به گزارش
سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما به نقل از خبرگزاری فرانسه، شستن دستها به طور مرتب یکی از بهترین راههای پیشگیری در برابر ویروس کرونا است، اما در برزیل بیش از ۳۵ میلیون نفر به آب آشامیدنی دسترسی ندارند.
تقریبا نیمی از ۲۱۲ میلیون برزیلی از فاضلاب محروم هستند و فاضلاب آنها به خیابانها، رودخانهها یا دریا میرود.
مشکلات جدی تصفیه آب، برای سلامتی مردم و محیط زیست بسیار مضر است، و همین مسئله دهها سال است که جان ساکنان بزرگترین کشور آمریکای لاتین را به مخاطره انداخته است.
هدف برزیل حل و فصل این مشکلات تا سال ۲۰۳۳ از طریق قانونی بحث برانگیز در ماه گذشته توسط رئیس جمهور این کشور یعنی ژایر بولسونارو، رئیس جمهور راستگرای افراطی برزیل است که راه را برای خصوصی سازی این خدمات هموار میکند.
تنها در ۱۵ کیلومتر دورتر از کاخ ریاست جمهوری برزیل بیشتر ۱۶ هزار نفر ساکن محله زاغه نشین سانتا لوزیا، آب خود را به طور غیرقانونی و با اتصالات سردستی و موقت به شبکه عمومی آب دریافت میکنند.
پولینانا فیتوسا ۳۲ ساله در گفتگو با خبرگزاری فرانسه در همین باره با نشان دادن مخزن آب نصب شده در نزدیکی درب خانه اش میگوید اکنون بیش از هر زمان دیگر ثابت شده است که آب مایه حیات است.
برزیلیهای بسیار فقیر نسبت به دیگر اقشار مردم این کشور از شیوع بیماری کرونا متاثر شده اند. بیماری که تاکنون سه میلیون نفر از جمعیت این کشور دچار آن شده اند و نزدیک به یکصدهزار نفر نیز در نتیجه این بیماری در همین کشور جان خود را از دست داده اند.
این شهروند فقیر برزیلی میگوید چه میخواهید که ما انجام دهیم؟ ما میخواهیم با عزت زندگی کنیم، از خدمات اولیه بهرهمند شویم و هزینه آنها را بپردازیم.
وی افزود: با وجود مشکلات، در مقایسه با همسایگان اش از امتیاز بیشتری برخوردار است، زیرا لوله وصل شده توسط همسرش به شبکه عمومی آب به او اجازه میدهد تا او یک جریان سالم آب برخوردار باشد. اما بسیاری دیگر از ساکنان زاغه نشینها مجبورند آب خود را از چاههایی که با دست کنده شده اند و آب باران در آن جمع میشود، تهیه کنند.
در سانتا لوزیا نیز فاضلاب وجود ندارد، فاضلاب غالباً به داخل رودها و آبهای جاری تخلیه میشود و جادههای خاکی با فاضلابهای خیس شده اند و بوی بدی میدهند.
خوزه دیوید اوربائز، متخصص بیماریهای عفونی در بیمارستان آسا نورته در برازیلیا در همین باره در گفتگو با گزارشگر این خبرگزاری که برای پوشش اخبار و رویدادهای این موضوع اعزام شده است میگوید: پساب فاضلاب در معرض خطر آمیختن با منابع آب تمیز قرار دارد و این میتواند ذرات ویروسی را گسترش دهد.
موسسه تراتا برازیل Trata Brasil، انجمنی که برای دستیابی بهتر به تصفیه آب تلاش میکند، در این باره اعلام کرده است که برخی از محلات ثروتمند، مانند بارا دا تویخوکا Barra da Tijuca در ریو دوژانیرو، یا مورمبی Morumbi در سائوپائولو، نیز از سیستم فاضلاب محروم هستند.
ادیسون کارلوس، رئیس Trata Brasil، به خبرگزاری فرانسه میگوید:تنها تفاوتی که مردم این منطقه با دیگر مناطق دارند این است که مردم این محلهها نمیبینند که پساب فاضلاب آنها کجا جاری میشود.
غالباً ساختمانهای مرفه نشین دارای یک مخزن تصفیه آب هستند که به وسیله لولههای بزرگ به دریاچهها یا رودخانهها وصل میشوند. از نظر افراد این خانهها و مناطق به نظر میرسد همه چیز خوب است، اما به باور طرفداران محیط زیست ادامه این وضع بسیار بد است. چون با ادامه این روند، آلودگی آب ۲۴ ساعت شبانه روز ادامه خواهد داشت.
به باور ادیسون کارلوس مشکل تاریخی تصفیه آب به دلیل عدم سرمایه گذاری مقامات دولتی است، مشکلی که با فساد و سوء مدیریت تشدید شده است.
در برزیل، ۳۸ ٪ از آب آشامیدنی قبل از رسیدن افراد به دلیل نشت در لولهها یا هدر میرود یا به علت تجهیزات فرسوده از بین میرود.
طبق قانون جدید در مورد تصفیه آب در برزیل، قرار است تا ۹۹ ٪ از برزیلیها از آب آشامیدنی و تا ۹۰ ٪ خانهها از فاضلاب برخوردار شوند. برای انجام این کار، دولت تخمین میزند که باید حدود ۷۰۰ میلیارد ریال بزریل (حدود ۱۱۰ میلیارد یورو) سرمایه گذاری صورت گیرد.
قوانین قبلی فقط مشارکت بخش دولتی و خصوصی را برای تصفیه آب مجاز میدانست. در همین خصوص با توجه به اینکه هزینههای بخش دولتی محدود بود سرمایه گذاریها برای این نیز بسیار کم بود.
اما با قانون جدید، شرکتها قادر خواهند بود به طور کامل در این بازار پرسود شرکت کنند.
اما درباره این قانون فعلا اجماع نظری وجود ندارد. منتقدان استدلال میکنند که بخش مهمی مانند آب نباید به دست بخش خصوصی داده شود. اکنون در اوج بحران بهداشتی ناشی از شیوع بیماری کرونا در جهان و برزیل هستیم همین موضوع تامین آب آشامیدنی برای مردم قرار است موضوع اصلی مناظرات انتخابات شورایهای شهر و روستا در ماه نوامبر در برزیل باشد.