خبری که همه را شوکه کرد چه ورزشی و چه غیر ورزشی یک فروردین ۱۳۶۷ در اشنویه به دنیا آمد، دیپلم علوم انسانی و فارغ التحصیل لیسانس حقوق قضایی از دانشگاه ارومیه بود، سه خواهر و دو برادر داشت، علی رغم معلولیت مادرزادی بلند همت و قدرتمند بود. در دوران کودکی بدون کمک رفت و آمد میکرد و مشکل خاصی نداشت، اما کم کم به علت وزن بالا مجبور به استفاده از چوب دستی و سپس ویلچرنشین شد. ارادهی آهنین او را وادار کرد تا از دوران دبیرستان در باشگاه بدنسازی حاضر شود، با علاقه و استعداد زیادی که در وزنه برداری داشت در این ورزش فعالیت خود را آغاز کرد، در شنا فعالیت داشت، اما علاقه وافرش به وزنه برداری او را وادار کرد تا او قهرمان بلامنازع وزنه برداری شود. از سال ۱۳۸۴ وقتی ۱۷ ساله بود در اشنویه، بلند کردن وزنههای سنگین را آغاز کرد به طوریکه وقتی ۱۸ ساله شد با مهار وزنه ۱۵۰ کیلوگرمی وارد تیم ملی شد و از همان موقع عنوان اسطوره را به خودش اختصاص داد. حالا تمام دنیا بود و نام پهلوان سیامند رحمان که تمام رکوردهای جهان را شکست و یکه تاز جلو رفت و مدال خوشرنگ طلا پشت مدال از آن این ابرمرد شد و کار به جایی رسید که در پارالمپیک ریو ۲۰۱۶ با مهار وزنه ۳۱۰ کیلوگرم همه را شگفت زده کرد. مدتها بود که به تنهایی در اشنویه وزنه میزد و تمریناتش را با جدیت دنبال میکرد تا در توکیو ضمن دفاع از رکورد هایش شگفتی تازهای خلق کند البته ناگفته نماند، ناخوش بود و دچار بیماری قلبی که دکتر به او توصیه کرده بود وزنش را کم کند. حالا وزنههای سنگین بازیهای پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو دیگر دستهای توانمند این ابرمرد را نخواهند دید و در حسرت حضور و شگفتیش خواهند ماند. حالا برگزاری پارالمپیک توکیو بدون حضور سیامند رحمان، پهلوان بی، چون و چرای دنیا چه صفایی دارد؟ چرا قلب این ابرمرد او را تا خلق شگفتی در توکیو همراهی نکرد؟ سیامند رحمان پهلوانی که با خندههای وصف ناشدنیش همه را شیفتهی خود کرده بود و با ثبت قهرمانی هایش در قلب دنیا خانه داشت، و حالا با یاد و نام بزرگش تا ابد در دلها جاودانه میشود. سیامند رحمان با این کارنامه شب گذشته بر اثر ایست قلبی دار فانی را در ۳۱ سالگی وداع گفت.