گزارش مکتوب...
دومین عرصه طبیعی مازندران در معرض خطر
جنگل های ۴۰ میلیون ساله غرب مازندران پس از دریای خزر سالانه یک متر پسروی دارد.
به گزارش
خبرگزاری صداوسیما مرکز مازندران، استان مازندران با حدود ۲۴ هزار کیلومتر مربع مساحت به دلیل موقعیت جغرافیایی، شرایط آب و هوایی و جنس خاک از پوشش گیاهی متنوعی مانند جنگل انبوه، چمنزار و استپ برخوردار است.
در جنگل شمال کشور غلبه با درختان پهن برگ است که تا ارتفاع ۱۸۰۰ متری گسترش دارند و پس از آن تا ارتفاع ۲۵۰۰ متری، درختان سوزنی برگ ظاهر میشوند. بالاتر از آن، شرایط رویش گونههای درختی محدود میشود و پوشش گیاهی به چمنزار (همانند چمنزارهای آلپی اروپا) تبدیل میشود که در بهار و تابستان سبز میشوند.
مرز جنگلهای غرب مازندران سالانه یک متر پسروی دارد
مهمترین گونههای جنگلی این استان، مازو، مَمرَز، آزاد، انجیری، توسکا، زبان گنجشک، شاه بلوط، شمشاد، افرا، نمدار. نارون (مَلج یا اوجا) و راش هستند، اما با رشد جمعیت، افزایش آتش سوزیها و بهره برداری غیر اصولی از جنگل سالانه حدود یک متر، مرز جنگلهای غرب مازندران پسروی داشته است و آتش سوزیها نیز بر سرعت نابودی این موهبت خدادادی افزوده است.
آتش سوزی جنگلها جزو آتشهای غیرقابل کنترل است که بیشتر در مناطق غیرمسکونی اتفاق میافتد، اما گاهی به دلیل وسعت آتشسوزی، خانهها، انسانها، مزارع کشاورزی و گونههای جانوری نیز طعمه آتش میشوند.
خادم از کارشناسان منابع طبیعی مازندران با بیان اینکه آتش سوزی جنگل با دیگر انواع آتش سوزیها از لحاظ گستردگی، سرعت گسترش از منشاء، پتانسیل تغییر جهت ناگهانی و توانایی جهیدن از میان فضاهای خالی مانند جادهها، رودخانهها و دیگر نقاط اشتعال ناپذیر تفاوت دارد، گفت: آتشسوزی جنگل از نظر علت آتشسوزی، ویژگیهای فیزیکی آن مانند سرعت پراکندگی، وجود مواد اشتعال پذیر و تاثیر آب و هوا بر آتش درجه بندی میشوند.
خادم افزود: گیاهانی که در بلندی قرار دارند زودتر از گیاهانی که در پایین قرار دارند به وسیلهٔ آتش، خشک و گرم میشوند. از طرفی درختانی که در بلندی سوخته و قطع شدهاند در سرازیری به سوی پایین غلت خورده و دیگر گیاهان را در پایین دست به آتش میکشند.
انسانها؛ متهم اصلی مرگ جنگلها
پژوهشگر علوم جنگل دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری هم گفت: آتش سوزی جنگلها و مراتع شمال کشور در دو ماه اخیر بیشتر بر اثر بی احتیاطی گردشگران بوده است.
یوسف گرجی بحری افزود: در مواردی نیز مشاهده شده باغدارانی که به علت خشکیدن درختان، آن را میسوزانند با خاموش نکردن آن سبب گسترش دامنه آتش به جنگل شده اند.
فرمانده یگان حفاظت اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران منطقه ساری نیز با بیان اینکه آمارهای این یگان، نشان میدهد عامل انسانی علت بیش از ۹۵ درصد آتش سوزیها است گفت: هنوز اهمیت حفظ جنگلهای مازندران در مقابل آتش سوزیهای احتمالی برای دست اندر کاران ملی تبیین نشده است.
سرهنگ خورشیدی افزود: در بررسیها مشخص شد بیش از ۹۰ درصد آتش سوزیها در جنگل از عصر جمعه تا صبح شنبه رخ داده است و این نشان میدهد مسافران و گردشگران. پس از روشن کردن آتش و در حال ترک محل، آن را بطور کامل خاموش نمیکنند و با وزش کوچترین باد گرم، آتش زیرخاکستر، شعله ور میشود.
جنگل مازندران در آتش وعدهها میسوزد!او درباره سامانههای پیشرفته مهار آتش در کشورهای همسایه و بهره گیری از تجربه این کشورها نیز تصریح کرد: سیستم مهار آتش در کشوری مانند ترکیه مجهز به ۵ فروندهواپیمایی است که در هر ۳ دقیقه قادر است ۷ هزار لیتر آبگیری کند، اما وعدههای ۴ سال پیش مسئولان کشوری درباره استقرار یک فروند بالگرد ویژه مهار آتش جنگل در مازندران همچنان در حد یک وعده باقی مانده است.
در کنار این دغدغه ها، در سالهای اخیر شاهد شیوع آفتی با خسارت های سنگین در جنگل مازندران به ویژه در رویشگاههای شمشادها هستیم.
کارشناس گیاه پزشکی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران - منطقه ساری با بیان اینکه گونه شمشاد با نام علمی Buxus hyrcana بعنوان یکی از مهمترین و با ارزشترین درختان جنگلی شمال و یکی از پنج گونه پهن برگ و همیشه سبز جنگلهای شمال کشور محسوب میشود، گفت: شمشاد گیاهی با برگهای همیشه سبز، براق و چرمی که طالب آب و هوای دریایی است در فهرست گونههای گیاهی در خطر انقراض اتحادیهٔ بین المللی حفظ طبیعت (IUCN) قرار دارد.
وطن دوست با اشاره به گسترس سریع بیماری بلایت یا آتشک در شمشادهای منطقه افزود: توسعه بیماری سبب حالت سوختگی، ریزش برگها و خزان یکنواخت نهالها، درختچهها و درختان شمشاد میشود.
او گفت: این حالت از قسمت پایین گیاه آغاز و تا تاج درخت پیش میرود و در آخرین مرحله سبب سرخشکیدگی در گیاه شده و استمرار بیماری در چند سال متوالی منجر به خشکیدن کامل آنها میشود.
با نگاهی گذار به اوضاع جنگل مازندران در سالهای اخیر به آسانی در مییابیم طلای سبز شمال ایران این روزها هم از بیرون به دست انسانها (بیشتر گردشگران و مسافران بی توجه) و هم از درون به دست انواع آفتها و بیماریها تهدید میشود و تحلیل میرود.
در چنین شرایطی است که میتوان گفت: هرچند مسئولان نیز با فراموشی وعدههای خود، خسارتهای فراوانی به طلای سبز شمال ایران وارد میکنند، اما برای کاهش خسارت به جنگل، تلاش برای جلوگیری از آتش سوزی، آسانتر از مهار آن خواهد بود که در این بخش نیز آموزش مستمر و فراگیر بومیان حاشیه جنگل و نیز جنگل نشینان از اولویتها باید باشد.
مهدی رضازاده
خبرنگار سرویس اجتماعی خبرگزاری صداوسیما