رفتار تحقیرآمیز پلیس آمریکا با دانشجویان ایرانی

   به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما، روزنامه نیویورک تایمز در گزارشی به قلم کالیب همپتون تحت عنوان " تحقیر و اهانت؛ آنچه برای ایرانی‌ها در فرودگاه‌های آمریکا رخ می‌دهد" نوشت یک اتاق کوچک و مشکل زبانی، بازجویی پس از ساعت‌ها مسافرت. ماه‌ها تلاش به منظور آمادگی برای آغاز یک زندگی جدید در خارج به یک باره نقش بر آب می‌شود.
این روزنامه آمریکایی نوشت: شمار فزاینده‌ای از دانشجویان ایرانی چنین خاطره مشترک جمعی دارند. بسیاری از آن‌ها موفق شده بودند از برخی از معتبرترین دانشگاه‌های جهان پذیرش بگیرند. وزارت امور خارجه آمریکا پس از طی یک روند آزمایشی ماهانه بسیار خسته کننده سرانجام با ورود آن‌ها به این کشور موافقت و به منظور سفر به آمریکا برایشان روادید صادر می‌کند اما وقتی پای این دانشجویان به فرودگاه‌های آمریکا می‌رسد، ماموران اداره گمرک مرزبانی مخالفت می‌کنند و آن‌ها را با پنج سال ممنوعیت از درخواست مجدد برای بازگشت به آمریکا به خانه باز می‌گردانند.
بسیاری از این دانشجویان می‌گویند به آن‌ها گفته نشده است که چرا "غیرقابل قبول" تلقی می‌شوند- برچسبی که مأمورین گمرک اختیار گسترده‌ای برای اعمال آن دارند.

محمد که از آوریل ۲۰۱۹ در دانشگاه نورث ایسترن تحصیل می‌کرد و بار‌ها طی این مدت بین کانادا و آمریکا رفت و آمد کرده بود می‌گوید در یک سفر دانشگاهی برای ارائه مقاله اش درباره حوزه الکترومغناطیس در یک کنفرانس علمی به پاریس سفر کرده بود اما در ماه اکتبر موقع بازگشت پس از ورود به فرودگاه لوگان در بوستون با رفتار خشن مامور اداره گمرک روبرو شد.
مامور به محمد گفت: ویزای وی باطل شده است و برای ثبت در سوابقش از وی عکس گرفت.

محمد می‌گوید در حالی که ناامیدی در عکس از سر و رویم می‌بارید، آن‌ها به من می‌خندیدند. من در آن لحظات احساس خواری و تحقیر می‌کردم.
خدمه پرواز در سفر بازگشت به پاریس تلفن همراه و اسناد مسافرتی محمد را گرفتند و تا زمانی که به پاریس نرسیده بود از بازگرداندن آن‌ها خودداری کردند. محمد می‌گوید وی ساعت‌ها در فرودگاه پاریس نشست و گریه می‌کرد و نمی‌دانست چه کار باید بکند.
امین ۳۴ ساله دانشجوی دکترا از دانشگاه فلوریدا نیز می‌گوید ماموران در فرودگاه می‌خواستند بدانند چرا من آدرس‌ای میل قبلی و یک مقاله تحقیقاتی را که قبلا نوشته بودم در درخواست ویزایم ذکر نکرده ام. وقتی ماموران به او گفتند ویزایش باطل شده و به ایران بازگردانده خواهد شد، روی صندلی غش کرد و به گریه افتاد.

محمد می‌گوید در حالی که ناامیدی در عکس از سر و رویم می‌بارید، آن‌ها به من می‌خندیدند. من در آن لحظات احساس خواری و تحقیر می‌کردم.

تا چند روز پرواز بازگشتی به ایران وجود نداشت بنابراین، امین شش ساعت در یک سلول سرد بازداشت بود و سپس دست بسته و با زنجیر به یک بازداشتگاه ویژه مهاجران در جورجیا منتقل شد. ماموران در آن بازداشتگاه به وی دستور دادند در برابر آن‌ها لباسهایش را بیرون بیاورد و برهنه شود.

حالا وی در بازگشت به ایران شش هزار دلار معادل پول دو سال کارش ضرر کرده و شغلش را در شرکت قبلی از دست داده است.
حمید دیگر دانشجوی ایرانی هشت ماه برای کسب ویزا منتظر ماند ولی وقتی وارد شیکاگو شد، ۱۹ ساعت در یک سلول حبس شد.
ماموران در فرودگاه از وی درباره دیدگاهش در خصوص حوادث سیاسی اخیر در ایران پرسیدند و اینکه آیا فکر می‌کند ایران کار درستی انجام داده است. از وی پرسیده شد درباره هواپیما اوکراینی که سه روز پیشتر از آن با اصابت دو موشک ایرانی سرنگون شد چه فکر می‌کند. حمید به مامور آمریکایی گفت: وی دوستی داشته که در آن هواپیما جان باخته است.
حمید می‌گوید به وی و دو مسافر بازداشتی در سلول پتوی نازک داده شد و آن‌ها نتوانستند به درستی بخوابند.
حمید گفت: پس از ۲۴ ساعت من به همراه دو مامور مسلح مانند یک تروریست سوار هواپیمای بازگشت به مقصد استانبول شدم. این رفتار هم غیرانسانی و هم بسیار تحقیرآمیز بود.
ریحانه امامی ۳۵ ساله قصد داشت برای تحصیل در دانشکده فلسفه دانشگاه هاروارد وارد آمریکا شود، ولی روز ۱۸ سپتامبر از فرودگاه لوگان بازگردانده شد. سئوالات ماموران از وی ابتدا ساده بود. مانند اینکه کجا کار می‌کند و خویشاوندانش چه کسانی هستند. ولی بعدا لحن سئوالات تندتر شد. ماموران نظر ریحانه را درباره انفجار‌ها در تاسیسات نفتی عربستان سعودی پرسیدند و وی گفته بود چند روز گذشته را مشغول بستن بار سفر بوده و اخبار جهان را پیگیری نکرده است.
ریحانه می‌گوید: من به آن‌ها گفتم در کل آدمی سیاسی نیستم و بیشتر به مباحث فلسفی علاقه دارم.
وی می‌افزاید در طول ۹ ساعت بازجویی به آن‌ها گفتم می‌توانم قدری استراحت کنم، چون ۱۸ ساعت در سفر بوده ام ولی مامور گفت: تعداد زیادی از مسافران نیز همین کار را کرده اند و یک دانشجو از دانشگاه هاروارد "باید به اندازه کافی باهوش باشد تا بتواند از عهده این کار‌ها بر اید".
ریحانه می‌گوید: حالا شغلم را از دست داده ام. این برای من و خانواده ام واقعا مثل یک شوک و ضربه روحی بود و هنوز تلاش می‌کنیم باور کنیم چه اتفاقی افتاده است.
پگاه ۲۸ ساله نیز یک دانشجوی دیگر ایرانی است که خود را برای تحصیل در رشته کارشناسی ارشد در دانشگاه نیوهمپشایر آماده می‌کرد. وی روز اول اوت از فرودگاه لوگان به ایران بازگردانده شد.
پگاه پس از پانزده ماه انتظار برای صدور ویزا از شیراز عازم بوستون شده بود. وی می‌گوید: وقتی وارد فرودگاه شدم بدرفتاری‌ها شروع شد. مامور گمرک به خاطر اسکن اشتباه اثر انگشت سرم فریاد کشید. یک مامور دیگر لپ تاپ و هارد درایو و تلفن همراهم را گرفت و ساعت‌ها بلاتکلیف منتظر ماندم. بعد از مدتی از یکی از ماموران پرسیدم آیا می‌توانم چیزی بخورم؟ این مامور به گونه‌ای تحقیر آمیز یک شکلات به سمت من پرتاب کرد، مثل اینکه جلوی سگ چیزی می‌اندازد و سرم فریاد کشید بگیرش. به تو می‌گویم بگیرش. بعد مرا به اتاق کوچکی بردند. یک مامور یک سری سوال از من کرد مانند اینکه ایران در کدام کشتی‌ها سلاح پنهان می‌کند و چرا ایران یک نفتکش انگلیسی را در ماه ژوییه توقیف کرد.

بعد از مدتی از یکی از ماموران پرسیدم آیا می‌توانم چیزی بخورم؟ این مامور به گونه‌ای تحقیر آمیز یک شکلات به سمت من پرتاب کرد، مثل اینکه جلوی سگ چیزی می‌اندازد و سرم فریاد کشید بگیرش.

این مامور به پگاه گفت: آیا می‌دانی می‌توانیم تو را بگیریم و اینجا در آمریکا نگه داریم و هیچکس نمی‌فهمد کجا هستی.

پگاه می‌گوید وحشت زده شده بودم. به آن‌ها گفتم هیچ چیز نمی‌دانم. واقعا نمی‌دانم من فقط یک دانشجو هستم.
محمد علمی ۳۱ ساله قرار بود در دانشگاه کالیفرنیا در سانتا باربارا در مقطع دکترا تحصیل کند. وی روز ۱۳ دسامبر در فرودگاه بین المللی لس آنجلس از ورود به آمریکا منع شد. او قصد داشت به همراه همسرش شیما موسوی زندگی جدیدی را در آمریکا آغاز کند. آن دو در ماه اوت ازدواج کرده بودند و علمی می‌خواست به همسرش که وی نیز در آمریکا دانشجو بود ملحق شود.
خانم موسوی در خانه بستگان در نزدیک فرودگاه منتظر ورود همسرش بود که محمد هشت ساعت پس از فرود هواپیما تلفن کرد و گفت: اجازه ورود به آمریکا به او نداده اند. خانم موسوی برای کمک به فرودگاه رفت و هنوز در فرودگاه بود که همسرش حدود ساعت ۳ بعدازظهر روز بعد با یک پرواز به ایران بازگردانده شد.