پخش زنده
امروز: -
به گفته بسياري از ناظران
کافي نبودن مدل اقتصادی «آبه نومیکس» برای تغییر بنیادین افکارعمومی ژاپن
راهبرد رونق و شکوفایی اقتصادی از طریق تأمین نقدینگی مورد نیاز بخش‌های تولیدی، کاهش نرخ سود بانکی، کاهش مالیات ها، افزایش هزینه‌های عمومی که به ”آبه نومیکس» معروف شده بود، نتوانست به وعده‌های داده شده، عمل کند.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما به نقل از خبرگزاری رویترز از توکیو، به گفته بسیاری از ناظران ژاپنی، راهبرد تحرک بخشی به رشد اقتصادی شینزو آبه، موسوم به «آبه نومیسکس Abenomics» حتی قبل از اعلام استعفای وی در روز جمعه، به علت بیماری، در وضع متزلزلی قرار داشت.
بحران بهداشتی ناشی از شیوع ویروس کووید- ۱۹ که موجب شد اقتصاد ژاپن، بیشتر در ورطه رکود فرو رود در نهایت، تیر خلاص را به این طرح و راهبرد اقتصادی معروف شینزو آبه شلیک کرد؛ راهبردی که از قرار می‌بایست اقتصاد ژاپن را از سه طریق یعنی اجرای تدابیر و سیاست‌های پولی بسیار همساز و هماهنگ با شرایط و اوضاع اقتصادی و مالی حاکم بر کشور، افزایش هزینه‌های بودجه‌ای و اجرای اصلاحات ساختاری به رشد پایداری برساند و در نهایت خطر کاهش نقدینگی در بازار را دور کند. این مسئله از آنجا مهم است که یکی از مشکلاتی که اقتصاد و بخش تولید ژاپن با آن مواجه است، همواره کمبود نقدینگی بوده است. با وجود تزریق حجم زیادی پول که دولت ژاپن در چارچوب سیاست گشایش پولی خود به بازار تزریق کرده است، سیاستی که در چارچوب آن، بانک مرکزی با هدف پایین آوردن هزینه تامین مالی شرکت‌ها و فراهم کردن زمینه رشد اقتصادی بیشتر با بازخرید اوراق قرضه و مشوق‌های پولی دیگر، نقدینگی و حجم پول در گردش را افزایش می‌دهد، هنوز مشکل کمبود نقدیندگی در ژاپن حل نشده است. در آخر سال ۲۰۱۲ زمانی که آبه به قدرت رسید، برنامه رونق و شکوفایی اقتصادی در سه مرحله به اجرا گذاشته شد. این طرح در آن اوایل، موفقیت‌هایی خوب و سریعی داشت. اما این روند موفقیت آمیز، زیاد به طول نینجامید. سیاست گشایش پولی دولت شینزو آبه که به "بازوکا" معروف شده بود در آن اوایل، موجب رونق بخشی به فضای کسب و کار و کاهش ارزش ین در مقابل دلار و دیگر ارز‌های معتبر جهان شد. یکی از مشکلاتی که تاکنون اقتصاد ژاپن تا این زمان با آن مواجه بود، بالا بودن ارزش ین، برابر دلار و دیگر ارز‌های معتبر جهان بود. این بالا بودن ارزش ین موجب شده بود که هزینه تولید و صادرات شرکت‌های تولیدی و خدماتی ژاپنی، بسیار بالا رود و این گونه درآمد‌های ناشی از صادرات کشور زیاد چشمگیر نباشد. اما حالا که شینزو آبه که به علل جسمانی و بیماری استعفا کرده است، اکنون یک سری کار‌های ناتمام برای جانشین خود به جا می‌گذارد. برایان کلی Brian Kelly کارشناس شرکت کارگزاری و ارائه خدمات مشاوره مالی و اقتصادی اشین سنچری کست Asian Century Quest در این باره می‌گوید: برنامه‌های «آبه نومیکس» به طور ویژه نتوانستند شرایط داخلی را برای ژاپن به منظور دستیابی به رشد بالاتر فراهم کنند؛ به طوری که وابستگی رشد اقتصادی این کشور به تقاضای خارجی را کمتر کند. شیوع ویروس کووید- ۱۹ برای زدن ضربه آخر به این سیاست آبه با هدف برعکس کردن ذهنیت کمبود حجم پولِ در گردش، مزید بر علت شد. این بیماری موجب شد خانوار‌ها و شرکت‌ها از ترس آینده، رویکرد پس انداز را در پیش گیرند و پول خود را زیاد خرج نکنند. این در حالی است که مصرف و مصرف گرایی در اقتصاد‌های پیشرفته، به ویژه ژاپن همیشه به عنوان یک نیرو محرکه، نقش آفرین بوده است. در همین راستا اقتصاد ژاپن در سه ماهه دوم با کاهش اسمی شدیدی در تولید ناخالص داخلی خود مواجه شد که تاکنون چنین کاهشی در تاریخ ژاپن سابقه نداشته است. کل تولید ناخالص داخلی ژاپن در فاصله ماه‌های آوریل تا ژوئن (سه ماهه دوم) امسال به ۵۰۷ هزار میلیارد ین، معادل ۴۰۰۰ میلیارد یورو رسید. این رقم با میزان تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰۱۳ قابل مقایسه است. این در حالی است که بر اساس برنامه‌های آبه، میزان تولید ناخالص داخلی ژاپن باید در این فصل مالی از سال به ۶۰۰ هزار میلیارد ین می‌رسید. یوشیکی شینکه، اقتصاددان ارشد موسسه تحقیقات دای-ایچی (Dai-ichi Life Research Institute) در این باره می‌گوید: اقتصاد ژاپن ممکن است بعد از اجرای راهبرد «آبه نومیکس» بهتر عمل کرده باشد، اما برای تغییر بنیادی افکار عمومی ژاپن، کافی نبوده است. تاکاهیده کیوچی، عضو سابق هیئت مدیره بانک مرکزی ژاپن نیز در این باره می‌گوید: ژاپن در زمانی که اقتصادش، وضع بهتری داشت، نتوانست سیاست‌های پولی و بودجه‌ای خود را به حالت عادی در آورد. به همین علت باید اکنون و در آینده بهای آن را پرداخت کند.
بحران بهداشتی ناشی از شیوع ویروس کووید- ۱۹ که موجب شد اقتصاد ژاپن، بیشتر در ورطه رکود فرو رود در نهایت، تیر خلاص را به این طرح و راهبرد اقتصادی معروف شینزو آبه شلیک کرد؛ راهبردی که از قرار می‌بایست اقتصاد ژاپن را از سه طریق یعنی اجرای تدابیر و سیاست‌های پولی بسیار همساز و هماهنگ با شرایط و اوضاع اقتصادی و مالی حاکم بر کشور، افزایش هزینه‌های بودجه‌ای و اجرای اصلاحات ساختاری به رشد پایداری برساند و در نهایت خطر کاهش نقدینگی در بازار را دور کند. این مسئله از آنجا مهم است که یکی از مشکلاتی که اقتصاد و بخش تولید ژاپن با آن مواجه است، همواره کمبود نقدینگی بوده است. با وجود تزریق حجم زیادی پول که دولت ژاپن در چارچوب سیاست گشایش پولی خود به بازار تزریق کرده است، سیاستی که در چارچوب آن، بانک مرکزی با هدف پایین آوردن هزینه تامین مالی شرکت‌ها و فراهم کردن زمینه رشد اقتصادی بیشتر با بازخرید اوراق قرضه و مشوق‌های پولی دیگر، نقدینگی و حجم پول در گردش را افزایش می‌دهد، هنوز مشکل کمبود نقدیندگی در ژاپن حل نشده است. در آخر سال ۲۰۱۲ زمانی که آبه به قدرت رسید، برنامه رونق و شکوفایی اقتصادی در سه مرحله به اجرا گذاشته شد. این طرح در آن اوایل، موفقیت‌هایی خوب و سریعی داشت. اما این روند موفقیت آمیز، زیاد به طول نینجامید. سیاست گشایش پولی دولت شینزو آبه که به "بازوکا" معروف شده بود در آن اوایل، موجب رونق بخشی به فضای کسب و کار و کاهش ارزش ین در مقابل دلار و دیگر ارز‌های معتبر جهان شد. یکی از مشکلاتی که تاکنون اقتصاد ژاپن تا این زمان با آن مواجه بود، بالا بودن ارزش ین، برابر دلار و دیگر ارز‌های معتبر جهان بود. این بالا بودن ارزش ین موجب شده بود که هزینه تولید و صادرات شرکت‌های تولیدی و خدماتی ژاپنی، بسیار بالا رود و این گونه درآمد‌های ناشی از صادرات کشور زیاد چشمگیر نباشد. اما حالا که شینزو آبه که به علل جسمانی و بیماری استعفا کرده است، اکنون یک سری کار‌های ناتمام برای جانشین خود به جا می‌گذارد. برایان کلی Brian Kelly کارشناس شرکت کارگزاری و ارائه خدمات مشاوره مالی و اقتصادی اشین سنچری کست Asian Century Quest در این باره می‌گوید: برنامه‌های «آبه نومیکس» به طور ویژه نتوانستند شرایط داخلی را برای ژاپن به منظور دستیابی به رشد بالاتر فراهم کنند؛ به طوری که وابستگی رشد اقتصادی این کشور به تقاضای خارجی را کمتر کند. شیوع ویروس کووید- ۱۹ برای زدن ضربه آخر به این سیاست آبه با هدف برعکس کردن ذهنیت کمبود حجم پولِ در گردش، مزید بر علت شد. این بیماری موجب شد خانوار‌ها و شرکت‌ها از ترس آینده، رویکرد پس انداز را در پیش گیرند و پول خود را زیاد خرج نکنند. این در حالی است که مصرف و مصرف گرایی در اقتصاد‌های پیشرفته، به ویژه ژاپن همیشه به عنوان یک نیرو محرکه، نقش آفرین بوده است. در همین راستا اقتصاد ژاپن در سه ماهه دوم با کاهش اسمی شدیدی در تولید ناخالص داخلی خود مواجه شد که تاکنون چنین کاهشی در تاریخ ژاپن سابقه نداشته است. کل تولید ناخالص داخلی ژاپن در فاصله ماه‌های آوریل تا ژوئن (سه ماهه دوم) امسال به ۵۰۷ هزار میلیارد ین، معادل ۴۰۰۰ میلیارد یورو رسید. این رقم با میزان تولید ناخالص داخلی این کشور در سال ۲۰۱۳ قابل مقایسه است. این در حالی است که بر اساس برنامه‌های آبه، میزان تولید ناخالص داخلی ژاپن باید در این فصل مالی از سال به ۶۰۰ هزار میلیارد ین می‌رسید. یوشیکی شینکه، اقتصاددان ارشد موسسه تحقیقات دای-ایچی (Dai-ichi Life Research Institute) در این باره می‌گوید: اقتصاد ژاپن ممکن است بعد از اجرای راهبرد «آبه نومیکس» بهتر عمل کرده باشد، اما برای تغییر بنیادی افکار عمومی ژاپن، کافی نبوده است. تاکاهیده کیوچی، عضو سابق هیئت مدیره بانک مرکزی ژاپن نیز در این باره می‌گوید: ژاپن در زمانی که اقتصادش، وضع بهتری داشت، نتوانست سیاست‌های پولی و بودجه‌ای خود را به حالت عادی در آورد. به همین علت باید اکنون و در آینده بهای آن را پرداخت کند.
نظر شما