محرم ۹۹
روز هفتم محرم، روایت کربلا
روز هفتم محرم الحرام سال ۶۱ هجری قمری سپاه یزید آب را به روی یاران امام حسین (ع) بست.
به گزارش
خبرگزاري صدا وسيما ، روز هفتم محرم الحرام سال ۶۱ هجری قمری سپاه یزید آب را به روی یاران امام حسین (ع) بست.
در روز هفتم محرم الحرام سال ۶۱ هجری قمری «عبیدالله بن زیاد» نامهای به «عمر بن سعد» فرستاد و به او دستور داد تا راه فرات را بر حسین (ع) و یارانش ببندند و اجازه نوشیدن حتی قطرهای آب را به امام و یارانش ندهند. (بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۳۸۶)
در پی این فرمان، عمرسعد نیز فوراً «عمرو بنحجاج» را با پانصد سوار در کنار رود فرات مستقر کرد تا مانع دسترسی امام حسین (ع) و یارانش به آب شوند. در این روز مردی به نام «عبدالله بنحصین ازدی» فریاد برآورد:ای حسین! به خدا سوگند دیگر قطرهای آب را نخواهی نوشید تا از عطش جان دهی.
امام حسین (ع) در پاسخ به وی فرمودند:
خدایا او را از تشنگی بکُش و هرگز او را مشمول رحمت خود قرار مده!حمید بن مسلم (از جمله کسانی که در لشکر عمرسعد بود و پارهای از وقایع عاشورا را از او نقل کردهاند) میگوید: قسم به آن خدایی که جز او پروردگاری نیست، دیدم که عبدالله حصین آن قدر آب مینوشید که شکمش بالا میآمد و بعد همه آبی را که نوشیده بود بالا میآورد! باز فریاد میزد: تشنهام! آب…! اما هیچ وقت سیراب نمیشد تا اینکه بالاخره به همین وضع هلاک شد. (ارشاد شیخ مفید، ج ۲، ص ۸۶ و همچنین رجوع کنید به قصه کربلا، علی نظری منفرد، صص ۲۳۰-۲۳۱)
امام حسین (ع) سپاه دشمن را چنین نفرین کرد: بار خدایا! باران آسمان را از اینان دریغ کن و بر ایشان تنگی و قحطی (همچون سالهای قحطی یوسف در مصر) پدید آور و آن غلام ثقفی (حجاج بن یوسف) را بر ایشان بگمار تا جام زهر به ایشان بچشاند. زیرا آنها به ما دروغ گفتند و ما را خوار ساختند و خداوند (به توسط آن غلام) انتقام من و اصحاب و اهل بیت و شیعیان مرا از اینان بگیرد.
در روز هفتم محرم سال ۶۱ هجری قمری خبر رسیدن مسلم بن عوسجه که شبانه از کوفه به کربلا آمده و خود را به سپاه امام رساند، یاران را خوشحال و شادمان کرد. مسلم اولین شهید عاشوراست. پیرمردی بزرگوار از طایفه بنیاسد و از چهرههای درخشان کوفه و از هواداران اهل بیت (ع) بود. او از اصحاب پیامبر (ص) و از مسلمانان باسابقه به شمار میرفت و از آن حضرت هم روایت شده است که پارسا، شجاع و سوارکاری نامی بود.
بستن آب و ذکر مصيبت علي اصغر (ع)
در این روز عبیدالله به عمر بن سعد دستور داد تا راه آب را بر «امام حسین (ع)» و یاران با وفایشان ببندد. بستن آب به روی کاروان کربلا سبب میشد تا لشکر امام حسین (ع) برای چند روز آینده با نبود آب مواجه شوند. امام حسین (ع) برای اینکه بتواند شرایط را به دشمن نشان دهد و حداقل برای کودکان آب تهیه کند، طفل شش ماه را به روی دست گرفت. در همین زمان تیری از سوی دشمن بهسوی طفل ششماهه امام حسین رها شد و گلوی وی را فشرد، هنگامی که خون از دستان امام حسین (ع) سرازیر شد امام متوجه شهادت فرزند گرامیش شد.
شهادت علی اصغر علیه السلام به روایت رهبری انقلاب سال ۶۵
البته درباره چگونگی شهادت حضرت علی اصغر از جمعبندی آنچه در منابع آمده است، یک قول دیگری نیز وجود دارد که بیانگر آن است که طفل شیرخوار، در هنگامی که بر در خیمهها در دامن امام بود، به شهادت رسیده است.
علی اصغر (ع) فرزند کوچک امام حسین (ع) و حضرت رباب دختر امرءالقیس با تیر سه شعبه حرمله بن کاهل اسدی به شهادت رسید. مصیبت علی اصغر (ع) برای حسین (ع) جان فرسا بود چنان که گریست و به خداوند عرض کرد:
«خدایا خودت میان ما و این قوم داوری کن. آنان ما را فرا خواندند تا یاری کنند، ولی برای کشتن ما کمر بسته اند.»
در این لحظه ندایی از آسمان رسید که: «ای حسین (ع) در اندیشه اصغر (ع) مباش، هم اکنون دایهای در بهشت برای شیر دادن به او آماده است.»
هنگامی که علی اصغر نیز فدا شد بر قضای الهی گردن نهاد و خطاب به خداوند گفت: «
هَوَّنَ عَلَیَّ ما نَزَلَ بی أَنَّهُ بِعَیْنِ اللّهِ»
این مصیبت بر من آسان است، چرا که در محضر خداست.