تهدید کوشنر علیه سران تشکیلات خودگردان فلسطینی

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نقل از شبکه تلویزیون العربیه،جارد کوشنر داماد و مشاور رئیس جمهور آمریکا با تحقیر سران کنونی تشکیلات خودگردان فلسطینی به خصوص محمود عباس و تهدید به کنار گذاشتن وی از ریاست این تشکیلات و نیز با تأکید بر اینکه توطئه جدید آمریکا و صهیونیسم علیه آرمان فلسطین موسوم به معامله قرن به منزله آخرین فرصت است گفت: اگر رهبری فلسطین برای موافقت با این طرح جرأت نداشته باشد، شاید رهبری آینده فلسطین با آن موافقت کند.

کوشنر در پاسخ به سؤالی درباره زندگی پنج میلیون فلسطینی در کشور‌های مختلف گفت: «شمار زیادی از فلسطینیان یعنی پنج میلیون تن در اردوگاه‌های آوارگان زندگی می‌کنند. اینکه چطور به این مرحله رسیدیم، به اندازه اهمیت اوضاع کنونی مهم نیست. هفت میلیون آواره در جهان زندگی می‌کنند و آمریکا بیش از همه کشور‌های جهان، آوارگان را تأمین مالی کرده است. می‌خواهیم تأکید کنیم که فرصت زندگی بهتر برای این آوارگان فراهم شود. این طرح خواستار تشکیل کشور فلسطین است. این کشور فلسطین باید توانایی پذیرفتن بسیاری از این آوارگان را داشته باشد.»
وی در پاسخ به این سؤال که با توجه به ساختار نژادی در اردن و لبنان، آیا گمان می‌کنی این موضوع آسان باشد، گفت: «آیا تصور می‌کنی بازگشت به اسرائیل آسان باشد؟ آن هم در حالی که طی سال‌های زیاد، اسرائیل را با اقدامات خشونت آمیز و تروریستی تهدید کردند. اسرائیل این مساحت از مناطق را در خاورمیانه در اختیار دارد و مناطقی که عرب‌ها و مسلمانان در اختیار دارند، حدود ۵۰۰ برابر مناطقی است که اسرائیل در اختیار دارد. شاید فکر کردی که ۸۰۰ هزار یهودی آواره در مقابل ۸۰۰ هزار آواره فلسطینی وجود دارد. جادادن به حدود ۸۰۰ هزار یهودی انجام شد. اما ۸۰۰ هزار آواره فلسطینی به کویت رفتند و از آنجا بیرون رانده شدند و سپس به مناطق دیگری رفتند، زیرا در جنگ خلیج (فارس) از صدام حسین حمایت کردند. این در حالی است که آمریکا از کویت، عربستان و ... حمایت کرد. اکنون این مشکل وجود دارد که ۸۰۰ هزار آواره به پنج میلیون تبدیل شدند و بیش از ۵۰ کشور اسلامی داریم که با گذشت زمان، این افراد را نپذیرفتند، زیرا از آن‌ها مانند تخته شطرنج در خاورمیانه استفاده شد، اما مسئولان شما اکنون تفاوت دارند و مسئولان کنونی در مصر، اردن، عربستان، قطر، امارات، بحرین و عمان می‌بینم به دنبال زندگی بهتر ملت‌های خود هستند و از بهره برداری از تنفر از اسرائیل به عنوان ابزاری برای منحرف کردن توجه‌ها از مشکلات داخلی خود خسته شدند. بسیاری از این کشور‌ها اقدامات دشواری اتخاذ کردند و در حال اجرای اصلاحات داخلی هستند و برای اینکه ملت‌های آن‌ها آینده بهتری داشته باشند، برای اجرای اقدامات بهتر تلاش می‌کنند. تا وقتی که این موضوع حل نشود، زندگی بهتر ملت‌ها محقق نخواهد شد. طرح اقتصادی برای بسیاری از این آوارگان تعیین کردیم که مبتنی بر ۵۰ میلیارد دلار خواهد بود و صندوق غرامتی ایجاد خواهد شد و برای جمع آوری بیشترین اموال ممکن تلاش خواهیم کرد. موضوع مهم‌تر طرح اقتصادی ۵۰ میلیارد دلاری است که در اقتصاد مصر و اردن سرمایه گذاری خواهیم کرد که به کشور فلسطین کمک خواهد کرد تا کشور پیشرفته‌ای باشد.»
جارد کوشنر در پاسخ به این سؤال که آیا آوارگان را در آمریکای شمالی می‌پذیرید گفت: «ما هر سال برنامه آوارگان را تعیین می‌کنیم و مانند هر سال، این کار را انجام خواهیم داد. اما بار دیگر می‌گویم که بسیاری از کشور‌های مسلمان و عرب هستند که مسئله فلسطین نخستین مسئله آنهاست و در همه سخنرانی‌های خود از آن سخن می‌گویند؛ اما این موضوع حل نشد. آن‌ها باید به مسئولیت خود عمل کنند. اگر به ملت فلسطین اهتمام می‌ورزند باید این موضوع را ثابت کنند. دیگر ادعا‌های توخالی بس است. زمان ادعا‌های توخالی بود که این شرایط را ایجاد کرد و موجب باقی ماندن آوارگان در شرایط بد شد و پیشرفتی محقق نشد. باید بگویم که ما بیش از هر کشوری در جهان به فلسطین پول دادیم. بر این باورم که آمریکا نشان داد که به این مسئله اهمیت می‌دهد. اکنون هم وقت و تلاش خود را بکار گرفتیم تا این طرح را آماده کنیم. همچنین در سطح زیادی در اسرائیل سرمایه گذاری کردیم و از این سرمایه برای تشویق اسرائیل به پیشنهاد نقشه و کشور فلسطین استفاده کردیم. این در حالی است که این دو موضوع در گذشته محقق نشده بود.»
مشاور رئیس جمهور آمریکا در خصوص شهرک‌های اسرائیلی گفت: «نقشه‌ای فرضی در اختیار داریم و باید طی ماه‌های آینده برای تبدیل آن به نقشه‌ای فنی تلاش کنیم. این همان چیزی است که بر اساس آن در این زمینه تلاش خواهیم کرد. بار دیگر تأکید می‌کنم نقشه نهایی وجود ندارد. اگر رهبری فلسطین تصمیم بگیرد که برخی تغییرات در نقشه ایجاد کند، می‌تواند پای میز مذاکرات حضور یابد. با آن‌ها و اسرائیلی‌ها مذاکره خواهیم کرد.»
کوشنر در پاسخ به سؤالی درباره احتمال مخالفت فلسطینیان با این طرح، گفت: «کاری که انجام می‌دهیم، این است که ترسیم نقشه فنی را آغاز خواهیم کرد که واقعیت این نقشه را نشان می‌دهد. اما شرایط کنونی نقشه به سبب نرسیدن به توافق طی ۲۵ سال است. من این اوضاع را ایجاد نکردم؛ بلکه این اوضاع از قبل ایجاد شده بود. اگر این توافق امضا نشود، اوضاع پیچیده‌تر خواهد شد تا جایی که نمی‌توان به توافقی دست یافت. به راه حل رسیدیم و این موضوع آسان نبود. پس از آن با اسرائیلی‌ها نشست داشتیم و آن‌ها را متقاعد کردیم که شهرک سازی را به مدت چهار سال به حالت تعویق درآورند. این موضوع پیش از این محقق نشده است و آن‌ها را به تشکیل کشور فلسطین متقاعد کردیم. اقدمات گسترده و دشواری برای فراهم شدن این فرصت انجام دادیم. اکنون این سؤال مطرح می‌شود که رهبری فلسطین چه کاری انجام خواهد داد؟ بار دیگر می‌گویم آن‌ها همواره فرصت را از دست می‌دهند.
اگر رهبری فلسطین با خردورزی تصمیم به حضور پای میز مذاکرات و امضای توافق بگیرد، حدود پنج میلیون تن می‌توانند زندگی بهتری داشته باشند.»
مجری این شبکه گفت: به رغم همه اقداماتی که علیه فلسطین انجام دادید، چطور فلسطینیان را به مذاکره ترغیب خواهید کرد؟
کوشنر گفت: «موضوعی که به فلسطینیان می‌گویم این است که آن‌ها باید مسئولیت اقدامات خود را برعهده بگیرند. کمک‌ها به فلسطینیان را قطع کردیم، زیرا آن‌ها سخنان بسیار بدی درباره آمریکا مطرح کردند. کمک‌های آمریکا حق تضمین شده‌ای نیست. ما آن‌ها را فقط به سبب اقدامات بدشان مجازات کردیم. قدس را به عنوان پایتخت اسرائیل اعلام کردیم، زیرا آن همواره پایتخت بوده است و دفتر آن‌ها را در آمریکا تعطیل کردیم، زیرا بر اساس توافق قانونی، اگر برخی اقدامات مشخص را انجام ندهند، حق گشایش دفتر را داشتند. اما آن‌ها این اقدامات را انجام دادند. ما برای مجازات آن‌ها تلاش نمی‌کنیم؛ اما برخی اصول مشخصی وجود دارد که باید بتوانند این اصول را دنبال کنند. اگر آن‌ها توانایی عمل بر اساس اصول اساسی و ساده نداشته باشند، چطور می‌توانند یک کشور را اداره کنند. اقدامی که انجام می‌دهیم، فراهم کردن آخرین فرصت است و به آن‌ها می‌گوییم اسرائیل همسایه آن‌ها که طرف قدرتمندتر است با اعطای کشور مستقل به آن‌ها موافقت کرد و اصول این اقدام و مرز‌ها را مشخص کردیم. اگر رهبری فلسطین برای موافقت با این طرح جرأت نداشته باشد، شاید رهبری آینده فلسطین با آن موافقت کند. به همین سبب چهار سال را خواستار شدیم، زیرا اگر این رهبری تصمیم بدی بگیرد و این فرصت را از دست بدهد که به احتمال زیاد این اتفاق می‌افتد، در شرایطی خواهیم بود که پس از چهار سال به ما اجازه خواهد داد به موفقیت آمیز بودن روند برسیم.»