پخش زنده
امروز: -
توسط هنرمندان گروه هنرهای سنتی پژوهشگاه میراث فرهنگی
ساز قیچک باس جایگزین ویلنسل در ارکستر ملی ایران می‌شود
ساز قیچک باس با پیشینه تاریخی در سرزمین‌های شرقی، به منظور جایگزینی به جای ویلنسل در ارکستر ملی ایران که با ساختار موسیقی ایرانی تناسب ندارد، ساخته شد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، آقای سید عبدالمجید شریف زاده گفت: ساز قیچک یکی از کهنترین آلات موسیقی فلات ایران و بخشی از شبه قارۀ هند بوده که از پیشینۀ تاریخی قابل توجهی در میان سرزمین‌های شرق و جنوب شرقی ایران (سیستان و بلوچستان) برخوردار است.
او افزود: قیچک شهری امروزی، با بهره گیری از تکنیکهای سازهای غربی به دو گونۀ سوپرانو و آلتو ساخته و تولید شد که عمدهترین دلیل آن پر کردن کاستیهای سازهای کششی در رپرتوار موسیقی سنتی ایرانی بود.
آقای شریف زاده با بیان اینکه این ساز از اوایل دهۀ پنجاه شمسی در اغلب ارکسترهای موسیقی سنتی ایرانی مورد استفاده قرار میگرفت که این روند تا امروز نیز ادامه دارد تصریح کرد: از این ساز مدل‌های مختلف قیچک سوپرانو،آلتو و باس ساخته می شود.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه در بسیاری از اجراهای موسیقی سنتی ایرانی برای تولید صدای باس از ویلنسل استفاده می‌شود (البته در استودیو و نه در اجرای زنده) که ساز ایرانی نیست و با ساختار موسیقی ایرانی تناسب چندانی ندارد، ساخت ساز قیچک باس برای این خلأ صوتی در ترکیب موسیقی ایرانی پیشنهاد شد.
او گفت: این ساز توسط آقای سیامک قلمی و خانم سمیرا عزیزی مطلق هنرمندان کارگاه سازسازی گروه هنرهای سنتی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ساخته شد.
آقای شریف زاده به اشاره به این نکته که در طول سالهای اخیر تلاشهای زیادی در زمینۀ مقایسۀ سازهای بلوچی با ویولن شده افزود: لیکن بررسی تطبیقی تکنیکهای اجرایی و امکانات بیانی در ساز قیچک و رباب با خانوادۀ ویولن صورت نپذیرفته است.
رییس گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری گفت: برطرف کردن هوم صدا، رفع محدودیت نوازندگی در پوزسیون، استاندارد شدن جایی نتها ، قابل استفادن بودن این ساز برای تمامی چلیستها (نوازندگان ویولن) با هر نوع سبک نوازندگی، کوک بسیار دقیق ساز با سهولت و سریع و حذف سیم گیر و پایه تاندون مواردی است که در پژوهش حاضر (ساخت قیچک باس) تلاش شده رعایت شود.
او مواد و مصالح در نظر گرفته شده در ساخت ساز قیچک باس را، کاسه ساز از چوب توت، دسته و زیر گیریف چوب گردو، گیریف چوب آبنوس یا فوفل، خرک از چوب کبوده، سیمها پیراسترو اواپیرازی، پوست ضخیم بره، گوشیها طرح ویتنر، قورقوری و... دانست.
آقای شریف زاده افزود: نتایج نشان می دهد با وجود تمایز ظاهری ساز ویولن و قیچک، شباهتهای زیادی از لحاظ تکنیکهای نوازندگی دست راست و چپ در این دو ساز میتوان یافت.
وی تصریح کرد: سازندگان این ساز با بهره گیری از آزمایشگاههای فیزیک و شیمی داخل و خارج از کشور و پژوهش گستردۀ چندین ساله به رموز سازگران کروما ایتالیا دست یافته اند که از آن در ساخت ساز یاد شده بهره گرفته اند به نحوی که ساز ساخته شده صدای مطلوب در ارکستر ملی ایران را فراهم می کند.
او افزود: قیچک شهری امروزی، با بهره گیری از تکنیکهای سازهای غربی به دو گونۀ سوپرانو و آلتو ساخته و تولید شد که عمدهترین دلیل آن پر کردن کاستیهای سازهای کششی در رپرتوار موسیقی سنتی ایرانی بود.
آقای شریف زاده با بیان اینکه این ساز از اوایل دهۀ پنجاه شمسی در اغلب ارکسترهای موسیقی سنتی ایرانی مورد استفاده قرار میگرفت که این روند تا امروز نیز ادامه دارد تصریح کرد: از این ساز مدل‌های مختلف قیچک سوپرانو،آلتو و باس ساخته می شود.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه در بسیاری از اجراهای موسیقی سنتی ایرانی برای تولید صدای باس از ویلنسل استفاده می‌شود (البته در استودیو و نه در اجرای زنده) که ساز ایرانی نیست و با ساختار موسیقی ایرانی تناسب چندانی ندارد، ساخت ساز قیچک باس برای این خلأ صوتی در ترکیب موسیقی ایرانی پیشنهاد شد.
او گفت: این ساز توسط آقای سیامک قلمی و خانم سمیرا عزیزی مطلق هنرمندان کارگاه سازسازی گروه هنرهای سنتی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ساخته شد.
آقای شریف زاده به اشاره به این نکته که در طول سالهای اخیر تلاشهای زیادی در زمینۀ مقایسۀ سازهای بلوچی با ویولن شده افزود: لیکن بررسی تطبیقی تکنیکهای اجرایی و امکانات بیانی در ساز قیچک و رباب با خانوادۀ ویولن صورت نپذیرفته است.
رییس گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری گفت: برطرف کردن هوم صدا، رفع محدودیت نوازندگی در پوزسیون، استاندارد شدن جایی نتها ، قابل استفادن بودن این ساز برای تمامی چلیستها (نوازندگان ویولن) با هر نوع سبک نوازندگی، کوک بسیار دقیق ساز با سهولت و سریع و حذف سیم گیر و پایه تاندون مواردی است که در پژوهش حاضر (ساخت قیچک باس) تلاش شده رعایت شود.
او مواد و مصالح در نظر گرفته شده در ساخت ساز قیچک باس را، کاسه ساز از چوب توت، دسته و زیر گیریف چوب گردو، گیریف چوب آبنوس یا فوفل، خرک از چوب کبوده، سیمها پیراسترو اواپیرازی، پوست ضخیم بره، گوشیها طرح ویتنر، قورقوری و... دانست.
آقای شریف زاده افزود: نتایج نشان می دهد با وجود تمایز ظاهری ساز ویولن و قیچک، شباهتهای زیادی از لحاظ تکنیکهای نوازندگی دست راست و چپ در این دو ساز میتوان یافت.
وی تصریح کرد: سازندگان این ساز با بهره گیری از آزمایشگاههای فیزیک و شیمی داخل و خارج از کشور و پژوهش گستردۀ چندین ساله به رموز سازگران کروما ایتالیا دست یافته اند که از آن در ساخت ساز یاد شده بهره گرفته اند به نحوی که ساز ساخته شده صدای مطلوب در ارکستر ملی ایران را فراهم می کند.
نظر شما