عَطَش؛سهم روستاهای سیستان و بلوچستان
تابستانهای گرم سیستان و بلوچستان همیشه تیتر اول خبرها بوده است اما جای سوال نبوده که چطور و در چه شرایطی مردم این روزهای گَرم را پشت سر می گذارند؟
خلاصه اخبار هواشناسی در تابستان : طبق اعلام هواشناسی،امروز زابل در شمال سیستان و بلوچستان با دمای ۴۷ درجه سانتیگراد گرمترین نقطه کشور است،این در حالی است که رتبه دوم گرمترین شهرهای کشور با دمای ۴۶ درجه نیز امروز به دلگان در جنوب استان اختصاص یافته است
محمد امین پسر نُه ساله روستای قلعه رستم در شمال استان است ، او در حالی که دو گالُن ۲۰ لیتری آب را بوسیله فرقون حمل میکند می گوید : همیشه بعد از اینکه گالن ها را بوسیله تانکر آب میکنیم تا رسیدن به خانه با بچه های روستا مسابقه می دهیم و هر کسی زودتر رسید جایزه اش یک لیوان آب است
او میگوید:فقط اسم روستایمان قلعه رُستم نیست و با حَمل این گالن های سنگین آب هر کُدام برای خودمان یک پا رُستم شده ایم
یکی دیگر از اهالی روستا می گوید: ماهِ گذشته هر دو روز برایمان با تانکر آب می آوردند اما با امروز چهار روز است که چشم انتظار بودیم و تازه تانکر رسید
لکزاییان پور معاون تامین آب و آبرسانی روستایی سیستان و بلوچستان با صراحت میگوید:در شمال استان 10 روستا فاقد خط انتقال آب شرب هستند و بدلیل نداشتن شبکه بصورت سقّایی و با تانکر آبرسانی می شوند .
وی در پاسخ به سوال ما که آیا برنامه ای برای این روستاها ندارید می گوید:در پروژه های اجرایی سال جاری ۷۰ درصد این روستاها به شبکه متصل و از آب شرب سالم بهره مند می شوند و ما بقی نیز در سال آینده تجهیز می شوند .
در خبرها آمده کودکی هشت ساله بنام زینب در یکی از روستاهای بلوچستان غرق شده است؛ماه گذشته نیز مشابه این خبر را خوانده بودم و برایم جای سوال بود که وقتی خبری از سیل و رودخانه های پُر آب نیست چرا کودکان آن منطقه غرق می شوند؟
راهی جنوب سیستان و بلوچستان می شوم
قصه ی عطش به اینجا رسید
بعد از طی بیش از هزار کیلومتر از شمال استان به جنوب استان میرسیم
اینجا دشتیاری است و باز همان گالن های خالی آب در دستان مردمان روستا است .
سحر کودک 10ساله روستا و آخرین نَفر این جمعیت صَد نفره گالن به دست است خودم را به او میرسانم
وقتی از او میپرسم به کجا می روید؟ میخندد
از دور گودالی دیده می شود،بیشتر شبیه یک سَراب است وقتی نزدیک می شویم بیشتر به یک دریاچه کوچک می ماند .
هوتک و راهِ بی بازگشت
ماجرای اینجا غم انگیزتر است مردم بیش از هزار روستا در جنوب سیستان و بلوچستان آبِ مورد نیازشان را از رودخانه های کوچک فصلی و یا ازگودالهای به عُمق ۳۰ متر بنام هوتک که از طریق سیلابهای فصلی آبگیری می شوند تامین میکنند و زینب نیز در یکی از این هوتک ها پایش لغزیده و غرق شده است
مدیر عامل آب و فاضلاب سیستان و بلوچستان : کار سختی است
قاسمی مدیر عامل آب و فاضلاب استان میگوید:تجهیز شبکه آب و فاضلاب روستایی کار سختی است و بیش از ۳ هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز داریم .
وی همچنین بیان می کند :اگر این اعتبار تامین شود ۱۸ مجتمع بزرگ روستایی در قالب ۲ هزار روستا آبرسانی می شود
وی در پاسخ به سوالی که درباره قربانی شدن کودکان جنوب سیستان و بلوچستان میپرسیم میگوید:اتفاقا روستایی که خانواده زینب در آن ساکن هستند مجهز به شبکه آبِ لوله کشی است . !!!
برایم جای سوال است که پس چرا این اتفاق دلخراش افتاده است ؟
با پدر زینب تماس میگیرم او حرف مدیرعامل آب و فاضلاب استان را تایید میکند و میگوید:بله لوله کشی این روستا چند سال است که انجام شده اما مشکل اصلی اینجاست که آبی در لوله های شبکه نیست و ما مجبوریم برای شست و شو و حتی شُرب از آب هوتک ها استفاده کنیم .
هر روز صدها نفر از مردمان روستاهای شمال و جنوب سیستان و بلوچستان یا چشم انتظار تانکرهای آبرسانی هستند و یا برای برداشتن آب به هوتک ها می روند
حالا باید دید آب و فاضلاب سیستان و بلوچستان کارِ سخت آبرسانی به روستاها را تا قبل از قربانی شدن کودکی دیگر به پایان می رساند یا خیر؟؟؟؟؟؟
حوریه رخشانی