به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صداوسیما، در این گزارش به قلم توماس ال فریدمن با عنوان "ما آمریکا را شکستیم و کشور از دست رفته است. ما در کجا میتوانیم رهبری را پیدا کنیم تا آمریکا را نجات دهد؟ ", آمده است: در روز نهم ماه نوامبر سال ۲۰۱۶ -صبح روز پس از برگزاری آخرین انتخابات در آمریکا- مقاله من با یادآوری سخنان لسلی گلدواسر-یکی از مهاجران که دوست من است- آغاز شد که در دهه ۱۹۸۰ از زیمبابوه به آمریکا مهاجرت کرد.
چند سال قبلتر لسلی در گفتگو با من گفته بود: "شما آمریکاییها گویی در یک زمین فوتبال حضور دارید. این یک زمین فوتبال نیست. این همانند یک تخم مرغ است که شما میتوانید آن را بشکنید. " من سپس گفتم: " اکنون که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا شده است، من اکنون در مقایسه با عمر ۶۳ ساله ام بیش از پیش نگرانم، زیرا ما ممکن است به شدت و به صورت غیر قابل جبرانی به دو دسته تقسیم شویم تا جایی که دولت ملی ما هیچ گونه کارآمدی نداشته باشد. "
اکنون من ۶۶ سال دارم و نگرانیهای من به واقعیت تبدیل و حتی بدتر شده است. من مطمئن نیستم قادر باشیم یک انتخابات آزاد و عادلانه در ماه نوامبر برگزار کنیم یا این که بتوانیم یک انتقال مسالمت آمیز ریاست جمهوری در ماه ژانویه داشته باشیم. ما در حال حرکت به سوی جنگی داخلی فرهنگی هستیم و این بار ما خوش شانس نیستیم: اکنون آبراهام لینکلن رئیس جمهور آمریکا نیست.
لینکلن در تاریکترین و تفرقه برانگیزترین دوران در آمریکا توانست با "عدم بدخواهی در قبال افراد دیگر و صادق بودن با مردم" به قلب و روح مردم آمریکا نفوذ کند. او گفته بود: "اجازه دهید سبب ایجاد صلحی پایدار در میان خودمان و با همه کشورها شویم. ".
اما در عوض، ما اکنون دونالد ترامپ را داریم، مردی که نخستین غریزه اش -در زمانی که کشور دو دسته است- شامل این موضوع میشود که باید در قبال معترضان مسالمت آمیز از گاز اشک آور استفاده کند تا خودش بتواند به سوی یک کلیسا برود و انجیل به دست در مقابل عکاسان ژست بگیرد. او آن کتاب انجیل را باز نکرد تا در آن یک جمله التیام بخش را بخواند. او تنها برای افزایش حمایت از خودش در میان برتری طلبان سفید پوست در مقابل عکاسان ژست گرفت. ترامپ کتاب انجیل را وارونه نگه داشته بود.
اکنون باید چکار کرد؟ ما در کجا میتوانیم رهبری را پیدا کنیم که سبب برقراری آرامش در شرایط کنونی شود و دست کم سبب برگزاری انتخابات سال ۲۰۲۰ شود؟
سه سال پیش، من شاید امیدوار بودم که جمهوری خواهان در سنای آمریکا وارد عمل خواهند شد و جلوی ترامپ را خواهند گرفت. اما اکنون همه ما میدانیم که اوضاع از چه قرار است. انجمن حزبی جمهوریخواهان در سنای آمریکا اکنون چیزی غیر از روسپی خانه سیاسی نیست.
میچ مک کانل بازیگر اصلی در این روسپی خانه است. مک کانل و انجمن حزبی اش تنها در راستای تقویت پایگاه جمهوری خواهان تلاش میکنند تا بر سر قدرت باقی بمانند و مزایای اقتصادی را برای کمک کنندگان ثروتمند خود تضمین کنند. این افراد شامل سارا پیلین، تی پارتی، شرکتهای فعال در بخش زغال سنگ، آلوده کنندگان صنعتی و اکنون متعصبترین حامیان ترامپ میشوند. مهم نیست که این افراد چه کسانی هستند. چراغ قرمز همیشه بالای در اتاق جمهوری خواهان در سنای آمریکا روشن است.
در ارتباط با رسانههای اجتماعی چه اتفاقی در حال رخ دادن است؟ آیا آنها ما را از دست زبالههای سمی که اکنون وجود دارند، نجات میدهند؟ البته که مارک زاکربرگ مالک فیس بوک شامل این افراد نمیشود. این افراد شامل رابرت مرداخ میشوند. او همواره در حال توجیه تصمیمات بزدلانه اش درباره "آزادی بیان" است و او تنها به سبب پولش مورد توجه میباشد و مهم نیست که تا چه سطحی در حال نابود کردن دموکراسی ماست.
شایان ذکر است دانشمندان به ما میگویند افراد مبتلا به بیماری کرونای جدید که در یک اتاق حضور دارند بزرگترین تولید کنندگان پاتوژن هستند. کارشناسان اینترنتی به ما میگویند افرادی که در فضای آنلاین حضور دارند بزرگترین توزیع کننده عوامل بیماری زای سیاسی هستند. به این دلیل است که کل مدل کسب و کار فیس بوک شامل تشویق و پاداش میشود.
امیدوارم که رهبران تجاری در آمریکا -که تعداد آنها بسیار زیاد است- بتوانند راهی برای جمع شدن دور یکدیگر و هدایت یک گفتگوی التیام بخش پیدا کنند، زیرا رئیس جمهوری وجود ندارد که بتواند چنین کاری انجام دهد.
رندال استیفنسون رئیس شرکت AT&T صراحتا روز سه شنبه این موضوع را در گفتگو با شبکه تلویزیونی سی ان بی سی اعلام کرد. AT&T یک کمک کننده به "پلنت وورلد" Planet Word محسوب میشود که موزهای در واشنگتن است که اقدام به ترویج ادبیات میکند. "
او گفت: "همه ما مدیران اجرایی نهادهایی داریم که بخش وسیعی از کارمندانشان آمریکاییهای آفریقایی تبار هستند. " او همچنین گفت: "ما به واسطه آنهاست که میتوانیم اطمینان حاصل کنیم که میتوانیم درباره این موضوع صحبت کنیم و ما از سیاستگذاران خود میخواهیم وارد عمل شوند و درباره اش صحبت کنند و بگویند ما مشکل داریم. ما با یک مشکل بزرگ مواجه شده ایم و باید با آن مقابله کنیم. "
او افزود: "مسئله اجرای عدالت مطرح است و ما باید از این موضوع اطمینان حاصل کنیم که همه فرآیندهای لازم را به کار میگیریم تا با چیزی که یک بی عدالتی مداوم به نظر میرسد، مقابله کنیم. مسئله تعامل با مقامات مجری قانون و جامعه سیاه پوستان مطرح است. "
چگونه بخش تجاری میتواند سبب ایجاد تفاوتهایی فوری در این زمینه شود؟ واضح است که این کار را میتوان از طریق تقویت سیاست مدارانی انجام داد که میخواهند اصلاحاتی را در بخش پلیس ایجاد کنند، اما این اقدام همچنین باید از طریق تقویت کارآفرینان در رسانههای اجتماعی که در مناطق محروم کار میکنند تا به ساکنانشان کمک کند تا از پتانسیل کامل خود استفاده کنند، انجام شود. "
من اهل مینیاپولیس هستم. من در منطقه نورث ساید متولد شدم که در چند مایلی خیابانی واقع شده است که جورج فلوید در آن کشته شد. همه افراد در آنجا تلاش میکنند از این موضوع اطمینان حاصل کند که این خانوادههای محروم در این منطقه ابزارهایی را برای موفقیت در اختیار دارند. ساندرا ساموئلز مدیر اجرایی و رئیس موسسه نوثر ساید اچیومنت زون Northside Achievement Zone یکی از این افراد است. این موسسه در حال همکاری با والدین، دانش آموزان و شرکای محلی است تا سبب ایجاد تغییر فرهنگ در شمال مینیاپولیس شود که اکثر ساکنان آن را سیاه پوستان تشکیل میدهند. این اقدام در راستای تلاش برای پایان دادن به فقر دیرینه موجود در این منطقه از طریق آموزش و ایجاد ثبات در خانوادهها انجام میشود.
ساندرا در واکنش به کشته شدن جورج فلوید به من گفت باید این اقدامات انجام شود. ما باید فورا به غارت، آتش زدنها و تحریک برتری طلبان سفید پوستی پایان دهیم که در حال تخریب خانهها و کسب و کارهای افراد خوب در شهرها در سراسر کشور هستند و ما به حقوق مدنی عمیق تر، حق رأی، آموزش، اجرای اصلاحات عمیقتر در ارتباط با محیط زیست و سیاست برای این نسل نیاز داریم.
موسسه نوثر ساید اچیومنت زون و ۳۰ شریک غیر دولتی اش به همراه مدارس به ما خواهند گفت که این یک جدال است که شامل دو قدم رو به جلو و یک قدم رو به عقب میشود، اما آنها در عرضه ابزارها برای رسیدن به موفقیت و رسیدن به دانشگاه برای کودکان تفاوتهای کمی ایجاد کرده اند و در عین حال در حال ارائه ثبات مورد نیاز والدین در خانه هایشان، افزایش مهارتهای آنها هستند.
این موسسه همچنین به صورت قابل توجهی سبب افزایش دسترسی به فرصتهای برابر برای هزار خانواده شده است که با آنها کار میکنند و به بهبودهای شرایط کمک کرده است.
اگر شما افسرده هستید و میخواهید کاری انجام دهید که تأثیری پایدار بر جای خواهد گذاشت باید وب سایت این موسسه را چک کنید.
در نهایت این که، فکر میکنم یک رهبری خارق العاده از سوی برخی از سیاست مداران محلی در حال ظهور است و شمار زیادی از شهرداران بزرگ با هر رنگ پوست و طیفهای سیاسی وارد عمل شده اند. هر بار که من از کیشا لانس باتمز شهردار آتلانتا میشنوم که او در ارتباط با مقابله با ویروس کرونا، بی عدالتی یا غارت و آشوب در شهرش صحبت میکند، میخواهم از جو بایدن این سوال را بپرسم که "آیا شما در حال مصاحبه با او برای تصدی سمت معاونت رئیس جمهور هستید؟ "
من به واقع تحت تأثیر شیوه او در مهار کردن خشونتها در آتلانتا قرار گرفتم. یک روز کیلر مایک که یک خواننده رپ محلی است در کنفرانسی خبری در کنار او ایستاد و به مردم این شهر گفت: "این وظیفه شماست که به سبب خشم از یک دشمن خانه خود را نسوزانید. این وظیفه شماست که خانه خود را تقویت و مستحکم کنید تا در مواقع لازم یک پناهگاه برای شما باشد. اکنون زمان برنامه ریزی، ایجاد یک راهبرد، سازماندهی و بسیج عمومی است.
اکنون زمان زمان حضور شما در پای صندوقهای رأی برای انتخاب کسانی است که از نظر شما مناسب هستند. وقت آن رسیده است که دفاتر شهرداری، روسا و معاونانشان پاسخگو باشند. من میخواهم از شهردار مان به سبب صحبت کردن با ما، همانند یک مادر داغدار، قدردانی کنم که گفت به خانههای خود بازگردید و من میخواهم از دوستانم تشکر کنم که مرا متقاعد کردند که به اینجا بیایم. "
کاخ سفید یا جمهوری خواهان در حال ارائه کمک نیستند، بلکه کشور مملو از حلال مشکلات است. ما باید تا حد ممکن ترامپ را نادیده بگیریم. او خود را بخشی از مشکل است. اما ما میتوانیم رهبران کسب و کارها، کارآفرینان اجتماعی و رهبران محلی که در حال ظهور هستند و آماده ارائه راه حل میباشند به یکدیگر مرتبط کنیم و سبب ارتقاء، تقویت و توانمند سازی شان شویم.