پخش زنده
امروز: -
خطبههای حضرت زینب (س) پس از قیام عاشورا سبب شد تا بنیادهای فکری و نظری دشمنان اهل بیت (ع) به شدت سست و در نهایت رسوا شود.
خطبه حضرت زینب کبری (س) در شهر کوفه یک رویکرد و در مجلس یزید هم رویکرد متمایزی دارد و صحبتهای ایشان هنگام خروج شام نیز هدف دیگری را شامل میشود، اما همه این خطبهها در جهت تثبیت آموزههای عاشورای حسینی (ع) و اصلاح امور امت حضرت پیامبر اعظم اسلامی (ص) و رسواسازی فتنهها و تزویر است.
آن حضرت در خطبه خود در جمع مردم کوفه؛ دشمنان انسانیت و دیانت را به اسارت میبرد و رود خروشان سیاست شناسی و زمان شناسی است و عمدتا مردم را مخاطب میداند تا بصیرت مردم افزایش یابد که در ان صورت تحت تاثیر جنگ نرم و سخت دشمنان قرار نمیگیرند و فریب نخواهند خورد و حکومت ظالم و جنایتکار هم رسوا خواهد شد.
این خطبه به معنی فراموش نکردن فتنههای اهل کوفه و هشداری در باره این رفتارها، با رویکرد تبیین روانشناسانه و جامعه شناسانه و دین شناسانه است.
این نمایش اقتدار نظری و دینی به بلندای تاریخ ایستاده است و امروز هم با هویتی مستحکمتر و روشنتر پرده از نفاق و تزویر برخی از مردم زمانهها بر میدارد و نشان میدهد که "هر روز عاشورا و هر جا کربلاست" و بر مومنان و حسینیان است که همواره خیمه حضرت سیدالشهدا (ع) را برپا دارند و لحظهای این امانت را وانگذارند که دشمنان مترصد غفلت ما هستند.
حیات مبتنی بر عقلانیت مذهبی و خرد فطری سرچشمه پایان ناپذیر در حیات دنیوی بشری است که سلامت پیوند جهان و اخرت را تضمین کرده است.
اما حیاتی که از عقلانیت انسانی و مذهبی دور شود به همان اندازه در تنگنای ممات ذلت میافتد و این زندگی هم در واقع همان مرگی است ننگین و شیطانی و نفاق و دورویی و هزار رویی و در مسیر ظلم بی نهایت.
انسان اشرف مخلوقات است، شریفترین بخش وجود انسان هم جان و عقل انسان است و شریفترین انسانها نیز انبیاء و امامان معصوم (ع) هستند که انها نیز با ارزشترین دارایی خود یعنی جانشان را نثار دین اسلام کرده اند حالا باید بفهمیم اسلام چقدر عزیز است و نظام اسلامی هم عزیزتر؟. اینجاست که امام راحل فرمودند " حفظ نظام اسلامی از اوجب واجبات" است؛ بنابراین کسانی که در برابر دین میایستند یا ان را تحرف میکنند، با تزویر مخلوط میکنند و ادعای "نومن ببعض و نکفر ببعض" قبول بخشی از دین و کفر به بخش دیگری از دین اسلام را دارند، دین را در خدمت خود میگیرند نه اینکه در خدمت دین باشند.
ظالمترین، شقیترین و بدترین افرادی هستند که در ظاهر انسان نما هستند و در باطن وارد جریان "اسفل السافلین" شده اند بلکه از ان هم پست تر.
رفتار مردم کوفه در حادثه کربلا، نهایت پستی و رذالت را از کردار و گفتار انها نشان داد، چون دروغ گفتند و دروغ نوشتند و پیمان هم شکستند.
این رفتار کوفیان در برابر کسانی است که در اوج تعالی انسانی و عصمت رفتاری و کرداری هستند و اینجاست که حضرت زینب (س) فرصت اشکارسازی نفاق دشمنان دین و انسانیت را از دست نمیدهد و منافقان و اهل تزویر را رسوا میکند.
این خطبه با سلام و درود و تحیت بر محمد و آل محمد (ص) آغاز میشود که روشنترین شاخص برای معرفی اهل بیت (ع) است.
حضرت زینب کبری سلام الله علیها در کوفه چنان فصاحت و بلاغت را با کلام الهی و ولایت و امامت و رسالت؛ سان میدهد که ابهت این واژهها و واژه افرینیها؛ چشمان کور مردم بی بصیرت را هم به لرزه در میاورد؛ اما، چون فاقد بصیرتند؛ کورترهم میشوند، راه فرار را هم نمییابند و در بن بست فقر بصیرت و گستره تزویرو نفاق بر سرخود میکوبند و اشکی میریزند که به هیچ وجه روشنی دل را به ارمغان نمیآورد، چون دل بینایی در پشت این چشمها قرار ندارد.
اما جرات فرار از لحظههای پر طنین کلام رانی عقیله بنی هاشم را هم ندارند و فقط به گریههایی پناه میبرند که البته دچار تنگی نفس و بغض نشوند.
حضرت زینب دختر حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) است؛ وارث کمال بلاغت؛ تمام فصاحت و نعمت عفت و عصمت و تبیین کننده پیام همه انبیاء و رسالت خاتم و پدر و مادر و همه شهدای کربلا هست که از ابتدای خلقت اغاز میشود و تا قیامت هم ادامه خواهد داشت.
حضرت زینب (س) با حیایی کامل و سخنوری وارسته و در هیبت یک انسان صاحب عصمت ظاهر میشود و تابلوی واقعی از زبان گویای امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام را به نمایش میگذارد.
با یک کلام و دستور ان حضرت همه مردم و حاضران مجبور به سکوت میشوند.
حضرت زینب سلام الله علیها به مردم اشاره کرد که ساکت شوید و ناگهان نفسها در سینهها حبس شد و زنگ شتران از صدا افتاد.
آن گاه فرمود: ستایش از آن خداست و درود بر پدرم محمد (ص) و خاندان پاک و نیکوکارش (بیان توحید و نبوت و امامت).ای مردم کوفه،ای مردمان حیله گر و خیانت کار؟! گریه میکنید؟
اشک چشمانتان خشک نشود و ناله هایتان آرام نگیرد.
آن حضرت اجازه تزویر نمیدهد و نمیخواهد فقر بصیرت اهل کوفه از یادها برود و خطاب میکند کهای مردم کوفه بصیرتی ندارید و این واکنشها، لحظهای و از روی ناچاری و نفاق است و کار شما مانند آن زنی است که رشته خود را پس از محکم بافتن، یکی یکی از هم میگسست و شما هم عهدها و سوگندهای خود را در میان خویش، وسیله فریب و تقلب کرده اید.
هدف حضرت زینب (س) این است که بی بصیریتی این مردم را تبیین کند، چون اگر این مردم کوفه اگر بصیرت مییافتند ابن زیاد ملعون جرات جسارت پیدا نمیکرد.
حضرت زینب (س) خطاب میکند: آیا در میان شما به جز وقاحت و رسوایی، سینههای آکنده از کینه، دورویی و تملق، همچون زبان پردازی کنیزکان و ذلت و حقارت در برابر دشمنان چیز دیگری نیز یافت میشود؟ یا همچون سبزههایی هستید که ریشه در فضولات حیوانی داشته یا همچون جنازه دفن شدهای که روی قبرش را با نقره تزیین کرده باشند؟
بد توشهای برای آخرت فرستاده اید؛ توشهای که همان خشم و سخط خداست و در عذاب جاویدان خواهید بود.
حضرت زینب در اینجا اصل معاد را تبیین میکند و باز بن بستی دیگر برای مردمان اهل تزویر و نفاق و چند رویی.
آیا گریه میکنید؟ زار میزنید؟ به خدا سوگند که باید گریه کنید، پس بسیار بگریید و کمتر بخندید، چرا که دامان خود را به ننگ و عار جنایتی آلوده اید که تا ابد نتوانید شست.
آن حضرت تبیین میکند این همان وعده الهی است که اهل ظلم سرانجام گرفتار عمل خود خواهند شد و راه فراری ندارند.
اسماعیل محمدی
دبیر خبر خبرگزاری صدا و سیما