آن سوی عجله امریکا برای تمدید تحریم های تسلیحاتی ایران و چشم انداز آن
امریکا پیش نویس قطعنامه ای را برای تمدید دائمی تحریم های تسلیحاتی ایران به شورای امنیت ارائه کرده است که با توجه به مخالفت روسیه وچین با آن , احتمال تصویب قطعنامه بعید به نظر میرسد.
بر اساس توافق هسته ای تحریم تسلیحاتی ایران قرار است در شهریورماه آینده به پایان برسد. پایان دادن به این تحریم ها از جمله حقوقی است که ایران می باید طبق برجام از آن منتفع شود. اما اکنون که در چند ماه مانده به پایان اولین دوره چهارساله دونالد ترامپ، همه برنامه های سخت افزارانه ای که تجدیدنظرطلبان حاکم بر کاخ سفید به رهبری ترامپ ، توسعه طلبان حاکم بر تل آویو به رهبری نتانیاهو و کودتاگرایان حاکم بر ریاض به رهبری محمد بن سلمان برای شکست محور مقاومت و در راس آن ایران طراحی کرده بودند یکی پس از دیگری به شکست انجامیده و از طرف دیگر امید و اطمینانی به پیروزی مجدد ترامپ در انتخابات آبان ماه نیست لذا آنها در اقدامی مشترک و براساس تقسیم کار صورت گرفته در یک اتاق فکر مشترک به استفاده از برنامه های نرم افزاری در قالب تشدید تحریم های فراگیر و ایجاد گرسنگی روی آورده اند.
تحریم های تسلیحاتی که اینک برای آن تلاش می شود حلقه دیگری از تحریم های فزاینده را تشکیل می دهد. با توجه به اینکه امکان دارد محور مقاومت در برابر دور جدید فشارها واکنش نشان دهد و به گفته سید حسن نصرالله هم سلاح خود را حفظ کند و هم بکشد قبل از اینکه کشته شود، لذا به نظر می رسد یکی از اهدافی که از عجله و شتاب برای تمدید تحریم های تسلیحاتی علیه ایران و محور مقاومت دنبال می شود ایجاد اخلال در اقدامات مقابله به مثل و تلافی جویانه ای است که امکان دارد به عنوان واکنشی به دور جدید افزایش فشارها با تکیه برسلاح گرسنگی ظهور و بروز پیداکند.
با این حال امریکا در این مسیر با چند مانع و چالش جدی مواجه است: نخست اینکه احتمال وتوی قطعنامه پیشنهادی امریکا در شورای امنیت از سوی روسیه و چین وجود دارد و موفقیت نسبی که امریکا و عوامل صهیونیستی و سعودی با تهدید و تطمیع در تصویب قطعنامه شورای حکام بدست آوردند به احتمال زیاد در شورای امنیت از بین خواهد رفت.
دوم اینکه رفتار دولت ترامپ به لحاظ حقوقی تناقض آمیز (پارادوکسیکال )است و هیچ مبنای حقوقی و قانونی ندارد زیرا اگر امریکا می خواهد از چارچوب برجام استفاده کند در این صورت اول باید به برجام برگردد اما حالا که از برجام خارج شده است دیگر نمی تواند از آن علیه ایران چه در زمینه تمدید تحریم های تسلیحاتی و چه مکانیسم ماشه متوسل شود. لذا امریکا هنوز تکلیف خود را نمی داند و به عروسک گردان مافیای صهیونیستی تبدیل شده است.
سوم اینکه سه کشور اروپایی که در شورای حکام همراهی نسبی با امریکا نشان دادند نه با تمدید دایمی تحریم های تسلیحاتی بلکه با تمدید موقت و محدود 3 ساله موافقت کرده اند و این هم نشان می دهد امریکا هنوز در داخل جناح غرب در خصوص کم و کیف دور جدید فشارها به اجماع نرسیده است و هنوز زمینه های اختلاف وجود دارد.
چهارم اینکه برخلاف فضای جار و جنجالی که به راه افتاده حتی اگر به فرض محال تحریم های تسلیحاتی ایران تمدید شود هیچ اخلالی در قدرت دفاعی و نفوذ منطقه ای و بین المللی ایران ایجاد نمی کند چه آنکه ایران به لحاظ دفاعی بیش از 90 درصد و در مواردی تا صددرصد نیازهای دفاعی خود را در داخل تامین می کند و لذا تحریم های تسلیحاتی بیش از آنکه معطوف به واردات باشد بیشتر به صادرات متمرکز است و در واقع هدف عمده از تمدید تحریم های تسلیحاتی جلوگیری از صادرات تسلیحات ایران در آینده است که علاوه بر تامین ارز، اقتدار و نفوذ دفاعی ایران را گسترش می دهد و لذا همچنانکه ایران در اعزام نفتکش های خود به ونزوئلا برای فروش فرآورده های نفتی خود تسلیم راهزنی دریایی نشد در خصوص استفاده از مزایایی که طبق برجام از آن برخوردارمی شود، تسلیم هیچ باج خواهی و راهزنی دیگری نخواهد شد.
---------------------------------------------------
احمد کاظم زاده