در پی رسیدگی به وضع کودکان فلسطینی و لبنانی نامگذاری شد
امروز روز جهانی کودکان قربانی خشونت
سازمان ملل در سال ۱۹۸۲ در پی رسیدگی به وضعیت کودکان فلسطینی و لبنانی قربانی خشونتهای اسرائیل، روز چهارم ماه ژوئن را به عنوان روز جهانی کودکان معصوم قربانی خشونت معرفی کرد.
در سال ۱۹۸۲ و در پی رسیدگی به وضعیت کودکان فلسطینی و لبنانی قربانی خشونتهای اسرائیل، روز چهارم ماه ژوئن از سوی سازمان ملل به عنوان روز جهانی کودکان معصوم قربانی خشونت و به منظور رسیدگی به آلام کودکان قربانی خشونت و آزار فیزیکی، ذهنی، و عاطفی معرفی شد.
از جمله فعالیتهای شناختهشده در ارتباط با این روز، کمپین «بله به کودکان» که با امضای ۹۴ میلیون نفر خواستار ۱۰ حرکت مثبت برای بهبودی شرایط کودکان است، و «حرکت جهانی کودکان» به سرکردگی نلسون ماندلا؛ رهبر فقید و ضدآپارتاید آفریقای جنوبی، را میتوان نام برد.
کودکان فلسطینی و لبنانی؛ قربانی خشونت اسرائیل
روز جهانی کودکان معصوم قربانی خشونت که برای اعلام پایبندی سازمان ملل به حقوق کودکان هرساله در ۴ ژوئن برگزار میشود، در سال ۱۹۸۲ و در پاسخ به خشونتهای اسرائیل علیه شهروندان و بهخصوص کودکان بیگناه لبنانی و فلسطینی به عنوان بخشی از ضدوخوردهای میان نظامیان و شبهنظامیان دو طرف مخاصمه، به جهانیان معرفی شد.
در ۶ ژوئن این سال، نیروهای نظامی رژیم اشغالگر اسرائیل به ریاست جمهوری وقت؛ مناخیم بگین، در اقدامی تلافیجویانه نسبت به ترور سفیر این رژیم در انگلستان توسط یک گروه شبهنظامیفلسطینی، به جنوب لبنان حمله کرده و شمار زیادی از ساکنان بیگناه این منطقه را به شهادت رساند.
حمله مذکور به دلیل آن که گروه مذکور تحت کنترل رژیم خودگردان فلسطین نبوده و نه در لبنان، بلکه در سوریه مستقر بود، منجر به انتقادات فراوان از سوی جامعه بینالملل و سازمان ملل شد. در این حمله - و مجزا از کشتههای واقعه موسوم به صبرا و شتیلا در ماه سپتامبر همین سال- بالغ بر ۲۰ هزار شهروند لبنانی، فلسطینی و سوری کشته و بیش از ۳۰ هزار تن از غیرنظامیان زخمی شدند. یکچهارم این تعداد، یعنی ۵ هزار تن از کشتهها را، کودکان زیر ۱۵ سال تشکیل میدادند.
کودکان قربانی خشونت
بالغ بر ۲۵۰ هزار کودک در سرتاسر جهان در درگیریهای نظامی به عنوان سرباز حضور دارند. بسیاری از این کودکان دزدیده شده و یا برای نجات از فقر و گرسنگی به این گروهها پیوستهاند. کودکان همچنین قربانی انواع دیگر خشونت نظیر کار اجباری، سوءاستفاده جنسی، قاچاق، و از این قبیل هستند. تنها در کشور سومالی و در نتیجه قحطی درآمیخته با نزاعهای سیاسی ۲۰۰۹، ۱۳۰ هزار کودک، اغلب زیر ۵ سال، جان خود را از دست دادهاند.
دختران بیش از پسران در معرض آسیبهای ناشی از خشونت قرار دارند. با این حال، این امر نباید مانع از جدی گرفتن خطرات متوجه پسربچهها شود. برای مثال، نتایج پژوهشی که امروز در تایلند منتشر شد، نشان میدهد اکثریت افراد در کشورهای شرق آسیا فکر میکنند بدرفتاری جنسی تنها شامل تجاوز به دختران است، حال آن که آزار جنسی پسران و سایر اشکال این آزارها نظیر نمایش پورن، در این دیدگاه مورد غفلت قرار میگیرند.
نزدیک به نیمی از ۵۰ میلیون آواره سطح جهان که به دنبال امنیت جلای وطن کردهاند را کودکان تشکیل میدهند. از میان ۲۲ میلیون آواره تحت نظارت کمیسیونرعالی سازمان ملل نیز ۱۰ میلیون، زیر ۱۸ سال هستند.
اکثریت جمعیت پناهندگان به دلیل جنگ و نزاعهای سیاسی متواری میشوند؛ نزاعهایی که عامل مرگ و میر ۲ میلیون کودک در دو دهه اخیر بوده است. این میزان قبل از بروز تنشها در سوریه، عراق، افغانستان و کشورهای آفریقایی و در سال ۲۰۰۱ به روز شده است.
کودکان در ۸۷ کشور جهان روی زمینهایی با ۶۰ میلیون مین زندگی میکنند و سالانه ۱۰ هزار کودک قربانی انفجار این مینها هستند. بیش از ۳۰۰ هزار دختر به عنوان سرباز به خدمت گرفته شدهاند و بهرهکشی جنسی از جمله خدماتی است که این دختران ناچار به ارائه آن هستند.
آزار کودکان، روز جهانی کودکان قریانی خشونت, ۴ ژوئن روز جهانی کودکان قربانی خشونت
بالغ بر ۲۵۰ هزار کودک در سرتاسر جهان در درگیریهای نظامی به عنوان سرباز حضور دارند
کودکان تنها یا همراه خانوادههایشان، تقریباً نیمی از پناهندهجویان کشورهای توسعهیافته را تشکیل میدهند. در اروپا، بالغ بر ۱۰۰ هزار کودک رها شده وجود دارد و سالانه ۲۰ هزار بر این تعداد در اروپا و آمریکا افزوده میشود. ۴ میلیون کودک در اثر ابتلا به ایدز مردهاند و ۱۳ میلیون یتیم شدهاند. ایدز به خصوص در کشورهای درگیر نزاع سیاسی عامل درجه اول مرگ و میر کودکان محسوب میشود.
کمکهای کشورها برای مبارزه با ایدز بسیار کمتر از ۳ میلیارد دلار مورد نیاز سازمان ملل، و تنها ۳۰۰ میلیون دلار بوده است. این در حالی است که تنها ۰.۷ درصد از تولید خالص ملی کشورهای در حال توسعه میتواند ۱۰۰ میلیارد دلار بر این کمکها بیفزاید.
۱.۲ میلیارد انسان در کره زمین که نیمی از آنها را کودکان تشکیل میدهند، روزانه با درآمد یک دلار زندگی میگذرانند. ۱۰ میلیون کودک زیر ۵ سال سالانه در اثر ابتلا به بیماریهای قابل پیشگیری و یا سوءتغذیه میمیرند و ۴۰ میلیون تولد در سال هرگز به ثبت نمیرسد؛ این یعنی محرومیت همین تعداد کودک از ملیت و نام قانونی.
کنوانسیون حقوق کودک در ۱۹۸۹ به تصویب رسید و تمامی کشورهای جهان به استثنای ایالات متحده و سومالی به آن رأی دادهاند. دو پروتکل الحاقی این کنوانسیون در سالهای بعد، ناظر بر ممنوعیت خرید و فروش پورنوگرافی کودکان و تعیین ۱۸ سالگی به عنوان سن قانونی ورود کودکان به جنگ و نزاعهای سیاسی به تصویب رسید.
تداوم خشونت علیه کودکان در سایه بیتوجهیها
خشونت علیه کودکان اشکال و انواع مختلفی دارد، ولی همگی این اشکال در اثر بیتوجهی والدین و مقامات ملی و بینالمللی و منفعتطلبی در خطوط سیاسی جهانی تشدید میشود. در گیرودار درگیریهای سیاسی در کشور اوکراین، یونیسف نسبت به گسترش دامنه خشونتهای خیابانی به کودکان اخطار داده است.
در کامبوج، ۲ هزار و ۵۰۰ مقام دولتی و معلمین مدارس، با گردهمآیی در برنامه مربوط به روز کودکان قربانی خشونت، خواستار پایان دادن به خشونت علیه کودکان شدند. طبق یافتههای یک مطالعه اخیر در این کشور، نیمی از ۵ و نیم میلیون جمعیت زیر ۱۸ سال این کشور حداقل یک بار خشونت فیزیکی را قبل از ۱۲ سالگی تجربه کردهاند.
همچنین در کشور ویتنام برآورد میشود که خشونت علیه کودکان یک امر خانوادگی است. در مطالعهای در همین رابطه اعلام شده است که یکچهارم کودکان زیر ۱۵ این کشور مورد خشونت فیزیکی همسران یا پدران هستند و در سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱، ۵ هزار و ۶۰۰ مورد سوءاستفاده جنسی کودکان در این کشور گزارش شده است.
در کشور فندلاند، آزار جنسی کودکان به خصوص دختران در محیطهای درسی تبدیل به هشداری به والدین و مقامات شده است؛ به طوریکه یکسوم از دختران مدارس تابستانی در سال گذشته خشونت و آزار جنسی را گزارش کردهاند؛ و در نهایت، انواع شرایط حاد ناشی از جنگ و آوارگی در مورد کودکان آواره سوری در کشورهای پناهدهنده، انفجار مین و حملات تروریستی در افغانستان و پاکستان، آدمربایی و حملات مشابه گروهکهای تروریستی در کشورهای آفریقایی، تداوم بدرفتاری با کودکان در فلسطین، سقط گزینشی جنینهای دختر در برخی جوامع، و انواع ناشناخته، نوظهور و یا گزارش نشده خشونت علیه کودکان در کشورهای مختلف، زنگ خطری است که نیاز به یک سیستم نظارتی و فرهنگی جامع برای حمایت از کودکان را مطالبه میکند.
منبع: mehrkhane.com