کوچکترین سم سان جهان در موزه‌ی تاریخ طبیعی محیط زیست

در موزه تاریخ طبیعی ایران از حدود ۹۰ هزار نمونه‌ی شناسایی شده در جهان بیش از ۵ هزار نمونه‌ی جانوری، گیاهی، دیرینه و موزه‌ای موجود است، هدف این موزه ارائه‌ی تخصصی تحقیقات و نمونه‌ها به دانشمندان است و ورود برای عموم آزاد نیست.

این موزه شامل بخش‌های متعددی از جمله بانک ژنتیکی که شامل نمونه ژن‌های گونه‌های ایرانی و خارجی برای مطالعات، مجموعه‌ی هرباریوم، مجموعه‌ی تاکسیدرمی حیوانات و موزه‌ی زمین شناسی است.

این موزه امکان مطالعه و پژوهش روی گونه‌های خاص و نادر ایران و دیگر گونه‌ها را برای محقیقن و دانشمندان میسر می‌کند و به صورت تخصصی امکان مطالعه بر روی گونه‌های جانوری، گیاهی و زمین شناسی را فراهم می‌آورد.

دکتر فرهاد صادقی راد، رئیس گروه جانوری موزه‌ی تاریخ طبیعی سازمان حفاظت محیط زیست درباره‌ی گونه‌های موجود در پنل شاخ این موزه به خبرنگار اسپوتنیک در تهران گفته است: در این مجموعه اولین نمایشگاه پنل (مجموعه‌ی شاخ و جمجمه) ایران مدت‌ها است که شروع به کار کرده، از سال ۱۳۸۵ تا کنون طی تلاش‌های محققین ایرانی این پنل تکمیل و اکنون به بهره برداری رسیده، این پنل شامل انواع آهو ها، جبیر ها، آنتلوپ ها، قوچ ها، کل‌ها و تعداد زیادی نمونه جانوران خارجی به ویژه از روسیه، سیبری و آفریقا است؛ ما برای جمع آوری مجموعه‌های پنل خارجی با کارشناسان کشور‌های مختلف از جمله روسیه همکاری داشتیم و قطعا کارشناسان، محققان و دانشمندان کشور‌های دیگر هم می‌توانند از این مجوعه و فرصت عالی استفاده کرده و روی گونه‌ها پژوهش کنند.

دکتر فرهاد صادقی راد درباره‌ی مجموعه‌ی تاکسیدرمی موزه‌ی تاریخ طبیعی افزود: نمونه‌های موجود در این مجموعه عموما بر اثر قهر طبیعی جمع آوری شده یعنی یا بر اثر تصادف و یا بیماری البته بخشی از این مجموعه اهدایی است و ما نام آن را به نوعی بازیافت می‌گذاریم، تاکسیدرمی ۴ روش دارد تخته پوست، هد بانت، دو دست و تمام بدن که در این مجموعه تمامی آن قابل مشاهده است؛ در این مجموعه ۸ نمونه‌ی برتر دنیا وجود دارد که منحصر به فرد اند و نمونه‌ی دومی از آن‌ها وجود ندارد، برخی از این نمونه‌ها نیز رکورد یک دنیا هستند و بسیار نادر محسوب می‌شوند مانند تار عربی، قوچ اوریال، هارتبیست ها، دیک دیک (کوچکترین سم سان جهان که قطر ساق پایش به اندازه‌ی لوله‌ی خودکار است) و گوزن زرد.

خانم دکتر لیلا عزالدین لو، رئیس گروه زیست فناوری موزه‌ی تاریخ طبیعی هم درباره‌ی فعالیت این مجموعه  گفت: بانک ژن موزه‌ی تاریخ طبیعی سازمان حفاظت از محیط زیست سال ۱۳۸۵ شروع به کار کرد، هدف از شروع به کار این بانک ژن نگهداری نمونه‌های گیاهی و جانوری بومی کشور ایران و همچنین نگهداری از نمونه‌های ژن گونه‌های در معرض خطر مانند یوز ایرانی به منظور حفاظت از ذخایر ژنتیکی است، ما تقریبا بیش از ۲۲% از نمونه ژن‌های گونه‌های جانوری کل ایران را در این مجموعه نگهداری می‌کنیم از جمله گونه‌های پستانداران، خزندگان، پرندگان، ماهی‌ها و دو زیستان؛ نمونه‌های موجود در این مجموعه متناسب با پژوهش‌ها در اختیار پژوهشگران و دانشمندان قرار می‌گیرد تا از آسیب‌های نمونه گیری مستقیم به جانوران جلوگیری شود، نمونه‌های دریافت شده حدود ۱۰ الی ۱۵ سال در شرایط خاص و با نظارت‌های مداوم در میزان الکل مشخص نگهداری می‌شود و پیش از نابودی نمونه‌های جدید جایگزین می‌شود همچنین ما در این مجموعه علاوه بر نمونه‌های ژنتیکی نمونه‌ی دی ان‌ای را نیز نگهداری می‌کنیم.