جنگ دارا و ندار‌ها در والیبال بانوان

   در آخرین اطلاعیه فدراسیون، برای والیبال بانوان هر تیم باشگاهی حداکثر می‌تواند هفت نفر از بازیکنان اعلام شده در فهرست را جذب کند.
   برای نخستین بار است که فدراسیون والیبال برای جذب بازیکن در لیگ بانوان باید و نباید گذاشته، این امر نشان می‌دهد که نگاه‌ها به این بخش هم حرفه‌ای شده است.
   اما در نوع اجرای طرح سهمیه بندی، اما و اگر‌هایی وجود دارد که امید می‌رود مسئولان مربوطه بازبینی در آن داشته باشند.
   محدود کردن باشگاه‌ها در جذب ملی پوشان فضایی متعادل را از نظر فنی ایجاد می‌کند، اما نکته قابل تامل در فهرست اعلام شده فدراسیون قرار گرفتن بازیکنانی با سابقه ۱۰ ساله در تیم ملی کنار والیبالیست‌هایی با تجربه یک دوره حضور در رقابت‌های بین المللی است.
   نوع سهمیه بندی در والیبال بانوان مقوله «اینجا همه چیز درهم است» را زنده می‌کند و به نوعی جنگ دارا و ندار لیگ را پیش از آغاز این رقابت‌ها به راه انداخته است چرا که باشگاه‌های متمول به راحتی بهترین و باتجربه‌ترین‌های پست‌های مختلف را جذب می‌کنند و دیگر تیم‌ها ناگزیر بازیکنانی کم تجربه را انتخاب می‌کنند.
   بهتر نبود در این شیوه نامه همانطور که در بخش مردان براساس آیین نامه کمیته مسابقات تعداد بازیکنان هر تیم حداکثر ۲۰ نفر است و شامل ۱۴ بازیکن رده سنی بزرگسال، ۳ امید، ۲ جوان و ۱ نوجوان است برای بانوان هم سهمیه بازیکنان ملی پوش براساس رده سنی بود؟
   مسئولان فدراسیون حتی می‌توانستند براساس پست‌های تخصصی ملی پوشان را سهمیه بندی می‌کردند؟ هم اکنون این شرایط فراهم شده که یک تیم متمول هر ۲ پاسور اصلی تیم ملی را جذب کند.
   اینکه در ارائه این فهرست خرد جمعی والیبال بانوان نقش داشته حرکتی روبه جلوست، اما اگر برخی ایده‌ها در مورد محدودیت در جذب ملی پوشان هم مدنظر قرار بگیرد لیگ با انتقادات کمتری همراه خواهد شد.

انسیه ورزنده  خبرنگار سرويس ورزشی، خبرگزاری صدا و سیما