم ارزی جرم و انرژی، اصل هم ارزی زمانمکان از یک طرف و از طرف دیگر انرژی یا جرم را ترسیم و بیان نماید و از آن طریق به وحدت دنیای فیزیکی برسد. علت عدم موفقیت او همین هم معنی پنداشتن مفاهیم بیزمانی و بیمکانی با عدم وجود زمانمکان بوده است. برای بر آوردن آرزوی انشتاین و ترسیم این فرمول ساده ریاضی به کشف یک ثابت طبیعی جدید نیاز خواهیم داشت. این ثابت طبیعی میتواند از طریق زیر محاسبه شود: حجم نوسانگر های بنیادی معلوم است، و کافیست که حجم یک کوارک را بدانیم. آنگاه حجم کوارک را بر حجم نوسانگر بنیادی تقسیم نمائیم. نتیجه این تقسیم یک عدد بدون واحد خواهد بود. از آنجاییکه کوارک ها و الکترون ها و ذرات نور دارای حجم های مختلفی می باشند ، این ثابت طبیعی واحد و یگانه نخواهد بود بلکه به تعداد بسیاری. نتیجه اینکه عالم برزخ جدا از عالم مادی وجود ندارد بلکه با عالم مادی یکی است. همچنین عالم غیب که اندیشمندان محترم دینی آنرا بیزمان و بیمکان میپندارند به دلایل ارائه شده در بالا همین عالم شهود می باشد. البته واقعیتی که با آن مواجه هستیم و در آن مشغول گذران زندگی می باشیم جلوه و تجلی و ظهور کل خداوند و عالم غیب نمی باشد بلکه یک قطره کیهانی ناچیز از وجود خداوند متعال و عالم غیب اش در کنار قطرات بیشمار کیهانی دیگر در پهنه بینهایت و بیکرانی. خلاصه اینکه ؛ اندیشمندانی که با استفاده از مفاهیم بیزمانی و بیمکانی و بی صورتی و بی بویی و بی رنگی و بی صوتی و بی مزگی عالم برزخ و علم غیب و خدا را از عالم مادی و شهودی و دنیوی جدا می نمایند، همیشه مرتکب خطای نا آگاهانه حسی میشوند.
دو حقیقت بنیادی دیگر که در طول تاریخ بشریت تاکنون در مقابل چشمان سر و بصر دل و باطن اندیشمندان فرزانه و فرهیخته و مستعد پنهان باقی مانده اند بطور اجمال و مختصر و فشرده به شرح زیر می باشند :
الف ▪ بر خلاف تصور خاص و عام کلیه افراد انسانی تنها دارای یک سرنوشت جنسی و عشقی به شکل سنتی و کلاسیک آن یعنی
" یا مرد و یا زن " نمی باشند بلکه پنج نوع متفاوت و مستقل از هم.
ب ▪ باز هم برخلاف تصور خاص و عام کلیه افراد انسانی تنها دارای یک من یا یک خود مجرد انفرادی و یا یک خویشتن واحد و یگانه نیستند بلکه هرکدام دارای ده تا من یا ده تا خود مجرد انفرادی و یا ده تا خویشتن مستقل .
کسانیکه به زبان عربی علاقه دارند می توانند در بخش الف : از واژه های زیر استفاده کنند : تقادیر خامسه جنسی و حُبی یا سرنوشت های جنسی و عشقی پنجگانه و در بخش ب : نفوس عشره یا خویشتن های دهگانه . در منازل و وادی های هفتگانه و هفت شهر های عشق بیشمار در طی نیم سفر های نزولی و صعودی خلقت و آفرینش، خویشتن های دهگانه و یا نفوس عشره همیشه سه بار به شکل زوجی و چهار بار به شکل انفرادی و پشت سرهم و به نوبه خاص و ویژه خویش به ظهور می رسند. لذا تعداد منازل و وادی ها و شهر های عشق مجموعا هفت تا می باشند. اما هرکدام از مراتب هفتگانه وجود در نوع خود دارای لایه های بسیاری مملو از اسماء و صفات الهی می باشند و در طول سفر تا تمامی این لایه ها در دوره های بیشمار هفتگانه به ظهور نرسند و تجلی نیابند، سفر خلقت به پایان نخواهد رسید.
یک اشاره کوتاه : عقول عشره حکیمان و عارفان دینی از این طریق حقیقت دارند و نه از راه تفسیر آنها بر اساس جهان بینی نُه فلکی بطلمیوسی. عقل فعال همین عقلی است که در این مرتبه وجودی و دراین عالم مادی و شهودی همه افراد انسانی از آن برخوردارند و قابلیت خوابیدن و بیداری را دارا می باشد و نُه عقل و نُه نفس دیگر بصورت الگوهای ثابت و جاودانه و منفعل در وجود انسان وجود دارند و هیچگونه عمل و عکس العملی در این حیات و زندگی ندارند. ضمنا تقسیم بندی نفس در علم النفس به چهار نوع اماره و لوامه و ملامه و مطمئنه کاملا اشتباه می باشد، زیرا این مفهایم صفت اند و نه نوع. یعنی هوا و هوس های نفسانی اند و نه انواع نفس. همچنین مترادف دانستن نفس با روح یا روان و یا جان کاملا اشتباه می باشد، زیرا معادل اصلی این واژه عربی به زبان فارسی همان من یا خود مجرد انفرادی و یا خویشتن می باشد.
امیداورم که با این کلام کودکانه سر خواننده گرامی را به درد نیاورده باشم. در پایان یک اشاره کوتاه برای علاقه مندان به دیگر حقایق ماورایی اما واقعی و عینی : ماهیت اصلی انرژی و ماده تاریک همان نوسانگر های بنیادی می باشد که در اولین لحظات وقوع مه بانگ و انبساط کیهانی قالب ریزی نشده اند و به صورت سیاه چاله های بزرگ و کوچک در پهنه کیهان باقی مانده اند. از این طریق ماهیت سیاه چاله ها هم فاش گردید.

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

به نام پروردگار عشق.برای پی بردن به دنیای دیگر اینقدر علمی و پیچیده فکر نکنید.خیلی ساده هست فقط کافیه از تجربه کنندگان نزدیک به مرگ بپرسید.من از تجربه کنندگان نزدیک به مرگ هستم.باید بگویم برزخ مومنین که ایمان به خدا دارند به طرف بالا است یعنی خود به خود روحشان به برزخ در بالا کشیده میشود ولی برزخ کافران یا کسانی که کردار زشت انجام داده اند یا خود کشی کرده اند خود به خود به درون زمین است همانطور که خداوند در قرآن فرموده که هر که کردار زشت انجام دهد و برای مردم با کردار زشتش نقشه بکشد همه ی آنها را به درون زمین فرومیبرم.پس برزخ مومنین فقط با عشق تشکیل میشود عشق به همه از گیاهان و حیوانات گرفته تا انسانها ولی جهنم با تنفر ایجاد میشود.باید بگویم واو به واو قرآن کلام خداست و همانطور که خداوند خودش را در سوره نور مثال زده قامتش کل جهان است که مانند ستارگان نیلی میدرخشد و پیکری به رنگ برگهای درخت زیتون دارد و هر جا نگاه کنید پروردگار شما را میبیند و مرگ فقط یک دگردیسی است از آن نترسید فقط معنی قرآن را بخوانید و به حرفهای پروردگار گوش دهید و به آن عمل کنید مطمئن باشید پروردگار را ملاقات خواهید کرد و چشمان بسیار بسیار مهربان و زیبای او را خواهید دید .اگر پرواز روح انجام میدهید کافیست خداوند را درپرواز روح صدا بزنید او را ملاقات خواهید کرد اما باید به مرحله فرقان رسیده باشید.تمام فرشتگان و حتی فرشتگان محافظ و شیطان جن و شیطان انس وجود دارند کافیست که در برون فکنی روح آنها را صدا بزنید آنها را خواهید دید.آن وقت بعد از تجربه نزدیک به مرگ و بعد از تجربه پرواز روح میفهمید که واو به واو قرآن کلام پروردگارمان است.

خدایا دارم ازداغ همسرم،میمیرم.شب وروزم فقط گریه است وگریه است وگریه.
داغ همدم وهمسر،بدترین داغ دنیاست.

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم

درود بر دوستان اهل قلم و علم وصف . از توصیف و وصف و نگارش واقعیت توسط شما سپاسگزارم

من نظرات فلسفی رو که میخوندم بعضی جاهاش مخم واقعا سوت میکشید و درک بعضی گفته ها برام سخت و حتی غیر ممکن بود، جایی که گفته شده بود اعمال نیک و بد آدم ها تاثیری درسرنوشت غایی هر فرد نداره یا زن و مرد تبدیل به هم میشن به نظرم بدون حقیقت هست اما من خودم بار ها در خواب پیش اومده فهمیدم دارم خواب میبینم خوابم طول کشیده و فکر میکردم مردم و به دنیا دیگه بر نمیگردم چه قدر از لحاظ روحی و روانی بنده تحت یک فشار عجیب بودم و افراد و وقایعی رو میدیدم که به من تذکر ها میداد جوری بود که من گریه میکردم و از خدا میخواستم منو برگردونه به دنیا چون میدیدم من رهایی از خودم و اعمالم ندارم وفقط خود خدا میتونست اونجا هوامو داشته باشه، دوستان اینایی که گفتم حقیقت داره راستش نمیخواستم بگم شاید فکر میکردم جز اسرار غیبه ومن حق نداشته باشم بگم ولی گفتم دوستان حقایقی بسیار عظیم پشت پرده هست من هیچ علمی ندارم عالم هم نیستم ولی میتونم یه جورایی حسش کنم

علاوه بر این تفاسیر اگر در ایات قرآن کریم دقت کیم جواب همه سوالات خود را پیدا میکنیم، اینکه گروهی از ارواح مثل شهدا زنده هستن نمردند................... یا قران کریم میفرماید فرعونیان غرق کردیم انها وارد اتش شدند، در جای دیگر میفرماید گروهی دیگر وقتی از خواب برزخی بیدار میشوند قسم میخورند چند روزیست از دنیا رفتند! پس ارواح انسانها را خداوند بسته به درجاتی که دارند..............

مطالب جدیدی بودن، ممنون، اگر که منبع را اعلام، و بیشتر کلمات وجملات را با معنی واضحتری برای درک بیان میداشت، وازهمه مهمتر یک جمع بندی در مورد مطالب . باتشکر

دموکریت فیلسوف یونان باستان جهان بینی هستی شناسی خودرا در قالب یک جمله به شکل زیر بیان داشته است : دنیا از لحاظ اندازه متناهی و از لحاظ تعداد نامتناهی یا بیشمار است. افلاطون این ایده طلائی و درخشان باستانی را در کشو میز تاریخ اندیشه های فلسفی ماقبل خویش بایگانی و پنهان نمود که هم عصران وی و آیندگان به آن دست رسی نداشته باشند و رشته آن فکر و اندیشه و ایده را ادامه ندهند. در این زمینه استدلال وی این بوده است که خوب خوبان یعنی خداوند متعال فقط یک جهان را به خوبی و زیبایی خود آفریده است و نه دنیا های بیشمار. در عصر جدید همان ایده باستانی بین منجمین و کیهان شناسان دیار غرب در حال رنسانس یا تولد مجدد به سر می برد. ایده هستی شناسی دموکریت باور به وجود جهان های موازی و مساوی و بیشمار در اطراف جهان خودمان می باشد. وجود این جهان ها از طریق تجربه بطور مطلق غیر قابل اثبات می باشد و تنها از طریق ریاضیات محض میتوان به حقیقت وجود داشتن آنها پی برد. آن ایده باستانی را میتوان به شرح زیر تفسیر نمود: خداوند متعال در روند آفرینش نظام احس ، هستی یا وجود و مکان نامتناهی و بیکران و بینهایت خویش را به هستی های محدود یا متناهی و مساوی و بیشمار تقسیم نموده است و به علت بیکرانی هستی و مکان چنین عمل تقسیمی در بینهایت دور دست های مکانی و زمانی هرگز به پایان نخواهد رسید. برای تعین فرم یا شکل و محتوای جهان ها ، خداوند متعال تعداد بیشماری امکانات مختلف را در اختیار داشته است و طبق باور و نظریه این حقیر در بین آن همه امکانات ، ساده ترین آنها را انتخاب نموده است و آن اینکه کلیه جهان هایی که تاکنون آفریده شده اند و کلیه جهان های بیشماری که در آینده ها آفریده خواهند شد، همگی از لحاظ فرم یا شکل و محتوا بطور مطلق همسان و برابر می باشند و خواهند بود. لذا کلیه جهان ها هرکدام دارای عوالم هفت گانه ؛ حالات و سامان یا نظم های هفتگانه و هفت ( آسمان و زمین ) می باشند. در این جا باید به این نکته بسیار مهم توجه داشته باشیم که عوالم و سامان یا نظم ها و آسمان و زمین های هفت گانه بطور همزمان و به شکل طبقه بر طبقه یا بصورت محیط و محاط وجود ندارند بلکه همگی از یک خمیر مایه واحد و یگانه پشت سرهم و هر کدام به نوبت خاص و ویژه خویش در فواصل زمانی کاملا معین و از پیش تعیین شده ( همیشه برابر با طول عمر کلی کیهان یا هر عالم ) در چهارچوب طرح مطلق آفرینش و بر اساس مفاد و آئین نامه اجرایی ثابت و تغییر ناپذیر آن و مُهر و موم قضا و قدر نهاده شده بر آن از طریق وقوع مه بانگ های متوالی هفتگانه و بیشمار بر اثر نوسانات باز و بسته شدن یا انبساط و انقباص محتوای جهان ها پشت سر هم به ظهور میرسند یا پدیدار میگردند و تجربه می شوند و محو میگردند و آنهم با درجات مختلف تکاملی بین دو سرحد ؛ یکی نهایت نقصان و دیگری نهایت کمال و محصور و محدود بین مبداء و معاد. دو حالت کلی مبدئی و معادی یعنی دو نظام احسن آفرینش هردو یکی اند و بر هم منطبق اند و از هم دیگر جدا نیستند و اختلاف لفظی این دو نظام احسن اعتباری می باشد و نه ماهیتی و یا اصالتی. نظام احسن به اعتبار قبل از آغاز سفر نزولی - صعودی هستی و قبل از شروع جاری شدن سلسله طویل حیات های دنیوی ، مبدئی محسوب می شود و به اعتبار پایان سفر و ختم سلسله حیات های دنیوی ، معادی می باشد. در تسلسل ظهورات پیاپی، هر کدام از سامان ها ؛ عوالم و آسمان و زمین های هفتگانه در نوع خود با یک درجه تکاملی برتر نسبت به سطح تکاملی قبلی همیشه در فواصل زمانی 7 برابر طول عمر کلی کیهان به ظهور میرسند و هرکدام پشت سر هم با یک سطح تکاملی مساوی همیشه در فواصل زمانی 1 برابر طول عمر کلی کیهان . اگر دوستدار حقیقت و خداوند و حکمت و رحمت و فیض و علم و آگاهی و قدرت و صبر و عشق و محبت و عدالت و اخلاق مطلق و بیکران وی می باشیم نباید در جهت شناخت خود ؛ انسان ؛ طبیعت ؛ کیهان و یا جهان و خداوند به معارف وحیانی و حدیثی و روائی دینی اکتفا کنیم.
تکالیف سنگین و اعمال دست و پاگیر و باز دارنده رشد و نمّو و بلوغ قوای ادراکی فهم و عقل از قبیل پرستش و ستایش و نیایش و مناجات و دعا و عبادات و احداث معابد و قربانی حیوانات و زیارت امکان به اصطلاح مقدسه و تعیین قبله گاه و تسبیح و ذکر و طاعت و بندگی به امر خداوند متعال و از آسمان بر وجود انسان نازل نگردیده اند بلکه میراث دوران بت پرستی اند و از طرف بنیانگذاران آئین ها و ادیان و مخترعین یوغ های سنگین و سبک شرایع دینی بر روی گردن و دوش و گرده انسان نهاده شده اند و آنهم با قصد و نیت و هدف و انگیزه باطنی زنده نگاه داشتن نام و نشان و اثر خویش در ذهن و زبان و خط انسان چه موافق و چه مخالف و آنهم نه با تبعیت از امر و کلام خداوند بلکه به پیروی از پرتو نور ظلمانی آتش سوزان شهوت غریزه طبیعی نام آوری و شهرت طلبی در سطوح زندگی ها و یا حیات های ابتدایی ایلیاتی و طایفه ای و قبیله ای و قومی و بین اقوام در شرائط تاریخی و اعصار مختلف باستان. خداوند متعال قبل از آعاز سفر، طی پیمان یا عهد الست ( ال است ) به هرکدام از افراد انسانی قول داده است که پس از پایان سفر بطور کاملا صحیح و سالم به همان حالت بهشتی نظام احسن مبدئی در معاد باز خواهد گشت، بدون اینکه حتا یکی از افراد انسانی در طول سفر در یکی از گوشه و کناره های هستی گم و گول و مفقود و فنا شوند. این حقیر بر این باورم که کلیه افراد انسانی در آن شام آخر حضور داشته و با گوش های خود کلام خداوند را شنیده اند و هیچکدام از افراد انسانی وعده عذاب و جزای جهنمی را نشنیده اند و آن به این معنا که این وعده الهی و آسمانی نمی باشد بلکه نشانه آشکار و بارز مبتلا بودن به بیماری مضمن یا پنهانی سادیسم ذهنی می باشد.
طبق تصویر ارائه شده در بالا من ( و هر انسان و موجود زنده و غیر زنده دیگر ) از لحاظ مقدار و اندازه متناهی و از لحاظ تعداد نامتناهی یا بیشمار می باشم.
در مورد خمیر مایه واحد :
از دیدگاه علم فیزیک خمیر مایه واحد و یگانه این عالم انرژی می باشد. از دیدگاه دین این خمیر مایه عدم و نیستی . از دیدگاه عرفانی این خمیر مایه عشق می باشد و یا هستی و وجود خداوند و صفات و اسماء بیشمار وی. از دیدگاه فلسفه ایده آلیزم ایده مطلق ؛ مفهوم و معنای مطلق ؛ روح مطلق ؛ عقل کل و هستی و نیستی محض. از دیدگاه فلسفه ماتریالیزم این خمیر مایه ماده مطلق می باشد. از دیدگاه این حقیر خمیر مایه واحد و یگانه عالم واقعی - عینی - شهودی به زبان علم فیزیک، نوسانگر های هشت بعدی زمانمکان و بیزمانی بیمکانی می باشد و به زبان فلسفی - دینی ، این خمیر مایه واحد و یگانه تثلیثی است یعنی از استعداد ظهور سه جنبه ای ماده - روح - روان برخوردار است. از دیدگاه عرفانی عنصر عشق نزول یافته و به ذرات هشت بعدی زمانمکان و بیزمانی بیمکانی تبدیل شده و سپس در قالب انرژی و جرم بسته بندی شده است . نتیجه اینکه غیر از خداوند هیچ چیز دیگری وجود ندارد و عالمی که در آن به سر می بریم ظهور یکی از حالت های کلی و بیشمار عالم غیب می باشد و بقیه حالت های کلی عالم غیب بصورت مجرد و جدا از عالم شهود و در ورای آن قرار ندارند بلکه بصورت ثوابت پایدار و تغییر ناپذیر و امکانات استعلایی یا بالقوه در بطن و پیکره خمیر مایه آن. نتیجه اینکه خداوند متعال در لحظه حال ( یا زمان مطلق ) در کلیه جهان های بیشمار و بیرون از آنها بطور همزمان هم در قالب واقعیت عینی ظهور دارد و هم در قالب واقعیت محض و غیبی حضور مطلق . لذا سفر و سیر و سلوک ما انسان ها بهمراه طبیعت و کیهان ( ظهورات کلی خداوند ) بسوی کمال و بازگشت به همان نظام احسن مبدئی می باشد و نه رجعت به خداوند.

سلام . وقتی کسی تولدشه توی بهشت براش جشن می گیرن؟. برادرم ۱۰ سالشه

وقتی آدم دورش شلوغه خیلی چیزا رو نمیفهمه وقتی خودت با دستای خودت مادرت و تو خاک تکون میدی میبینی عجب دنیاییه یه روز به دنیا اومدی یه روزم میری پولدارو غیر پولدار نداره تویه وجب خاک میندازن و تمام میفهمی حرص چی و میزنن پول خیانت کردن کثیف بودن گول زدن مردم به خاطر خانواده فقیر یا خانواده پولداری که قیمت گذاری میکنن رو مردم این دنیا وسوسه انگیزه و شیطان همیشه کنارته و در حال امتحان کردنه وقتی زیادی محبت میکنی طرف زده میشه سمت یه لجن تراز خودش میره چرا چون عاطفه نداره به لحظه مرگش فکر نمیکنه تو حالشه و وقتی میبینی حاضر کسایی که براش زحمت کشیدن و بمیرن چرا چون خودش پر از کینه و عقده هستش و همه رو به اون چشم میبینه آخرش چی بالاخره یه روز مرگ برای همه هست یا کسانی که تجاوز میکنن که راحتشن آخرش الان کیف میکنن چندروز بعدش و آدم خبر نداره چه قدر خوبه ههممون به همدیگه محبت کنیم و احترام بزاریم اگر کسی با روی باز پذیرامون میشه ضربه نزنیم بجای اون کار از همون لحظه یه تصمیم قطعی بگیریم چون هممون عمرمون دست خداست آدم از یکساعت بعدش خبرندازه و سعی کنیم دل آدمارو به دست بیاریم کثیف بودن بد بودن تهمت زدن هیچ کاری نداره مهم یه چیزه کی و انتخاب میکنیم بعضیها میگن ما لاکچریم بعضیا میگن ما کل تهران یا ایران زیر پامونه آیا وقتی مردیم بازم همینه سعی کنیم این دنیارو بهشت کنیم که از مرگ باکی نداشته باشیم هیچکسی از خوب بودن و محبت کردن نمرده و اینکه چه قدر خوبه آدمارو تو روزهای درد شناخت این دنیا دنیای انعکاسه فکر میکنیم زرنگیم همون بلایی که سر عرکی میاریم یه روزی به بدترین شکل ممکن یقه خودمون و میگیره بعضی ها پیر مردی که پزشکه رو میزارن سرکار من میرم دکتر در صورتی که تو خونه یکنفر دیگه مسخره میکنن ولی بیاییم‌ به جای کثیف بودن و اناقام با محبت خارو بکنیم گل رز حتی اگر طرف مقابلمونم نفهمید ولی سخت ترین چیز از دست دادن مادر وقتی از دست بدی هرچه قدرم بد باشه به هیچ کسی نمیتونی تکیه کنی چون همه تو اون تایم به فکر عشق بازی پیچیدنن پس آخرت خود رو به مارهای کثیفی که بگیم خدایا یه بار دیگه من و برگردون جبران میکنم نکنیم

خیلی ممنون

ممنون

من خودم به شخصه تو این دنیا خیلی غم دیدم اصلا نفهمیدم فلسفه این زندگی پر از درد چیه.نمیدونم اونا یی که به من ظلم کردن چه جوری بعد مرگشون مجازات میشن.خیلی پوچ بخدا

خیلی خوب بود

سلام بر همه خیلی خیلی خوب بود

ماهم داغ داریم خیلی سخته

عالم مادی عالم اثبات وجوده برای روح.
عالمی که به روح تصویری ابدی میده.
در مسیر رسیدنه به حقیقت وکمال.
حیات مادی سومین مرحله از عالمه که عالمهای دیگر در منشوری هزار رنگ در ان نهفته.
عالم مادی بصریست.ولی عالمهای دیگر غیر بصری وطی العرض است. عالمهایی که با تلفیق یکدیگر وتاثیر گذاری که بر روی یکدیگر دارند امروز ما را ساخته و ما را در مسیر تکامل وکمال در تجربه ای بنام زندگی مادی به انچه که میخواهیم میرساند

خدایا چرا برادرم از اینجا بردی همه خا نواده دارن از نداری برادرم مریض می شن

راست گفت خداوند بلند مرتبه وبزرگ

من خودم اار تجربه گران مرگ موقتم به عین خارج شدن روح از بدنم را کاملا حس کردم نیروی عجیبی از نوک انگشتان پام شروع کرد به طرف بالای بدنم کشیده شدن ومن معلق در هوا خودم را نگاه می کردم و آن بالا خودم را حقیقی میدانستم فرشته هایی وارواحی آشنا بودند که روح منو با خوو با آسمآن بردند من آنجا شگفتیهای زیادی دیدم

خداوند انسان را به دنیا می اورد تا انسان ازراه تقوی و صبوری در مشکلات روحش متعالی شود
وقتی متعالی شد میتواند از فیوضات الهی بهره ببرد
در دنیا تصرف تکوینی نصیبش میشود و در اخرت از لذات بینهایت خداوند بهره مند میشود .
خداوند بینهایت است و انسان ذره بینهایت

مرگ. برای همه هست

خدایا گناهانم را ببخش

با سللام انسا نهایی که نامه مرگشان از عام غیب درخواب به آنها صادر می شود توسط چه گروهی از عا لم غیب صادر می شود

انشالله همه تون بهشتی باشید

با سلام، ما انسان ها سفر آخرت را در پیش نداریم بلکه در طول سفر قرار داریم. این سفر مقطعیِ نزولی و صعودی با پایان یافتن نظام احسن آفرینش مبداء و زندگی طولانی مدت بهشتی درون آن، آغاز گردیده و در معاد یعنی بهنگام رجعت یا بازگشت به همان نظام، به پایان خواهد رسید. طول عمر عالم برزخ دقیقا برابر است با طول زمانی سفر مقطعی نزولی و صعودی محتوای کیهان بین دو حالت کمال ایده آل خوبی و زیبایی یعنی بین مبداء و معاد . نه یک ثانیه کمتر و نه یک ثانیه بیشتر. لذا ما انسان ها همزمان با آغاز سفر وارد حالت یا عالم برزخ شده ایم و تا پایان سفر چه در طول حیات های فراوان دنیوی و چه در طول خواب های ژرف و شیرین و فراوان مرگ ، در حالت و یا در عالم برزخ بسر می بریم. همین الان هم که در قید حیات هستیم در عالم برزخ بسر می بریم. نتیجه اینکه کلیه نظم ها و حیات های فراوان دنیوی در طول سفر در بطن عالم برزخ جاری اند. همین عالم دنیوی یا عالم برزخی در پایان سفر دوباره به همان نظام احسن آفرینش مبداء تبدیل می گردد. آمدمان بهمراه کیهان از برترین حالت ملکوتی کیهان یعنی از نظام احسن آفرینش مبداء و ورودمان به عالم برزخ و سلسله طویل نظم ها و حیات های دنیوی آن و رجعت یا بازگشت دوباره مان بهمراه کیهان به آن نظام احسن مبداء و برخورداری مجدد از حیات بهشتی درون آن در سطح کمال ایده آل خوبی و زیبایی و هنرمندی و دانایی و توانایی از طریق چرخه یا گردش وقوع مه بانگ های هفتگانه و متوالی بر اثر نوسانات باز و بسته شدن یا انبساط و انقباض محتوای کیهان یا جهان جاری گشته و ساری می باشد و صورت می پذیرد و نه از طریق طرد و تبعید آدم و حوای خیالی- اوهامی دینی از باغ بهشت و از پیشگاه خداوند متعال.

من روح مادرم رو در بیداری دیدم ولی کاش زنده بود،روحش به درد ما نمیخوره ما خودشو میخواهیم

چه خوب که آدم بتونه درک کنه که عشق اصلی به خداست و عشقهای دیگه درراه تمرین عشق اوست مرگ هم باهمه ی تفاسیرلذت هم داره چون یک مرحله به خدا نزدیکترمیشیم

خدایا مرگ را برمن حرام نما