آتش خشم ۴۰۰ ساله سیاهپوستان آمریکایی
برگزاری ۴۰۰ تظاهرات ضد نژادپرستی در آمریکا
آتلانتیک نوشت: درخواست معترضان در آمریکا فقط اصلاحات سیاسی نیست، بلکه سیاهپوستان با این اعتراضات، خشم و درد چند صد ساله خود را بیان میکنند.
به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صداوسیما، نشریه آتلانتیک در پایگاه اینترنتی خود در تحلیلی به قلم الاین گادفری نوشت: تظاهراتی که شهرها و روستاهای آمریکا حتی پایتخت این کشور را درگیر کرده است، هیچ رهبری ندارد. فقط صدها هزار نفر به خیابانها ریخته اند، پلها را بسته و پارکها را پر کرده اند. این جنبش حتی یک هدف واحد نیز ندارد. این اعتراضات در خدمت مجموعهای از اهداف کوچک و ملی مانند تخریب مجسمههای افراد نژاد پرست تا نحوه برخورد پلیس در این کشور و از بین بردن حمایتهای قانونی ویژه از نیروهای پلیس است. یاهنه اندگو، یکی از سازمان دهندگان جنبش جان سیاه پوستان مهم است در فیلادلفیا گفت: "درخواست نهایی پایان خشونت و جنگ علیه جان سیاه پوستان است. "
این اصلاحات مستلزم تلاش هزاران بازیگر سیاسی در داخل کشور، اقدامات قانونگذاران در کنگره و رئیس جمهوری است که مایل به حمایت از آن باشد. اما گستردگی این جنبش بسیار زیاد است. سازمان دهندگان این اعتراضات گفتند، تظاهرات سراسری میتواند روزها یا هفتهها و شاید حتی تا ماه نوامبر ادامه یابد. راهپیمایی روز گذشته در واشنگتن نیز ممکن است تمرینی برای راهپیمایی گسترده در این شهر در ماه اوت باشد.
تظاهرات در واشنگتن دی سی فقط یکی از ۴۰۰ تظاهرات در آمریکا در روز گذشته بود، در حالی که خارج از این کشور نیز راهپیماییهایی برگزار شد. در مینیاپولیس، که این اعتراضات در ۲۶ مه و پس از کشته شدن جورج فلوید به دست یک پلیس از آنجا آغاز شد، معترضان خواستار تغییرات اساسی و شاید حتی برچیده شدن اداره پلیس هستند. در کنتاکی، معترضان خواستار دستگیری و محکوم شدن افسران پلیسی هستند که در مرگ برونا تیلور دست داشتند، زن ۲۶ ساله سیاهپوستی که به دست پلیس به ضرب گلوله کشته شد.
قطع بودجه پلیس از درخواستهای اصلی معترضان است. معترضان و گروههای حامی حقوق بشر نیز از کنگره خواسته اند اصلاحاتی را برای ممنوعیت اقدام پلیس در گرفتن گلوی فرد در هنگام بازداشت، پایان دادن به مصونیت نیروهای پلیس و اصلاحات دیگر را تصویب کند.
اما این اعترضات فقط درباره سیاست و اهداف سیاسی نیست. سازماندهندگان و معترضان گفته اند این اعترضات دریچهای برای سیاه پوستان آمریکایی بوده است که لطمات و خشم خود را از ۴۰۰ سال پیش یعنی پس از آغاز بردگی، ۵۰ سال پس از تصویب قانون حقوق مدنی و ۶ سال پس از آن که پلیس مایکل براون را در فرگوسن کشت، بیان کنند. سیاه پوستان آمریکایی ۲ و نیم برابر بیش از سفید پوستان به دست پلیس کشته میشوند. آنها ۳ برابر بیشتر از سفید پوستان از بیماری کووید-۱۹ میمیرند و بیش از سفید پوستان در فاجعه اقتصادی حاصل از این بیماری شغل خود را از دست داده اند.