اجرای طرحهای پیشرفت و آبادانی در ۳ روستای طارم سفلی
مدیر کارگروه زیرساخت و عمران قرارگاه پیشرفت و آبادانی استان قزوین از اجرای طرحهای زیرساخت و عمران در روستاهای کنگاور، چمن و یمقان طارم سفلی خبر داد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز قزوین، مهاجری مدیر کارگروه زیرساخت و عمران قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه صاحب الامر (عج) استان گفت: حفاری و لوله گذاری خط انتقال آب شرب روستای کنگاور با هدف تأمین آب شرب بهداشتی برای ۲۵ خانوار ساکن، آغاز شده است و تا دو ماه آینده به بهره برداری میرسد.
به گفته مهاجری، طول لوله گذاری این پروژه حدود ۵ کیلومتر است.
او اضافه کرد: کنگاور یکی از روستاهای کم برخوردار دهستان چوقور طارم سفلی است که تابحال در این روستا خط انتقال آب شرب نداشتند و با تانکر از چشمههای مجاور روستا، آب شرب مورد نیاز را تامین میکردند به همین دلیل اکثر جمعیت روستا به شهر مهاجرت کرده اند.
مدیر کارگروه زیرساخت و عمران قرارگاه پیشرفت و آبادانی در ادامه بیان کرد: احداث مخزن آب شرب روستای چمن هم دیگر طرحی است که کار احداث آن آغاز شده و این پروژه نیز تا ۴۵ روز آینده قابل بهره برداری است.
مهاجری افزود: مخزن آب شرب روستای چمن به حجم ۱۰۰ متر مکعب است که وظیفه آب رسانی بهداشتی برای ۱۵۰ خانوار این روستا را دارد. تا قبل از آغاز اجرای این مخزن، اهالی روستا از یک مخزن فرسوده، قدیمی و کوچک استفاده میکردند.
مدیر کارگروه زیرساخت و عمران در ادامه افزود: علاوه بر ساخت مخزن، خط انتقال آب شرب روستای چمن نیز به طول هزار و ۸۰۰ از چشمه تا مخزن نیز انجام میشود.
مهاجری افزود: همچنین اجرای طرح آب بند روستای یمقان با هدف احیای چشمههای زیرزمینی و سیراب شدن سفرههای زیرزمینی و همچنین تامین آب کشاورزی اهالی در فصول کم آب نیز آغاز شده است و تا دو ماه آینده قابلیت بهره برداری دارد.
به گفته او، با اجرای این طرح حدود ۶۰ هزار متر مکعب آب برای استفاده در فصول کم آبی به منظور احیای باغات و زمینهای کشاورزی پایین دست روستا، ذخیره میشود.
مهاجری گفت: همه طرحهای زیرساختی که قرارگاه پیشرفت و آبادانی مصوب و اجرا میکند، با مشارکت سه جانبه قرارگاه، دستگاه اجرایی مربوطه و مردم برای رفع مشکلات زیربنایی روستا است و با اجرای این پروژهها از مهاجرت اهالی روستاها به شهر جلوگیری و حتی سبب مهاجرت معکوس به روستاها میشود.
او افزود: یکی از مشکلات عمده روستاهای کم برخوردار، کمبود و یا نداشتن آب شرب روستایی و آب کشاورزی است که سالانه باعث از بین رفتن باغات و زمینهای کشاورزی میشود که با ورود قرارگاه به این مساله سبب احیای روستاها میشود.