به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما؛ بیماری آلزایمر، AD، به شکلی عجیب، زنان را بیشتر از مردان درگیر میکند و محققان علوم پزشکی در کلینیک پیشگیری از آلزایمر در نیویورک آمریکا اعلام کردند نزدیک به دو سوم بیماران مبتلا به این بیماری را زنان تشکیل میدهند.
بررسیها نشان میدهند زنان بیشتر از مردان دچار تجمع پلاکهای آمیلوئیدی میشوند و به نظر میرسد سرعت پیشرفت آلزایمر در زنان بیشتر است.
تعدادی از عوامل خطرزای آلزایمر در مقایسه با مردان، در زنان بیشترند که از جمله آنها میتوان به عوامل ژنتیکی اشاره کرد.
عوامل هورمونی نیز خطر ابتلا به آلزایمر را در زنان تشدید میکنند از جمله یائسگی زودهنگام یا نقص کارکرد تیروئید.
در نهایت، جراحی رحم و برداشتن آن نیز از عوامل تشدید خطر ابتلا به آلزایمر در زنان محسوب میشود.
آیا اگر این عوامل خطر در میان سالی در زنان، خطر ابتلا به آلزایمر را تشدید میکنند میتوان از آنها به عنوان اهدافی برای کشف روشهای درمانی جدید استفاده کرد؟
بررسی محققان نشان میدهد نبود استروژن در دوران یائسگی احتمالا توضیح دهنده این نکته است که زنان بیشتر از مردان به آلزایمر مبتلا میشوند.
در مطالعه بر روی بیش از ۱۲۰ داوطلب، مشخص شد یائسگی، مهمترین عامل دخیل در افزایش سطوح بتاآمیلوئید، کاهش متابولیزم گلوکز و کاهش حجم بخش خاکستری مغز و همچنین ماده سفید مغز در زنان است.
دکتر لیزا موسکونی استادیار بخش نوروساینس کلینیک ویل کورنل در نیویورک میگوید: یافتههای ما نشان داد عوامل هورمونی میتوانند پیش بینی کنند که چه تغییراتی در مغز روی خواهد داد.
وی میافزاید: این نتایج نشان میدهد تغییرات در ظاهر تصویر مغزی یا نشان گرهای شیمیایی مغز، بیان گر این نکته است که حالت یائسگی بهترین عامل پیش بینی کننده تغییرات مرتبط با آلزایمر در زنان است.
هورمون درمانی، برداشتن رحم و بیماری تیروئید نیز دیگر عوامل افزایش نشانگرهای شیمیایی درون مغز محسوب میشوند.
بررسی محققان بر روی ۱۲۱ مرد و زن میان سال بین ۴۰ تا ۶۵ ساله انجام گرفت که ۷۰ درصد آنها زن بودند و دست کم ۱۲ سال تحصیلات داشتند.
به گزارش پایگاه خبری وب ام دی در اینترنت، بر اساس آمارها برآورد میشود حدود پنج میلیون و چهارصد هزار نفر در آمریکا به بیماری آلزایمر مبتلا باشند که هیچ درمانی ندارد، ولی برخی داروها، قادرند شرایط قوای شناختی بیماران را کنترل کنند.
با بالا رفتن سن و پیر شدن سلول ها، ترشح ماده شیمیایی سروتونین کاهش مییابد، بدین ترتیب ارتباط بین سلولی و انتقال اطلاعات دچار مشکل میشود.
این مشکل بیشتر از همه در بخش حافظه و خاطرات خود را نشان میدهد.
خاطرهها ترکیبی هستند از یادآوری دیدهها و شنیدهها و احساسات که برای یاداوری آنها مغز نیاز به برقراری یک ارتباط پیچیده سلولی بین همه بخشها دارد.
به همین علت با بالا رفتن سن و کم شدن ترشح سروتونین در مغز، خاطرهها کمرنگ یا فراموش میشوند.
در بیماری آلزایمر ترشح سروتونین به شدت کاهش مییابد، اما این مسئله همیشه به علت پیر شدن سلولها نیست.
سکته مغزی که باعث از دست رفتن بخشی از سلولهای مغز میشود یا شوک عاطفی پس از دست دادن عزیزی میتوانند خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش دهند.
آلزایمر با از دست دادن حافظه کوتاه مدت، فراموش کردن آدرسها و اسمها آغاز میشود و کم کم تا آنجا پیش میرود که فرد حتی راه بازگشت به خانه را فراموش میکند.
بیماری آلزایمر متاسفانه درمانی ندارد، اما میتوان از پیشرفت آن جلوگیری کرد.