به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صدا و سیما به نقل از ان بی سی نیوز، میزان بیکاری لاتین تبارهای آمریکا پس از آغاز همه گیری ویروس کرونا تاکنون تا نزدیک به چهار برابر افزایش یافته و این یعنی، هم اکنون یک نفر در هر پنج نفر از کارگران لاتین تبار بیکار است.
رستوران سرآشپز سیلوانا سالسیدو اسپرازا در فینیکس پیش از همه گیری ویروس کرونا در آمریکا رونق فراوانی داشت، اما فقط چند روز پس از گسترش بیماری، او مجبور شد کسب و کارش را تعطیل کند. سرآشپز گفت: «احساس میکردم گرفتاریها هر روز بیشتر میشود. حسابم در بانک خالی شده بود.»
سالسیدو به ناچار همه کارگران اسپانیایی زبان (اهل آمریکای لاتین) خود را اخراج کرد و در ماه آوریل رستوران را بست.
آمار و ارقام ملی نشان میدهد ۱۸.۹ درصد از اتباع آمریکای لاتین ساکن آمریکا هم اکنون از کار بیکار شده اند. رقم بیکاری اسپانیایی زبانها از همه دیگر اقلیتهای قومی بیشتر است.
بر همین اساس، رقم بیکاری سفیدپوستان در آمریکا ۱۴.۲ درصد، سیاهپوستان ۱۶.۷ درصد و آسیایی تبارها ۱۴.۵ درصد برآورد میشود.
میزان بیکاری لاتین تبارها در آمریکا از پس از آغاز همه گیری ویروس کرونا تاکنون تا نزدیک به چهار برابر افزایش پیدا کرده است.
ونسا گارسیا یکی از اسپانیایی زبانهای ساکن شیکاگوست و برای سیستم حمل و نقل شهری کار میکند. او یکی از کارکنان ضروری به شمار میآید. گارسیا میگوید اگرچه درباره خطرهای بهداشتی و سلامتی خود نگران است، اما باید کار کند تا بتواند هزینههای زندگی خانواده اش را تامین کند. وی میگوید باید بتوانیم از پس نیازهای زندگی بربیاییم و دستکم زنده بمانیم.
تازهترین بررسیها نشان میدهد تنها ۱۶ درصد از اسپانیایی زبانهای ساکن آمریکا در مشاغلی فعالیت میکنند که امکان دورکاری دارند.
اتل اولیوا پادیلا یکی از اسپانیایی زبانهایی است که خدمات مراقبت در منزل ارائه میدهد.
او از جمله افرادی است که به تازگی در سال جاری پناهندگی دریافت کرده و خودش را خوش اقبال میداند.
برآوردها نشان میدهد نزدیک به ۲۱ درصد از لاتین تبارهای ساکن آمریکا، مهاجران غیرقانونی به شمار میآیند و در نتیجه صلاحیت لازم را برای دریافت بیمه بیکاری ندارند.
پادیلا در پاسخ به این پرسش که پس از گسترش همه گیری ویروس کرونا در آمریکا چه وضعیتی برای اسپانیایی زبانها به وجود آمد گفت: «از آنجا که بسیاری از افراد مهاجر غیرقانونی هستند از این رو مجبور میشوند کارهایی را بپذیرند که هیچ کس سراغی از آنها نمیگیرد.»
خوآن کروز، اسپانیایی زبان ساکن شارلوت، کسب و کار کوچکی دارد که خدمات نظافتی انجام میدهد. او نیز مجبور شد بیش از یک سوم از کارکنانش را اخراج کند. کروز نمیتواند حقوق به آنها بدهد، اما تلاش میکند تا جایی که امکانش باشد به آنان کمک کند.
او میگوید: «برایشان غذا میخرم، زیرا پول برای خریدن غذا هم ندارند.»
کروز امیدوار است هنگامی که وضعیت کسب و کار بهتر شد بتواند کارگرانش را دوباره استخدام کند؛ اما در شرایط پر ابهام کنونی تنها کاری که از دستش بر میآید امید دادن به آنهاست. «تسلیم نشوید، اجازه ندهید این وضعیت شما را از پا درآورد!»