پخش زنده
امروز: -
گروهی از شکارچیان نادم کهنوج،که به جمع حافظان محیط زیست پیوسته اند، کمک بزرگی به حفاظت از گونه های جانوری می کنند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، اواخر سال 90 تعدادی از جوانان متعهد کهنوجی دست به دست هم داده و با ایجاد سازمان مردم نهاد محیط زیستی عزمشان را برای نهادینه کردن فرهنگ حفاظت از محیط زیست بین آحاد مردم منطقه جزم کردند.
رئیس انجمن دوست داران محیط زیست کلمرز اساسی ترین چالش های زیست محیطی آن روزها در شهرستان کهنوج، راقطع بی رویه درختان ، نسل کشی و زنده گیری گونه های جانوری دانست وافزود:: قطع درختان به طمع تصاحب اراضی بیشتر انجام می شد اما در عرصه محیط زیست، شکار بی رویه، نسل کشی و شکار غیر مجاز بدست افراد ناآگاه و سودجویانی غیر بومی انجام می شد.
عادل سالاری تصریح کرد: برای رفع این مشکلات، ابتدا با ارتباط با مردم بومی ، برگزاری کلاس های آموزشی و جذب شکارچیان، اقدام به تشکیل انجمن محیط زیستی کلمرز و جلسات متعدد با بزرگان و شکارچیان کردیم.وبه بیان اهمیت گونه های جانوری، گیاهی و معرفی گونه های نادر پرداختیم
سالاری با بیان اینکه هنوز نقش سازمان های مردم نهاد در جامعه شناخته نشده افزود: امروز بزرگترین سرمایه ما در شهرستان کهنوج، اعتماد و رضایت مردم و حمایت دلسوزانه برخی از مسئولان است.
رییس محیط زیست شهرستان کهنوج هم اظهار داشت: دیدار چهره به چهره با شکارچیان، راز موفقیت حافظان محیط زیست در کهنوج است.
حسین عبدالله زاده با اشاره به ظرفیت های محیط زیستی جنوب کرمان گفت: سال 90 شرایط شکار و تجاوز به حیات وحش شهرستان کهنوج به ویژه در منطقه کلمرز به گونه ای شده بود که بیشتر گونه های جانوری این منطقه را به صورت پراکنده و انگشت شمار مشاهده می کردیم اما اکنون در این حوزه وضع نسبتا مطلوب است
وی ادامه داد: همان جانوران انگشت شمار دیروز را امروز در گله های 120 تایی مشاهده می کنیم و این موفقیت، نتیجه تلاش های بی وقفه جوانان دلسوز کهنوجی در سازمان مردم نهاد کلمرز است.
رییس محیط زیست شهرستان کهنوج خاطر نشان کرد: کوهستانهای کلمرز در محدوده غربی شهر ستان کهنوج حد فاصل مرز کهنوج و فاریاب واقع شده که بعلت منابع آبی و غذایی مناسب زیستگاه خوبی برای گونه های کل ، بز ،قوچ ، میش ،خرس سیاه آسیایی، پلنگ و سایر پرندگان و گوشت خواران وحشی شده است.
رییس محیط زیست کهنوج یادآور شد: جوامع محلی ساکن کوهستان غنی و بکر کلمرز از سال 1390 سلاحهای شکاری را جمع آوری و با گرفتن دوربین به دست اقدام به حفاطت از حیات و حش این زیستگاه کردند.