ابتکار دانش آموزان اندونزیایی
فروش زباله برای دسترسی به اینترنت و ادامه تحصیل
دو دانش آموز اندونزیایی که به اینترنت دسترسی ندارند، باید هر روز دو کیلوگرم زباله پلاستیکی جمع کنند تا بتوانند هفتهای سه روز و هر روز هم به مدت سه ساعت از راه دور آموزش ببینند.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نقل از رويترز، زمانی که شیوع بیماری کووید-۱۹ اندونزی را وادار کرد مدارس این کشور را تعطیل کند، مشخص شد میلیونها خانواده در این کشور واقع در جنوب شرق آسیا همچنان به اینترنت و حتی ابزارهایی مثل تلفن همراه دسترسی ندارند تا آموزش از راه دور را اجرا کنند.
به همین علت دانش آموزان و داوطلبان یک شیوه خلاقانه را برای حل این مشکل در پیش گرفته اند.
در دو ماه گذشته، یک پسر ۱۵ ساله و دوستش زبالههای پلاستیکی را از محلههای اطراف محل زندگی خود در جاکارتا جمع میکنند تا به وای فای دسترسی پیدا کنند.
این دو دانش آموز که در منزل به اینترنت دسترسی ندارند، باید هر روز دو کیلوگرم زبالههای پلاستیکی را جمع آوری کنند تا به اینترنت دسترسی داشته باشند و بتوانند هفتهای سه روز و هر روز هم به مدت سه ساعت از راه دور آموزش ببینند.
محل دسترسی به وای فای یک محل ابداعی دانش آموزان است که در آنجا در ازای زبالههای جمع آوری شده به دست دانش آموران، بستههای اینترنت به ارزش ۲۲ دلار در ماه به فروش میرسد و به این ترتیب گروه کوچکی از دانش آموزان میتوانند در آنجا تحصیل کنند.
یکی از دانش آموزان گفت: «مشکل این است زمانی که اینترنت قبل از پایان ماه، تمام میشود، دیگر نمیتوانند تحصیل کنند.»
از زمانی که در ماه مارس مدارس اندونزی به علت شیوع ویروس کرونا تعطیل شد، میلیونها دانش آموز در این کشور مجبور شدند از راه دور به تحصیل دادمه دهند که این مسئله به ویژه در خانوادههای فقیر و خانوادههایی که در جاهای دورافتاده زندگی میکنند، دردسرساز شد.
در منطقهای تپهای نزدیک بوگور در حدود ۸۰ کیلومتری جنوب جاکارتا، داوطلبان اتومبیل مجهز به فرستنده شبکه تلفن همراه را هر هفته به روستاهای دور افتاده میآورند تا دانش آموزان بتوانند از اینترنت استفاده کنند. این «داوطلبان مدرسه» لپ تاپ و تلفنهای همراه هم تهیه میکنند.
دافا ماهسه سودیرمان ۱۴ ساله، که به همراه حدود ۳۰ دانش آموز دیگر شانس پیدا کرده است در یک سوله چوبی در روستای خود به شکل آنلاین تحصیل کند، گفت: «مشکل یادگیری آنلاین این است که من به ندرت از تلفن استفاده میکنم و تلفن من با والدینم مشترک است.»
طبق گزارش انجمن ارائه دهندگان خدمات اینترنت اندونزی، در اواسط سال ۲۰۱۹ از جمعیت ۶۰ میلیون نفری اندونزی، از هر ۶ نفر تقریبا یک نفر به اینترنت دسترسی داشت.