ستایش خدای را که هنگام آفرینش آسمانها و زمین احدی را گواه نساخت، و به گاه ایجاد جانداران یاوری نگرفت، در پرستش انبازی ندارد، و در یکتایی اش پشتیبانی نخواهد، زبانها از بیان حقیقت وصفش درمانده، و خردها از ژرفای معرفتش وامانده، و گردنکشان در برابر عظمتش فروتن، و چهرهها از بیم او متواضع گشته، و هر بزرگی در برابر بزرگیش تسلیم گشته است، ستایش پیاپی و پیوسته و دنباله دار و پایدار تنها توراست، و رحمت همیشگی و درود جاودان و بی پایان او بر رسولش باد، بار خدایا! ابتدای امروزم را خیر و صلاح، و میانه امروزم را رستگاری و پایانش را کامیابی قرار ده.
و به تو پناه میآورم از روزی که آغازش شیون، و میانش بی تابی، و پایانش دردمندی است، خدایا! از تو آمرزش میطلبم برای هر نذری که کردم، و هر وعدهای که دادم، و هر پیمانی که بستم سپس به آن وفا نکردم، و ادای حقوق بندگانت را که بر عهده دارم از تو درخواست میکنم، پس هر بندهای از بندگانت و هر کنیزی از کنیزانت که او را نزد من حقی پایمال شده باشد که در آن به جان یا آبرو یا مال یا خانواده اش یا فرزندش ستم روا داشته ام، یا غیبتی از او کرده ام، یا بر اثر میل خود یا خواهش دل یا تکبّر یا غضب یا خودنمایی یا تعصّب بر او باری نهاده ام، این بنده یا کنیزت غایب باشد یا حاضر، زنده باشد یا مرده، و دستم کوتاه شده و وسعم نمیرسد از پرداخت آن حق یا طلب حلالیت از او.
فَأَسْأَلُکَ یَا مَنْ یَمْلِکُ الْحَاجَاتِ، وَ هِیَ مُسْتَجِیبَةٌ لِمَشِیَّتِهِ، وَ مُسْرِعَةٌ إِلَى إِرَادَتِهِ، أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ أَنْ تُرْضِیَهُ عَنِّی بِمَا [بِمَ]شِئْتَ، وَ تَهَبَ لِی مِنْ عِنْدِکَ رَحْمَةً، إِنَّهُ لا تَنْقُصُکَ الْمَغْفِرَةُ، وَ لا تَضُرُّکَ الْمَوْهِبَةُ، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ، اَللّهُمَّ أَوْلِنِی فِی کُلِّ یَوْمِ إِثْنَیْنِ نِعْمَتَیْنِ مِنْکَ ثِنْتَیْنِ سَعَادَةً فِی أَوَّلِهِ بِطَاعَتِکَ، وَ نِعْمَةً فِی آخِرِهِ بِمَغْفِرَتِکَ، یَا مَنْ هُوَ الْإِلهُ، وَ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ سِوَاهُ. از تو میخواهمای کسی که رفع نیازها در اختیار اوست، و آن حاجات در مقابل مشیت او اجابت پذیر و به جانب اراده اش شتابانند؛ که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی، و آن بنده را که بر او ستمی کردم هرگونه که خواهی از من راضی گردانی، و از جانب خود مرا رحمت عطا نمایی، چه آمرزیدن از تو نکاهد، و بخشیدن به تو زیان نرساند،ای مهربانترین مهربانان، خدایا! در هر دوشنبه از سوی خویش دو نعمت بر من عطا کن، خوشبختی بندگی ات را در آغازش، و نعمت آمرزشت را در پایانش،ای آن که تنها او شایسته پرستش است و جز او کسی گناهان را نیامرزد.