مروری بر آثار زنده یاد سوسن طاقدیس

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما به نقل از اداره‌کل روابط عمومی و امور بین الملل کانون فکری کودک و نوجوان،
سوسن طاقدیس از چهره‌های شاخص ادبیات کودک و نوجوان بود که با اثر خواندنی «قدم یازدهم» برگزیده بیست و سومین دوره کتاب سال ایران شد.
این نویسنده صبح جمعه پنجم اردیبهشت ۱۳۹۹ پس از تحمل یک دوره بیماری دارفانی را وداع گفت.
طاقدیس در سال ۱۳۳۸ در شیراز متولد شد و فعالیت حرفه‌ای خود را با نشریه کیهان بچه‌ها آغاز کرد. وی طی سال‌های فعالیت خود علاوه بر همکاری با نشریات کیهان، سروش، گروه مجلات رشد و تالیف کتاب‌هایی برای خردسالان، کودکان و نوجوانان را آغاز کرد و به عضویت انجمن نویسندگان کودک و نوجوان درآمد.
این نویسنده تالیفات متعددی در انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان داشته است که از این میان می‌توان به کتاب‌های «بازی اهریمن» و «بیژن و منیژه» از مجموعه نامه نامور، «سفر به سوی خدا» از مجموعه نگران پروانه‌ها، «شب و شیطان و شمشیر» از مجموعه اختران، «دختری دارم، شاه نداره»، «لی لی زی، بیا بازی»، «ده پرنده زرد و سبز و آبی» و «و خدا پاسخ داد» اشاره کرد.
«قدم یازدهم» اثر برگزیده این نویسنده در بیست و سومین دوره کتاب سال ایران روایت شیر کوچکی است که در باغ وحش به دنیا آمده است و پشت میله‌های قفس آهنی تنها فرصت راه رفتن به اندازه ده قدم را دارد، تا آن که یک روز نگهبان باغ وحش یادش می‌رود در قفس را ببندد و آن وقت شیر کوچک فرصت انتخاب برای به دست آوردن آزادی را دارد.

این کتاب تاثیرگذار به زبان‌های انگلیسی و کردی و در قالب کتاب الکترونیک منتشر شده است و به کارگردانی مریم کشکولی‌نیا در قالب پویا نمایی دراختیار مخاطبان قرار گرفته است.
همچنین کتاب «یکی بود» دیگر اثر خواندنی این نویسنده تاکنون به صورت کتاب الکترونیک فارسی و انگلیسی و کتاب با خط بریل به دست مخاطبان رسیده است.
لوح سپاس از مرکز امور مشارکت زنان ریاست جمهوری در سال ۱۳۷۹، لوح تقدیر دانشگاه الزهرا برای مجموعه فعالیت‌های هنری، لوح سپاس جشنواره رشد در سال ۱۳۸۲ و جایزه کتاب سال شهید غنی‌پور در سال ۱۳۸۹ دیگر افتخارات این هنرمند بود.
طاقدیس که در سال ۱۳۸۵ برای کتاب «شما یک دماغ ندیدید؟» موفق به دریافت جایزه پروین اعتصامی شد، پیش‌تر درگفت‌وگویی درباره دیدگاه‌های خود درخصوص ادبیات کودک گفته بود: «گفتن در مورد این‌که جهان‌بینی من چگونه است، خیلی طول می‌کشد. فکر می‌کنم تا جایی که می‌توانم، سعی می‌کنم که جهان‌بینی‌ام هر چیزی باشد به‌جز آن چیزی که واقعیت نیست. دوست دارم به واقعیت‌های زندگی پی ببرم و اگر بتوانم، آن‌ها را برای بچه‌ها بازگو کنم. خیلی چیز‌ها در پس‌زمینه ذهن من است که نمی‌توانم بگویم و خیلی چیز‌ها هم بوده که توانسته‌ام برای بچه‌ها بگویم. بعضی از چیز‌هایی که نتوانسته‌ام بگویم به این خاطر است که فکر می‌کنم نویسنده‌های دیگر این‌جوری که من فکر می‌کنم، فکر نمی‌کنند.»