پخش زنده
امروز: -
احیاء هنر وریس بافی در شهرستان لنده
هنر وریس بافی باحمایت اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشکری در شهرستان لنده احیاء شد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز کهگیلویه و بویراحمد، کارشناس اداره میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان لنده با بیان اینکه وریس بافی از هنر‌های دیرینه عشایر استان است گفت: این رشته به دلایل مختلف در لیست رشته‌های منسوخ شده در استان قرار گرفت اما این روزها با حمایت اداره میراث فرهنگی شهرستان لنده و همت زنان عشایر این شهرستان احیا شده است.خیرالله خیراندیش افزود: وریس به شکل نوار‌های پهن به عرض پنج تا ۱۵ سانتی متر و طول حدود دو تا ده متر است که از پشم گوسفند یا بز تولید می شود.
وی گفت: عشایر از وریس به جای طناب استفاده می کنند و معمولاً از آن برای بستن بار حیواناتی مانند الاغ یا قاطر، استقرار بهون یا سیاه چادر، حمل هیزم توسط زنان روستایی استفاده می شود همچنین نوع ریزبافت آن درگهواره کودکان و سایر کارهای تزیینی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
خیرالله خیراندیش با اشاره به روش بافت وریس افزود: ابتدا دار را به طول دلخواه بر روی زمین پهن و چله کشی می‌کنند و همزمان از صفحات چهارگوش چوبی که توسط نجاران محلی درست می‌شد بنام (چپر) که هرکدام دارای چهارسوراخ است نخ‌های تار را عبور می‌دهند.
وی ادامه داد: بافنده وریس پس از انجام مراحل فوق بافت را شروع می‌کند و در این بافته چوب‌ها کار دهانه بافت را انجام می‌دهند که هر چه بافت وریس پهن‌تر و ریزتر باشد تعداد چوب‌ها بیشتر خواهد بود.
وی گفت: پس از عبوردادن نخ‌ها از لابه لای تار‌ها با استفاده از وسیله ساده‌ای ازجنس چوب به طول تقریبی ۴۵ سانتی متر و عرض ۱۰ و قطر ۳ سانتی متر به نام دفه، تار و پود را به یکدیگر جفت می‌کنند و همچنین در بافت وریس معمولا از نقوش هندسی جانوری استفاده می‌شود.
خیراندیش گفت: رنگ‌های به کار رفته در وریس معمولا از پنج رنگ تشکیل شده که رنگ‌های اصلی رنگ قالب بافت وریس را انجام می‌دهند.
وریس بافی در زمره صنایع دستی عشایری است و بیشتر جنبه خود مصرفی دارد.
خیرالله خیراندیش با اشاره به روش بافت وریس افزود: ابتدا دار را به طول دلخواه بر روی زمین پهن و چله کشی می‌کنند و همزمان از صفحات چهارگوش چوبی که توسط نجاران محلی درست می‌شد بنام (چپر) که هرکدام دارای چهارسوراخ است نخ‌های تار را عبور می‌دهند.
وی ادامه داد: بافنده وریس پس از انجام مراحل فوق بافت را شروع می‌کند و در این بافته چوب‌ها کار دهانه بافت را انجام می‌دهند که هر چه بافت وریس پهن‌تر و ریزتر باشد تعداد چوب‌ها بیشتر خواهد بود.
وی گفت: پس از عبوردادن نخ‌ها از لابه لای تار‌ها با استفاده از وسیله ساده‌ای ازجنس چوب به طول تقریبی ۴۵ سانتی متر و عرض ۱۰ و قطر ۳ سانتی متر به نام دفه، تار و پود را به یکدیگر جفت می‌کنند و همچنین در بافت وریس معمولا از نقوش هندسی جانوری استفاده می‌شود.
خیراندیش گفت: رنگ‌های به کار رفته در وریس معمولا از پنج رنگ تشکیل شده که رنگ‌های اصلی رنگ قالب بافت وریس را انجام می‌دهند.
وریس بافی در زمره صنایع دستی عشایری است و بیشتر جنبه خود مصرفی دارد.
نظر شما