سندروم شانه یخ زده

درمان شانه یخ زده مستلزم تمرینات حرکتی است و گاهی اوقات کورتیکواستروئیدها وداروهای بی حس کننده به کپسول مفصلی تزریق می شوند. درصد کمی از موارد، جراحی آرتروسکوپی ممکن است برای شل کردن کپسول مفصلی صورت گیرد تا بتوانند آزادانه حرکت کنند. غیرمعمول است که بیماری شانه یخ زده در همان شانه عود کند، اما در برخی افراد ممکن است در شانه دیگر رخ دهد.

علایم سندرم شانه يخ زده

شانه یخ زده به طور معمول به آرامی و در طی سه مرحله رشد می کند. هر مرحله می تواند چند ماه طول بکشد که جزئیات آن را در ادامه ی این بخشخواهید خواند.

مرحله منجمد شدن: هر حرکت شانه باعث درد می شود و دامنه حرکت شانه محدود می شود.

مرحله یخ زدگی: ممکن است در این مرحله، درد کاهش یابد. با این حال، شانه شما محکم تر و استفاده از آن دشوارتر می شود.

مرحله آب شدن : دامنه حرکت در شانه شروع به بهبود می کند.

در برخی افراد، درد در شب بدتر می شود و گاهی اوقات باعث اختلال خواب می شود.

علل سندرم شانه یخ زده:

استخوان ها، رباط ها و تاندون ها که مفصل شانه شما را تشکیل می دهند در یک کپسول از بافت ارتباطی قرار گرفته اند. شانه یخ زده زمانی اتفاق می افتد که این کپسول به دور شانه محکم می شود و حرکت آن را محدود می کند.

پزشکان مطمئن نیستند که چرا این اتفاق برای برخی افراد رخ می دهد، اگرچه این احتمال وجود دارد که در افراد مبتلا به دیابت و یا آن هایی که اخیرا عدم حرکت شانه به مدت طولانی داشتند، مانند بعد از جراحی یا شکستگی بازو ایجاد شود.

عوامل خطر سندرم شانه یخ زده:

عوامل خاص ممکن است ریسک پیشرفت شانه یخ زده را افزایش دهد.

سن و جنسیت :

افراد بالای ۴۰ سال و مسن تر، به خصوص زنان، بیشتر مبتلا به شانه یخ می شوند.

عدم تحرک یا کاهش تحرک :

افرادی که سکون طولانی مدت یا کاهش تحرک شانه دارند در معرض بیشتر خطر شانه منجمد قرار می گیرند. عدم تحرک ممکن است نتیجه عوامل بسیاری باشد، از جمله:

• آسیب به عضله چرخنده گردن
• شکستگی بازوی
• سکته
• بهبودی از عمل جراحی
• بیماری های سیستمی

افرادی که بیماری های خاصی دارند بیشتر مبتلا به شانه منجمد می شوند. بیماری هایی که ممکن است باعث افزایش ریسک شوند عبارتند از:

• دیابت
• تیروئید پرکار
• تیروئید کم کار
• بیماری های قلبی
• سل
• بیماری پارکینسون

پیش گیری سندرم شانه یخ زده :

یکی از شایع ترین علل شانه یخ زده بی حرکتی است که ممکن است در طول دوره نقاهت ناشی از جراحت شانه،شکستگی دست و یا سکته صورت بگیرد. اگر جراحتی دارید که تکان دادن شانه را دشوار می کند، با پزشک خود در مورد تمرین هایی که می توانید انجام دهید تا دامنه حرکت در مفاصل تان را حفظ کنید، صحبت کنید.

تشخیص سندرم شانه یخ زده:

در طی آزمون فیزیکی، پزشک ممکن است از شما بخواهد که به روش های خاصی محدوده حرکت و درد را ارزیابی کنید. پزشک از شما می خواهد ماهیچه ها را شل کنید در حالیکه او بازوی شما را حرکت می دهد (محدوده منفعل حرکت). شانه منجمد بر کنش فعال و منفعل اثر می گذارد.

در برخی موارد، احتمال دارد پزشک بی حسی به شانه تزریق کند تا محدوده فعال و منفعل حرکت را تعیین کند.

شانه منجمد را معمولا میتوان از نشانه ها و علائم آن به تنهایی تشخیص داد. اما پزشک ممکن است آزمایش ها تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا ام ار ای - را برای شناخت این مشکل تجویز کند.

درمان سندرم شانه یخ زده:

اکثر درمان های شانه منجمد شامل کنترل درد شانه و حفظ حرکت شانه تا جای ممکن است.

داروها:

برخی داروهای بدون نسخه، مانندآسپيرين و ایبوپروفن (ادویل، موتین ، ..)، می تواند به کاهش درد و التهاب مرتبط با شانه منجمد کمک کند. گاهی پزشک ممکن است داروهای قوی و ضد التهاب را تجویز کند.

تمرینات حرکتی:

یک درمانگر فیزیکی می تواند تمرینات حرکتی را به شما آموزش دهد تا جایی که بتوانید تحرک بیشتری داشته باشید. تعهد شما برای انجام این تمرینات برای بهینه سازی بهبود تحرک مهم است.

جراحی و روش های دیگر:

اکثر افراد مبتلا به شانه یخ زده در طول ۱۲ تا ۱۸ ماه بهبود می یابند. برای رفع علائم همیشگی پزشک پیشنهاد می کند:

تزریق استروئید : تزریق کورتیکواستروئیدها به شانه ممکن است به کاهش درد و بهبود تحرک شانه به خصوص در مراحل اولیه این فرآیند کمک کند.

تورم مفصل : تزریق آب استریل در کپسول مفصل می تواند به کشیدگی بافت کمک و حرکت مفصل را آسان تر کند.

دستکاری شانه :در این روش، داروی بی حسی دریافت می کنید، پس بی هوش خواهید شد و احساس درد نخواهید کرد. سپس پزشک شانه را در جهت مختلف حرکت می دهد تا بتوانید بافت سفت شده را شل کنید.

جراحی :جراحی برای درمان شانه یخ زده به ندرت تجویز می شود، اما اگر هیچ روش دیگری کارساز نباشد، پزشک ممکن است جراحی را برای از بین بردن بافت زخم و چسبندگی از داخل مفصل شانه شما توصیه کند. پزشکان معمولا این عمل جراحی را از طریق یک شکاف کوچک در اطراف مفاصل انجام می دهند.

شیوه زندگی و درمان های خانگی:

تا جایی که ممکن است درد و محدوده حرکتی خود را تا حد ممکن تحت تاثیر قرار دهید. استفاده از گرما یا سرما روی شانه می تواند به تسکین درد کمک کند.

درمان جایگزین

طب سوزنی:

طب سوزنی شامل قرار دادن سوزن روی پوست و نقاط ویژه بدن است. به طور معمول، سوزن ها برای 15 تا 40 دقیقه در محل می مانند. در طی این مدت ممکن است پزشک آن ها را حرکت دهد. از آنجا که سوزن ها نازک و انعطاف پذیر هستند و عموما به طور سطحی وارد می شوند، اغلب درمان های طب سوزنی تا حد زیادی بدون درد هستند.

بهترین حرکات ورزشی برای تسکین و درمان سندرم شانه یخ زده

در احترام به درخواست برخی از شما کاربران از بخش سلامت نمناک لازم دانستیم بعد از بررسی روش های درمان سندرم شانه یخ زده حرکات ورزشی مرتبط با این مشکل را هم عنوان کنیم که شامل:

1. کشش دست آویزان

برای انجام دادن این تمرین اول از همه باید شانه های خود را ریلکس کنید . به آرامی روی بدن خودتان متمرکز شوید اجازه دهید یکی از بازوهای شما به حالت آویزان به سمت پایین قرار بگیرد ، آن دست دیگرتان را روی یک میز قرار دهید.

دستتان با بدنتان باید زاویه دار باشد . سپس دست آویزان و پای موازی با آن را به صورت کششی بالا و پایین بیاورید . همچنین می توانید برای کشش بیشتر، یک وزنه سبک نیز انتخاب کنید.

2. کشش حوله

یک حوله با سایز معمولی برای دست و صورت را پشت کمر خود نگه دارید و مانند تصویر، یکی از دستانتان بالا و یکی از دستانتان پایین باشد. حوله را به صورت افقی در دستتان بگیرید و روی بازوهایتان فشار ایجاد کنید و یک طرفه حوله را به سمت بالا بکشید ، سپس زیر حوله را با دست دیگرتان به سمت پایین بکشید . این حرکت را ۱۰ الی ۲۰ بار در روز انجام دهید.

3. پیاده روی انگشتان

روبروی یک دیوار بایستید و کمی از آن فاصله بگیرید . انگشتان خود را روی دیوار قرار دهید؛ به طوری که نوک انگشتان شما روی دیوار باشد . به آرامی خود را خم کنید و اجازه دهید که انگشتانتان روی دیوار بالا و پایین بروند . دقیقاً باید مانند پاهای عنکبوت عمل کنید.

این کار را تا جایی انجام دهید که بازوی شما با بالا رفتن دستتان احساس راحتی می کند اما تمرکز شما باید به کار گرفتن انگشتانتان باشد ، نه عضلات شانه . سپس به آرامی بازو و شانه خود را کمی پایین بیاورید و این حرکت را دوباره تکرار کنید . ۱۰ الی ۲۰ بار در روز این تمرین را انجام دهید.

4. کشش ضربدری

فرقی ندارد که این تمرین را نشسته یا ایستاده انجام دهید . با استفاده از یکی از دستانتان بازو و آرنج دست دیگر را بگیرید و آن را به سمت بالا و روی سینه های خود بیاورید . سپس فشاری ملایم برای کشش شانه به آن وارد کنید و ۱۵ الی ۲۰ ثانیه این پوزیشن کششی را نگهدارید . ۱۰ الی ۲۰ بار در روز این حرکت را تکرار کنید.

5. کشش زیر بغل

دست خود را از آرنج به پایین روی یک میز یا تکیه گاه قرار دهید . این تکیه گاه باید تا سینه شما ارتفاع داشته باشد . آرام زانوی خود را خم کنید و زیر بغل تان را باز نگه دارید . کمی خم شدگی زانو ها را عمیق تر کنید و به آرامی زیر بغل خود را کشش دهید.

سپس دوباره صاف شوید و شبیه به حالت عادی برگردید . با خم کردن هرکدام از بازو ها، زیر بغل شما مقداری کش می آید اما نباید نیروی زیادی به آن وارد کنید . ۱۰ تا ۲۰ بار در روز این تمرین را انجام دهید.

6. چرخش به بیرون

یک کش را بین دو دستتان بگیرید . زاویه آرنج شما باید ۹۰ درجه باشد و به به کنار بدن تان نزدیک باشد . سپس یکی از دستان خود را پایین تر قرار دهید. با دستی که بالا است ، خط کش را به مدت ۵ ثانیه و به اندازه ۵ الی ۷سانتی متر کشیده و نگه دارید. برای هرکدام از دستانتان در ادامه ، ۱۵ بار در روز این حرکت را انجام دهید.

7. چرخش به داخل

کنار یک در بایستید و یک کش به دستگیره در آویزان کنید . سپس با دست دیگرتان انتهای دیگر آن را بگیرید . آرنج خود را در زاویه ۹۰ درجه قرار دهید . این بند و یا کش را ۵ الی ۷ سانتیمتر به سمت بدن خود بکشید و حدود ۵ ثانیه در همان حالت نگه دارید.

این حرکت را ۱۰ الی ۱۵ بار در روز انجام دهید.

تمرین های قدرتی را فراموش نکنید

زمانی که تمرین های حرکتی شما بهبود پیدا کرد ، می توانید از تمرینات قدرتی استفاده کنید . البته مطمئن باشید که از قبل بدن خود را گرم کرده و حرکات کششی مناسب انجام داده باشید.