اوایل اسفند 98 بود که موضوع شیوع ویروس کرونا در سطح کشور منتشر شد، این موضوع فعالیت های عمومی و عادی مردم و دستگاههای دولتی ، صنوف و دانشگاه ها را تحت تاثیر قرار داد، برخی از دستگاه های دولتی و خصوصی فعالیت خود را پاره وقت کردند و تعداد زیادی از مشاغل هم تعطیل شد.
در این میان دانشگاهیان از جمله بخش های جامعه بودند که با تعطیلی مراکز آموزشی به خانه رفتند اما با تصمیم مسئولان آموزش عالی فعالیت های علمی و کلاس های آموزشی اندک اندک از همان روزهای نخست اسفند 98 به صورت مجازی آغاز شد.
برگزاری کلاس های مجازی تجربه ای بود که پیش از آن دانشگاهها تجربه نکرده بودند و این موضوع محدود به برخی واحدهای مجازی دانشگاهها منحصر بود.
با آغاز برگزاری کلاس های مجازی ، یکی از چالش های توسعه آن، نبود زیرساخت های مناسب از جمله اتصال دانشجویان به اینترنت بود که بیشتر نمایان شد.
با این وجود درس تعطیل نشد و با تلاش مسئولان آموزش عالی مشکلات زیرساختی کاهش یافت و هم اکنون کلاس های مجازی در بیشتر دانشگاه های کشور درحال برگزاری است.
برگزاری امتحانات پایان ترم و تعیین زمان آزمون سراسری هم از موضوعاتی بود که از نخستین روزهای سال 99 خبرساز و در نهایت مقرر شد هر دانشگاه بر اساس تصمیم هیئت امنای آن دانشگاه وضعیت امتحانات را مشخص کند. همچنین قرار شد آزمون سراسری هم با تاخیر برگزار شود ، تا سلامتی داوطلبان به خطر نیفتد.
توسعه فعالیت های فناورانه مراکز علمی و شرکت های دانش بنیان در دانشگاهها هم از دستاوردهای دوران کرونایی است ، به طوری که دانشگاهها نقش مهمی در تولید ملزومات بهداشتی مقابله با کرونا ایفا کردند و محصولات تولید مراکز علمی و دانشگاهی ، جایگزین واردات این محصولات شد.
در مجموع دوران کرونایی در کنار تهدیدهایی که هم برای سلامت مردم و هم عقب ماندن از روند علمی کشور داشت اما با برنامه ریزی به فرصت بدل شد، توسعه فناوری های ارتباطی و گسترش کلاس های آموزشی مجازی از یک سو و ظهور و بروز توانمندی های فناورانه مراکز علمی و شرکت های دانش بنیان و پارک های علم و فناوری در دانشگاهها از سوی دیگر فرصت هایی بود که در کارنامه جامعه دانشگاهی کشور در بیش از دو ماه و نیم گذشته درخشان است اما انتظار می رود با ادامه شرایط کرونایی و برداشتن برخی چالش ها، چشم انداز روشن تری پیش روی جامعه علمی کشور باشد.