در سوگ هادی دل‌ها

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز اصفهان؛ دهمین حجت خداوند سوم رجب مظلومانه در گوشه سامرا سر بر بالین شهادت گذاشت، پیشوایی که خورشید نورانی امامتش سی و چهار سال، بی‏وقفه تابید تا با نگاه ولایی اش، هادیِ هدایتِ دینِ حق شود.
نور چشمان جواد الائمه، صبر و سکوت حکیمانه را از جدش امام حسن مجتبی(ع) به یادگار داشت تا در رگ های تاریخ اسلامِ ناب محمدی را ساری و جاری کند.
پیشوایی که خورشید دانش بی انتهایش، شکافنده ظلماتِ شکننده متوکل عباسی بود و چلچراغ هدایتِ آسمانی اش راهنمای جویندگان راه حقیقت.
"ابن الرضای دومی" که "جامعه کبیره" را به تشنگان راه حق هدیه کرد تا این میراث گرانبها روایتگر درس شیرین معبود شناسی و امام شناسی برای دلدادگان مسیر روشن حقیقت باشد.
اما معتزِ عباسیِ سیاه دل، روشنگری و هدایتگری این مرد خلوت نشین سامرا را برنتابید و مسموم کینه شیطانی عباسیان شد.
و سوم رجب المرجب، هادی آل محمد(ع) مظلوم و غریب اما آرام و مطمئن به عرش الهی گام برداشت و سامرا مدفن شریف این پیشوای الهی شد تا همزمان عطر مدینه و کربلا در" سُرّ مَن رَأى" بپیچد!
اکنون در این لحظه های غمبار، قنوتِ دل هایِ اندوهگین ما به سامرایِ هادیِ دلها دخیل بسته و همراه با امام زمان(عج) برای پدر بزرگِ غریبش اشکِ غم می ریزیم......

نگارنده:مرضیه قاسمی