آیا پازل بردن عراق به تونل تاریکی در حال تکمیل است؟

برهم صالح رئیس جمهور عراق روز پنج شنبه از معرفی اسعد العیدانی نامزد  ائتلاف اکثریت البناء در پارلمان عراق برای پست نخست وزیری سرباز زد و مدعی شد ترجیح می دهد به جای انتصاب فردی در این سمت که معترضان ممکن است او را رد کنند استعفا دهد.
این ادعای صالح در حالی است که او موظف است بر اساس قانون اساسی عراق نماینده ائتلاف بزرگ در پارلمان را برای تائید وگرفتن رای اعتماد به پارلمان معرفی کند.
از سویی برهم صالح در شرایطی از استعفا سخن می گوید که در چنین شرایطی حل وفصل مشکلات عراق از طریق سیاسی به ویژه در خصوص تعیین نخست وزیر با بن بست روبرو شده است و در صورت جدی بودن صالح در کناره گیری از ریاست جمهوری, باید شاهد پیچیده شدن اوضاع سیاسی و چالش دیگری در انتخاب رئیس جمهور بود.
ضمن اینکه با استعفای برهم صالح  عملا فقط پارلمان پابر جا خواهد ماند که آن هم سمت اجرایی ندارد و در واقع باید گفت عراق وارد تونل تاریکی خواهد شد که فقط از آن امریکا و رژیم صهیونیستی سود خواهد برد.
چه بسا اگر این وضعیت به بی ثباتی منجر شود ممکن است امریکا بار دیگر به بهانه های انساندوستانه وارد عمل شود و موضوع قیمومیت سازمان ملل بر عراق را  مطرح نماید که این مسئله خود به چالش بزرگتر و احتمال درگیری های داخلی و حتی به قدرت رسیدن دولتی دست نشانده مانند حاکمیت امریکایی پل برمر در ابتدای اشغال عراق منجر شود.
البته اقدام برهم صالح از یک جهت دیگر قابل نقد است و آن اینکه خود صالح هم از افرادی است که مسوولیت اجرایی داشته است و اگر موضوع فساد یا هر موضوع دیگری مطرح می شود خود او در به وجود امدن چنین شرایطی بی نقش نبوده ضمن اینکه وظیفه رسیدگی به چنین اموری دستگاه قضایی عراق است نه رئیس جمهور.
در هر حال استعفای صالح در چنین شرایطی نه تنها مشکلی را حل نخواهد کرد بلکه موضوع انتخاب جانشین وی نیزبه یک چالش بزرگتر تبدیل خواهد شد به ویژه اینکه در باره انتخاب رئیس جمهور حرف و حدیث های زیادی مطرح می شود و همه این چالش ها اگر بر روی هم انباشته شود باید انتظار عراقی بدون دولت و بی ثبات و درگیر در هرج ومرج باشیم چیزی که امریکا و رژیم صهیونیستی آن را می خواهد.