به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما از رم، دیپلمات سابق ایتالیا ترامپ را مسئول تشدید تنش در جهان دانست.
روزنامه کوریره دلاسرا در مقالهای به قلم سرجو رومانو نویسنده و دیپلمات برجسته ایتالیا با عنوان «رژیم در بوته آزمایش» نوشت: امریکا و اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۷۲ گفتگوی محدودسازی جنگافزار راهبردی را امضا کردند. یکی از اهداف آن توافقنامه این بود که هر یک از دو طرف با وجود تمایل شدید به پیروزی در برابر دیگری، مایل نبود طرف دیگر در صورت شکست، به برزخ جنگ داخلی و هرج و مرج سقوط کند.
چنین نگرانیهایی به فرهنگ سیاسی دونالد ترامپ، که دستور ترور ژنرال سلیمانی را صادر کرد، تعلق ندارد. سلیمانی یک فرمانده نظامی بود و به احتمال زیاد همراه با آیت اله خامنه ای، محبوبترین شخصیت کشورش بود.
این ژنرال ایرانی همچنین در سالهای گذشته دشمن آمریکا در عراق نیز بود. اما باید پرسید آیا قابل پیش بینی نبود که حمله امریکا در سال ۲۰۰۳ به کشور عراق با اکثریت شیعه، باعث بروز واکنشی در همسایه بزرگ شیعه آن یعنی ایران خواهد شد؟
نویسنده مقاله در ادامه آورده است: سلیمانی در دورهای که صدام حسین از حمایت امریکا برخوردار بود، به مدت هشت سال در جبهه جنگ در برابر عراق جنگید و به یک قهرمان ملی مبدل شد. اما این موضوعات برای ترامپ اهمیتی ندارد، چرا که رئیس جمهور امریکا در پی واژگون کردن جمهوری اسلامی از طریق تحریم یا هر ابزار دیگری است.
در ادامه این مقاله امده است: ایران و امریکا نزدیک به پنجاه سال است که با یکدیگر منازعه دارند و خاطرات خوب یکی، خاطرات بد دیگری است.
برای مسئولان ایرانی، روز عزیمت شاه از ایران، یکی از برگهای پرافتخار تاریخ کشور و روز انتقام از کودتای سازمان سیا در سال ۱۹۵۳ است. برای امریکایی ها، عزل شاه از قدرت به معنای از دست دادن نگهبان امریکا در خلیج فارس بود. از نظر ایرانیها بازداشت ۵۳ امریکایی به مدت ۴۴۴ روز در سفارت امریکا در تهران، اقدام بی پروایانه یک جامعه پیشرفته در ابراز خشم فروخورده و احقاق حقوق از دست رفته خود بود. از نظر امریکاییها آن اقدام به مثابه یک عمل تبهکارانه و غیرقابل بخشش بود و هست.
در چنین شرایطی اتحادیه اروپایی میتوانست بهترین مخاطب برای مذاکره با تهران باشد. برخی از کشورهای اروپایی مانند ایتالیا، در ایران از مجموعهای از دوستان و مناسبات اقتصادی برخوردارند که میتوانست هم برای آن کشورها و هم برای ایران منافع اقتصادی در بر داشته باشد. اما ترامپ نمیخواهد ایران از توسعه اقتصادی برخوردار شود و برعکس، میخواهد مردم ایران را آنقدر تحت فشار بگذارد تا به خیابانها بریزند و نظام را تغییر دهند.
نویسنده مقاله افزود: ترامپ پس از خروج از توافق هستهای که اوباما و دیگر اعضای شورای امنیت به اضافه آلمان امضا کرده بودند، از اروپا خواست که با پیوستن به تحریم ها، بالهای ایران را قیچی کند. اروپاییها نیز پس از تحمل اولین ضرر، یعنی خروج امریکا از برجام، در برابر ضرر دوم یعنی قطع مناسبات اقتصادی با ایران نیز سر خم کردند. ما نمیخواهیم شهروندان چنین اروپایی باشیم.