به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما مرکز کیش؛ سینما یعنی خیالبافی های یک ذهن پاک، سینما یعنی تکیه بر صندلی قرمز و چشم دوختن به پرده نقره ای، سینما یعنی ناگفته هایی که تنها با زبان بدن و احساس می توان آن ها را بیان کرد.
شاید زمانی که در سال 1309، اولین مدرسه سینمایی در ایران را یک مهاجر ارمنی- روسی تاسیس کرد کسی فکرش را نمی کرد که یک روز سینمای ایران بتواند چنین درخششی در جهان پیدا کند، جایزه ی اسکار بگیرد و در جشنواره های معتبر یکه تاز شود.
تاربخچه ورود سینما به ایران
مظفرالدینشاه در فروردین سال ۱۲۷۹ از تهران به مقصد اروپا حرکت کرد. در این سفر بود که با سینما آشنا شد.
در سفرنامه مبارکه مظفرالدینشاه آمده است که شاه روز یکشنبه هفدهم تیر ۱۲۷۹ به اتفاق میرزا ابراهیم خان عکاسباشى به تماشاى دستگاه سینموفتوگراف و لانترن ماژیک رفته است.
ثبت روز سینما
سال 1379 همزمان با 100 سالگی سینما سینماگران کشورمان 21 شهریور را به نام روز ملی سینما در تقویم رسمی کشور ثبت کردند، اما سال 91 شنیده شد اختلافاتی بین خانه سینما و سازمان سینمایی وجود دارد و در خانه سینما بسته و روز سینما از تقویم بیرون آمد؛ البته برخی نیز گفته اند شلوغی تقویم باعث این مسئله شد.
در سال 94 براساس ماده واحده «تعیین مناسبتهای تقویم رسمی سال 1394 هجری شمسی» که از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی برای اجرا به شورای فرهنگ عمومی کشور ابلاغ شد روز سینما بار دیگر به متن تقویم بازگشت.
روز ملی سینما را می توان فرصتی برای تحلیل و بررسی هنر هفتم در جهت ارتقا جایگاه آن دانست.
مفهومشناسی سینمای متعهد، دینی و انقلابی
برای دستیابی به خطوط اصلی سینمای متعهد و انقلابی لازم است تعاریف رهبر انقلاب از سه مفهوم هنر (و در اینجا سینمایِ) متعهد، دینی و انقلابی مورد توجه و تبیین قرار گیرد.
در منظومهی فکری حضرت آیتالله خامنهای این مفاهیم به مثابه دایرههایی متداخل و مرتبط با هم مورد توجه هستند.
هر یک از این سه، اثرگذاری خاص خود را داشته و یک تولید سینمایی براساس مضمون و فرم و نحوهی پرداخت میتواند به صورت همزمان متعهد، دینی و انقلابی یا هریک از اینها باشد:
۱. سینمای متعهد
«جایگاه والای انسان و تعهد او به سایر انسانها» زمینهی اصلی طرحِ هنرِ متعهد در اندیشهی آیتالله خامنهای است:
«بعضی کسان میگویند در هنر متعهد، کلمهی اول با کلمهی دوم تناقض دارد. هنر، یعنی آن چیزی که مبتنی بر تخیل آزاد انسان است و متعهد، یعنی زنجیر شده؛ این دو چگونه با هم میسازد!؟ این یک تصور است؛ البته تصور درستی نیست. بحث مسئولیت و تعهد هنرمند، قبل از هنرمند بودن او به انسان بودن او برمیگردد. بالأخره یک هنرمند قبل از اینکه یک هنرمند باشد، یک انسان است. انسان که نمیتواند مسئول نباشد. اولین مسئولیتِ انسان در مقابل انسانهاست. اگرچه انسان در مقابل طبیعت و زمین و آسمان هم تعهد دارد، اما مسئولیت بزرگ او در قبال انسانهاست.» ۱۳۸۰/۵/۱
علاوه بر اینکه مسئولیت انسان بماهو انسان به عنوان زمینهی اصلی در بحث سینمای متعهد مطرح است، «تعهد به فرم» و «تعهد به مضمون» نیز دو عنصر مهم در این بحث است:
«هنرمند، هم در باب فرم و قالب هنرِ خودش و هم در قبال مضمون تعهد دارد. کسی که قریحهی هنری دارد، نباید به سطح پایین اکتفا کند. این یک تعهد است. هنرمند تنبل و بیتلاش، هنرمندی که برای تعالی کار هنرىِ خودش و ایجاد خلاقیت تلاش نمیکند، در حقیقت به مسئولیتِ هنری خودش در قبال قالب عمل نکرده است ... علاوه بر این، تعهد در قبال مضمون است. ما چه میخواهیم ارائه بدهیم؟ اگر انسان محترم و عزیز است، دل و ذهن و فکر او هم عزیز و محترم است. نمیشود هر چیزی را به مخاطب داد، فقط به صرف اینکه او نشسته و به حرفهای ما گوش میدهد.» ۱۳۸۰/۵/۱
۲. سینمای دینی
«نشر حقایق و معارف دینی و ماندگارسازی آن در ذهن مخاطبان» گزارهی اصلی در تعریف مفهوم سینمای دینی از دیدگاه رهبر انقلاب است:
«هنر دینی آن است که بتواند معارفی را که همهی ادیان - و بیش از همه، دین مبین اسلام - به نشر آن در بین انسانها همت گماشتهاند و جانهای پاکی در راه نشر این حقایق نثار شده است، نشر دهد، جاودانه کند و در ذهنها ماندگار سازد. این معارف، معارف بلند دینی است ... هنر دینی این معارف را منتشر میکند؛ هنر دینی عدالت را در جامعه به صورت یک ارزش معرفی میکند؛ ولو شما هیچ اسمی از دین و هیچ آیهای از قرآن و هیچ حدیثی در باب عدالت در خلال هنرتان نیاورید.» ۱۳۸۰/۵/۱
براساس این تعریف با پرداخت هنرمندانه به مضامینی چون عدالت به عنوان ارزشی دینی میتوان به سوی سینمای دینی حرکت کرد. علاوه بر این «پرهیز از تظاهر ریاکارانه» و «در خدمت شهوت و خشونت قرار گرفتن هنرِ سینما» به مثابه دو لبهی قیچیِ دور شدن از سینمای دینی بوده و لازمهی رسیدن به چنین سینمایی پرهیز جدی از این دو انحراف و خطا است:
«هنر دینی بههیچوجه به معنای قشریگری و تظاهر ریاکارانهی دینی نیست و این هنر لزوماً با واژگان دینی به وجود نمیآید. ای بسا هنری صددرصد دینی باشد، اما در آن از واژگان عرفی و غیردینی استفاده شده باشد. نباید تصور کرد که هنر دینی آن است که حتماً یک داستان دینی را به تصویر بکشد یا از یک مقولهی دینی - مثلاً روحانیت و غیره - صحبت کند ... آن چیزی که در هنر دینی بهشدت مورد توجه است، این است که این هنر در خدمت شهوت و خشونت و ابتذال و استحالهی هویت انسان و جامعه قرار نگیرد.» ۱۳۸۰/۵/۱
۳. سینمای انقلابی
در بحث سینمای انقلابی عمدهی توجه حضرت آیتالله خامنهای به «حرکت بزرگ و افتخارآمیز ملت ایران در جریان انقلاب اسلامی» و رسیدن به دستاوردهای مهم در عرصههای گوناگون است. اگر صحنهی عظیم تلاشها و مجاهدتهای ملت در طول دوران مبارزات تاریخی خود و رسیدن به پیروزیهای گوناگون و نیز مقاومت در مقابل توطئهها و فشارهای دشمنان در طول سالیان متمادی را به عنوان تابلویی زیبا فرض کنیم، از نگاه رهبر انقلاب مسئولیتِ مهم سینمای انقلابی روایتِ این عظمتها و زیباییهاست. بنابراین مطالبهی سینمای انقلابی «برگرفته از یک نگاهِ زیباشناختی در زمینهی هنر» است:
«تمام منابع مادی و معنوی این ملت را [بیگانگان] به غارت بردند. با رنجها و محنتهای بسیاری، حرکت عظیمی در مقابل این پدیدهی شوم اتفاق افتاد و توانست با فدا کردن جانها و با عریان کردن سینهها در مقابل دشنهی دشمن غدّار، به جایی برسد. این زیبا نیست؟ هنر چگونه میتواند از کنار اینها بیتفاوت بگذرد؟ این توقعِ انقلاب است. هنر انقلابی که ما از اول انقلاب همینطور گفتیم و آن را درخواست کردیم، این است. آیا این توقعِ زیادی است؟... توقعِ انقلاب از هنر و هنرمند، یک توقعِ زورگویانه و زیادهخواهانه نیست؛ بل مبتنی بر همان مبانی زیباشناختی هنر است. هنر آن است که زیباییها را درک کند.»
خانواده ها باید سینما را در سبد فرهنگی خودشان قرار دهند، چرا که سینما یکی از ابزارهای تأثیرگذار و بهترین محصول فرهنگی است که به رشد و شکوفایی انسانها کمک و گذشته، امروز و دانسته های ما را به نسل های بعدی منتقل می کند.
اما اگر تصمیمی برای رفتن به سینما دارید چه مواردی را باید رعایت کرد؟
بلیط خود را آنلاین بخرید
برای رفتن به سینما و دیدن فیلم روی پرده به این نکته توجه کنید که زمان فیلم دیدن را هنگامی تعیین کنید که خلوتتر از دیگر ساعتها باشد و ساعتهایی را انتخاب کنید که استقبال کمتری از آن میشود.
نکته دیگر این است که حتما بلیط را آنلاین خریداری کنید.
خوراکی ممنوع
از خوردن خوراکی و نوشیدن و سیگار کشیدن بپرهیزید.
مدتها است که خوردن برخی خوراکیها در سالن سینما ممنوع شده است، اما ورود برخی خوراکیها آزاد است.
سعی کنید قبل از رفتن به سینما غذای خود را در خانه بخورید و اگر قصد خرید نوشیدنی دارید آن را قبل از سینما رفتن تهیه و ضدعفونی کنید و با رعایت نکات بهداشتی با خود ببرید که با آن دست تماس نداشته باشد.
ماسک بزنید
زمانی که در شهر ووهان چین شیوع کرونا بالا رفت افراد سالم هم ماسک میزدند و همین رویه میتواند تعداد مبتلایان را به شدت کاهش دهد مخصوصا در فضاهای بستهای همچون سینما. نکته مهم در استفاده از ماسک این است که به آن دست خود را نزنید و تا زمانی که از محیط خارج نشدید ماسک را از صورت برندارید.
سیگار نکشید
برای دوری از مبتلا شدن به کرونا واجب است که دستهای خود را مرتب شستوشو دهید، چون که برخورد دست با سایر اجسام آن را سرشار از آلودگی میکند.
برای ورود به سالن عجله نکنید
هنگام راه رفتن در مسیر ورود به سالن و پیش از آن مراقب باشید دستهایتان کمترین برخورد را با اطرافتان داشته باشد و فاصله اجتماعی را با افراد در صف رعایت کنید.
در زمان نزدیک به شروع شدن فیلم معمولا اجتماع انسانی برای ورود به سالن زیاد میشود، در این زمان سعی کنید فاصله خود را با افراد منتظر رعایت کنید و برای رفتن به داخل سالن عجلهای نکنید.
دسته جمعی سینما نروید
اگر برای شما پیش از این سینما رفتن یک تفریح دسته جمعی بوده و دوستانتان را برای با هم رفتن سینما دعوت میکردید بهتر است در این روزها با دوستان محدود این تصمیم را بگیرد.
حتی زمان بدی نیست که تنها رفتن به سینما را تجربه کنید.