پخش زنده
امروز: -
ماسک زدن، از افراد در برابر ابتلا به ویروس محافظت میکند یا فقط از پخش ویروسی که احتمالاً ناخودآگاه ناقل آن است، جلوگیری میکند؟
به گزارش گروه وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، در ماه اوت، ماسک زدن در موزهها، نگارخانهها، سینماها و مکانهای عبادتی انگلیس اجباری شد.
ماسک زدن در فروشگاهها و مراکز خرید سرپوشیده، کافهها و بانکها در انگلیس پیش از آن هم اجباری شده بود و هر فردی از این مقررات سرپیچی میکرد، ممکن بود تا ۱۰۰ دلار جریمه شود.
مدرسههای راهنمایی انگلیس، فعالیت خود را در ماه سپتامبر از سر گرفتند و ماسک زدن برای دانشآموزان و کارکنان در مدرسه مناطقی که در قرنطینه بودند و در فضاهای مشترک یا جاهایی که حفظ فاصله اجتماعی دشوار بود، اجباری شد.
ماسک زدن در مدرسههای سایر مناطق، اجباری نیست اما هر مدرسه میتواند جداگانه در این باره تصمیم بگیرد.
ابتدا (از ۱۵ ژوئن) طبق قانون فقط پوشاندن صورت در وسایل حمل و نقل عمومی اجباری بود اما این قانون در بسیاری از فضاهای عمومی دیگر نیز به اجرا در آمده است. این اجبار پس از ماهها اعمال شد که وزیران میگفتند پوشاندن صورت ضروری نیست، با آن که قرنطینه سراسری پایان یافته بود و در سایر کشورها ماسک زدن اجباری بود.
روز یکشنبه ۱۲ ژوئیه، میشل گاو، وزیری که از سران محافظهکاران بود، همچنان میگفت مردم باید خودشان «عقلشان را قاضی کنند» و دولت نباید ماسک زدن را اجباری کند!
محققان در ماه ژوئیه اعلام کردند مردم باید در همه مکانهای عمومی، مخصوصاً جاهای شلوغ که حفظ فاصله اجتماعی دشوار است، ماسک بزنند.
حال ببینیم ماسک زدن تا چه حد مؤثر است و آیا از فردی که آن را زده، در برابر ابتلا به ویروس محافظت میکند یا فقط از پخش ویروسی که احتمالاً ناخودآگاه ناقل آن است، جلوگیری میکند؟
آیا ماسک زدن از ما محافظت میکند؟
دولت انگلیس، سازمان جهانی بهداشت و مرکز مهار بیماریها و پیشگیری از آنها (سیدیسی) در آمریکا، همگی در طول این همهگیری، درباره زدن یا نزدن ماسک تغییر عقیده دادهاند. این تغییرات در دستورالعملها ممکن است بیش از مفید بودن، موجب ایجاد سردرگمی در مردم شده باشند.
سازمان سلامت عمومی انگلیس در ماه فوریه، مردم را به ماسک زدن ترغیب نمیکرد. دکتر جیک دانینگ، رئیس بخش بیماریهای عفونی جدید و بیماریهای مشترک میان انسان و حیوان (زونوز) سازمان سلامت عمومی انگلیس، گفت: «شواهد نشان میدهد» ماسک زدن مردم «بسیار کمفایده است»!
دکتر دانینگ گفت: چند دلیل برای بیاثر بودن ماسک وجود دارد: «باید از ماسک درست استفاده کرد، آن را زود به زود عوض کرد، آن را به شیوه درست از صورت برداشت و دفع آن باید ایمن باشد. ضمناً در کنار ماسک زدن باید کلیت رفتار بهداشتی فرد هم درست و خوب باشد تا ماسک زدن اثر داشته باشد.»
آن زمان متخصصان بیش از آن که بر ضرورت استفاده از وسایل حفاظتی شخصی از سوی عموم مردم تأکید داشته باشند، بر استفاده از آنها از سوی افرادی تأکید داشتند که در خط مقدم مبارزه با ویروس هستند اما از آن زمان تاکنون پژوهشهای بسیاری نشان داده است که پوشاندن دهان و بینی به هر نحو (به جز با ماسک جراحی که باید در اختیار کارکنان بخش درمان قرار گیرد) میتواند در کاهش انتشار ریزقطرههای حاوی ویروس حین عطسه یا سرفه مؤثر باشد.
گزارش منتشر شده در شماره آوریل نشریه نیچر آورده است: «ماسک زدن موجب کاهش چشمگیری در آر. ان.ای ویروس آنفلوآنزای موجود در ریزقطرههای دستگاه تنفسی و آر. ان.ای ویروس کرونای موجود در قطرههای افشانهای شده و همچنین باعث مشاهده روند کاهشی در میزان آر. ان.ای ویروس کرونای موجود در ریزقطرههای دستگاه تنفسی شده است.»
پژوهش دیگری با استفاده از فیلمبرداری پرسرعت، ریزقطرهها را دنبال کرده و به این نتیجه رسیده است که حتی اگر دستمال آشپزخانه را جلوی دهان بگیریم، در جلوگیری از انتشار ریزقطرهها مؤثر است. (به همین ترتیب میکروبشناسی نیز تصاویری از محیط کشت باکتریها با و بدون ماسک منتشر کرد).
گزارش بینالمللی که روز سوم ژوئن در نشریه لنست منتشر شده، با تحلیل دادههای ۱۷۲ پژوهش انجامشده در ۱۶ کشور به این نتیجه رسیده است که اگر ماسک بزنیم فقط سه درصد احتمال دارد به کووید-۱۹ مبتلا شویم.
پژوهشی که دانشگاه کمبریج در روز ۱۰ ژوئن منتشر کرد، نشان میدهد حتی زدن ماسکهای ساده خانگی هم میتواند احتمال انتقال ویروس را کاهش دهد و از به راه افتادن موج بعدی بیماری جلوگیری کند.
پژوهش دیگری که در دانشگاه ادینبرو انجام شده و روز ۲ ژوئیه منتشر شده است نیز نشان میدهد ماسک زدن میتواند در کاهش میزان پخش ویروس از سوی افراد ناقل مؤثر باشد. این پژوهش نشان داد پوشاندن دهان و بینی میتواند مسافت پرتاب هوای بازدم به جلو را تا بیش از ۹۰ درصد کاهش دهد.
روز ۸ ژوئیه، مرکز علوم جمعیتشناسی لورهولم دانشگاه آکسفورد، پژوهشی حاوی این پیام منتشر کرد: «ماسک پارچهای و حتی خانگی و دستساز که از پارچه مناسب ساخته شده باشد، میتواند در کاهش انتشار کووید-۱۹ هم برای کسی که ماسک زده و هم برای اطرافیانش مفید باشد.»
نویسندگان این پژوهش هشدار دادهاند: «ماسک و پوشش صورت کارساز است: همین حالا دست به کار شوید.»
آیا ماسک بیشتر از انتقال بیماری ناقلان بدون علائم جلوگیری میکند؟
بله، پژوهشها نشان میدهد ماسک زدن لزوماً باعث نمیشود افراد مبتلا به کووید-۱۹ نشوند بلکه احتمال انتقال آن را از ناقل بدون علائم به دیگران کم میکند، ناقلی که نمیداند ناقل است (بنابر این خود را قرنطینه نکرده است).
سازمان جهانی بهداشت، روز ۸ آوریل گزارشی منتشر کرد که نشان میداد ماسک زدن از ابتلای افراد سالم به ویروس کرونا جلوگیری نمیکند اما از پخش ویروس جلوگیری میکند. این پژوهش بر اساس بررسی شواهدی از کشور هنگکنگ انجام گرفت که نشان میداد استفاده گسترده افراد از ماسک ممکن است باعث کاهش انتشار ویروس شده باشد.
روز ۲۱ آوریل، گروه دولتی ارزیابی دادهها و فراگیری در زمینه همهگیریهای ویروسی (دلوه) اعلام کرد: «ماسک ابزار مهمی در مدیریت انتقال کووید-۱۹ میان عموم افراد جامعه است.»
تحلیلها نشان میدهد استفاده عموم مردم از ماسک باعث نمیشود از ماسکزننده در برابر ابتلا محافظت شود، بلکه باعث کاهش انتقال فزاینده ویروس از سوی افراد بیعلائم و پیشعلامتدار میشود. اگر همه مردم درست از ماسک و حتی ماسکهای خانگی و دستساز استفاده کنند، میزان انتشار ویروس کاهش مییابد.
تارنمای دولت انگلیس نیز در تأیید این مطلب نوشته است: «شواهد نشان میدهد با پوشاندن صورت میتوانیم از یکدیگر محافظت کنیم و نرخ انتشار بیماری را اگر فرد مبتلا باشد اما علائم نداشته باشد، کاهش دهیم.»
جیمی ویتوورث، استاد بهداشت عمومی جهانی در دانشکده بهداشت و طب گرمسیری لندن، گفت: فایده ماسک زدن بیشتر به دیگران میرسد. او گفت: «ماسک زدن بیش از آن که برای جلوگیری از ابتلا به بیماری مفید باشد، به این درد میخورد که مبتلا باشیم و نخواهیم آن را به دیگران انتقال دهیم.» به این ترتیب او بر یافتههای سازمان جهانی بهداشت صحه گذاشت.
استاد دیوید هیمن، از همان دانشکده و رئیس گروه مشاوران سازمان جهانی بهداشت در حوزه علم و فناوری، این نکته را تأیید کرد که اگر فردی جزو کارکنان بخش درمان نباشد، ماسک زدن «فقط موقعی فایده دارد که بخواهیم از دیگران محافظت کنیم.»