چهلسالگی سرو؛
وقتی تولید یک میلیون بشکه نفت عراق خوابید!
۱۱ شهریور ماه سال ۱۳۶۵ روزی بود که رزمندگان نیروی دریایی سپاه با اجرای عملیات دو روزه کربلای ۳، ضربه مهلکی به توان اقتصادی و نظامی دشمن وارد کردند.
۳۱ شهریور ماه سال ۱۳۵۹ روزی بود که دشمن بعثی با حمایت لجستیکی و همهجانبه کشورهای غربی جنگی نابرابر و برخلاف تمام قوانین بینالمللی را علیه ملت ایران آغاز کرد. رژیم منحوس صدام با این خیال که در مدت کوتاهی قادر به تصرف مناطق و شهرهای مختلف ایران را دارد، وارد جنگ شد و حتی آنها با توجه به برنامهای که داشتند، به این فکر بودند تا بعد از گذشت چند ماهی از جنگ، به تهران یعنی پایتخت جمهوری اسلامی ایران برسند. اما مهمترین و اصلیترین اشتباه دشمن بعثی غافل شدن از روحیه جهادی، ایثار و شهادت ملت ایران بود و همین عامل هم باعث شد تا دشمن بعثی که هیچ مشکلی از بابت نیروی انسانی و تجهیزات نداشت، بعد از گذشت ۸ سال شکستی را تجربه کند که تعجب اکثر کارشناسان نظامی را نیز برانگیزد.
دوران دفاع مقدس مملو بود از رشادتها و ازخودگذشتگی رزمندگانی که برای مقابله با دشمن بعثی و رسیدن به شهادت از یکدیگر سبقت میگرفتند، لذا عملیاتهای مختلفی در آن دوران با اهداف مختلف طرحریزی و به مرحله اجرا رسید. یکی از این عملیاتها، عملیات کربلای ۳ بود که اتفاقاً با موفقیت نیز همراه بود و از آنجا که در ایام سالروز اجرای این عملیات قرار داریم، نگاهی به اهداف و چرایی اجرای این عملیات دو روزه انداختهایم.
عملیات کربلای ۳ یکی از مهمترین عملیاتهای دوران دفاع مقدس بود که در تاریخ ۱۱ شهریور سال ۱۳۶۵ توسط نیروی دریایی سپاه پاسداران در جنوب شرق رأس البیشه و شمال غربی خلیج فارس با رمز «حسبنا الله و نعم الوکیل» در مدت دو روز اجرایی شد. رزمندگان و فرماندهان، این عملیات را با هدف انهدام سکوهای نفتی البکر و الامیه و کاهش توان نظامی و اقتصادی دشمن، تکمیل عملیات والفجر ۸ با ساقط کردن مهمترین پایگاه دریایی دشمن بعثی، ایجاد منطقه امن برای عبور و مرور کشتیهای ایرانی، نشان دادن قدرت نیروی دریایی سپاه به دشمن و تسلط بر شمال خلیج فارس اجرایی کردند.
با اینکه اهداف مختلفی در این عملیات طرحریزی شده بود، ولی مهمترین هدف همان انهدام دو سکوی نفتی البکر و الامیه بود که اتفاقاً با موفقیت نیز همراه بود. رژیم صدام در آن دوران حدود یک سوم از صادرات نفتش را توسط این دو سکو انجام میداد، بهطوری که این دو سکو روی هم، در طول روز توان تولید روزانه یک میلیون بشکه نفت را داشتند و به نوعی میتوان گفت که بخش اعظمی از اقتصاد کشور عراق، به نوع فعالیت و تولید نفت توسط دو سکوی مذکور بستگی داشت، لذا رزمندگان در راستای تضعیف توان اقتصادی دشمن از یک سو و تسلط بر بخشی از منطقه خلیج فارس عملیات ایذایی کربلای ۳ را در بامداد یازدهم شهریور سال ۶۵ به مرحله اجرا درآوردند.
از سوی دیگر، دشمن بعثی از آنجا که در عملیات والفجر ۸ سه پایگاه موشکی خود را از دست داده بود، از ترس ضربه زدن رزمندگان به این دو سکو و برای اینکه اتفاقی که در عملیات والفجر ۸ رخ داد، در کربلای ۳ به ضرر آنها تمام نشود، نیروها و تجهیزات خود در دو سکوی نفتی مذکور را تقویت کرد. یکی دیگر از دلایلی که رزمندگان به اجرای این عملیات مصر بودند، این بود که نیروهای عراقی با مستقر شدن روی این دو سکو، اشراف کاملی به تحرکات دریایی رزمندگان داشتند؛ بنابراین رزمندگان برای اینکه این اشراف دشمن بر تحرکات را از بین ببرند، بهصورت ویژه آماده اجرای عملیات کربلای ۳ شدند. البته که این دو سکو نفتی در ماههای آغازین جنگ تحمیلی، از سوی رزمندگان منهدم شده بود، اما بهدلیل اهمیت داشتن این دو سکو، رژیم صدام در اسرع وقت به بازسازی آنها پرداخت.
خلاصه اینکه عملیات در یازدهم شهریور ماه سال ۱۳۶۵ آغاز شد و بخشی از غواصهای محور چپ با رسیدن به سمت راست سکوی نفتی اول، وارد سکو شدند و به سرعت زمینه را برای ورود دیگر نیروهای سپاه فراهم کردند. نیروهای محور راست نیز بهدلیل اینکه نیروهای دشمن بعثی مشغول درگیری با غواصهای مرحله اول داشتند به راحتی توانستند به سکو وارد شده و بعد از درگیری با دشمن، تجهیزات پیشرفته مستقر روی سکو را منهدم کنند. البته که دشمن بعثی هم برای بازپسگیری این دو سکو چندین بار اقدام به بمباران سکوها کرده بود، اما رزمندگان بعد از دو روز که تقریباً به تمام اهداف از پیش تعیین شده خود دست یافته بودند، سکوها را ترک کرده و به عقب برگشتند.
ناگفته نماند که اجرای این عملیات به لشکر ۱۴ امام حسین (ع) واگذار شده بود و دو گردان احتیاط با دو ناو تیپ ۱۴ و ۱۳ امیرالمونین نیز وظیفه پشتیبانی را برعهده داشتند.
در این عملیات بیش از ۴۴۰ نفر از افراد دشمن بعثی کشته و مجروح و حدود ۱۰۰ نفر نیز به اسارت درآمدند. همچنین ۱۵ قبضه ضدهوایی، دو هواپیمای جنگنده، یک ناوچه، دو دستگاه رادار و دیگر تجهیزات و سلاحهای سنگین و نیمهسنگین منهدم شد.
رزمندگان در این عملیات ایذایی به اهداف خود دست یافته بودند و با اینکه توان ماندن در آن منطقه را داشتند، به عقب برگشتند، چراکه یکی از اهداف مهم عملیات مذکور نشان دادن قدرت نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود.