به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صدا و سیما، تارنمای روزنامه الکترونیکی رأی الیوم در یادداشتی به قلم عدنان علامه نوشت: با توجه به انتخاب حسان دیاب به عنوان مامور تشکیل کابینه و نارضایتی آمریکا از شکست گزینه مورد نظر خود ، واشنگتن نمیخواهد دستاورد دموکراسی ای را به رسمیت بشناسد که نتیجه آن شکست نامزدش بوده است، از همین رو به تهدیدهای پیشین خود جامه عمل میپوشاند.
سعد حریری نخست وزیر لبنان با ماجراجوییهای خود از اعلام استعفای دولت گرفته تا عمل نکردن به وظایف خود به عنوان نخست وزیر دولت موقت و کناره گیری از نامزدی برای این سمت، تاوان سنگینی در عرصه سیاسی و (جایگاه خود بین) مردم داد، حتی با وجود آنکه همه گروهها به او رو آوردند و مواضعش را ارج نهادند و به او گفتند فقط کسی را مامور تشکیل کابینه خواهند کرد که حریری او را نامزد کند و بپذیرد.
محمد الصفدی، بهیج طباره و سمیر الخطیب نامزدهای احراز سمت نخست وزیری بودند، اما هیچ یک از این اسامی مورد قبول واقع نشد.
سمیر الخطیب هم که پرطرفدارترین نامزد بین گروههای سیاسی بود، وقتی به دارالفتوا رفت ضربه مهلکی بر او وارد شد و از پشت خنجر خورد.
بیانیه دارالفتوا پیامی برای کسانی بود که خواستار نامزدی بودند و حتی حریری آنها را نامزد کرده بود. به نظر میرسید حریری منتظر بود تحولی اتفاق بیفتد، از همین رو درخواست کرد رایزنیها تا امروز به تعویق بیفتد، اما بعد انصراف خود را از نامزدی برای نخست وزیری اعلام کرد.
اینگونه بود که جادوگر آمریکایی نواف سلام را رو کرد تا وارد رقابت بر سر احراز سمت نخست وزیری شود و به همپیمانان خود دستور داد در رایزنیها نام او را نیز مطرح کنند. مدیریت خوب، هوشمندانه و تدبیر بی نظیر فراکسیون اکثریت د رپارلمان لبنان قابل تحسین است.
این فراکسیون اقدامات حریری را پیش بینی میکرد، از همین رو پنهانی برای انتخاب کسی برنامه ریزی کرد که بساط همگان را برچیند و تا دقیقه نود و پس از اعلام کناره گیری حریری از نامزدی برای نخست وزیری، اسم نامزد مورد نظر پنهان نگه داشته شد. نتیجه رایزنیها همه را شوکه کرد. از بین ۱۲۵ نماینده حاضر، ۶۹ نفر به حسان دیاب و ۱۲ نفر به نواف سلام رای دادند و ۳۲ نفر نیز رای ممتنع دادند، حلیمه قعقور نیز یک رای موافق داشت.
آمریکا نخستین واکنش را به نتایج آراء نشان داد و شکست نامزد خود را نپذیرفت. از همین رو به ایجاد فتنه و دروغ پردازی رو آورد. شبکه تلویزیونی سی ان ان حتی پیش از اعلام رسمی نتایج فرآیند مقابله را کلید زد و در خبرهای خود نوشت: "احتمال انتخاب نامزد مورد حمایت حزب الله به نخست وزیری وجود دارد". برخی شبکههای لبنانی این کنایه را دریافتند و دیاب را آماج تهمتها قرار دادند.
جنبش اعتراضات نیز اکنون در موضعگیری دچار سردرگمی و اختلافات شدیدی شده است. دیاب شخصیتی دانشگاهی است که رابطهای با سیاست نداشته است و همین اولین خواسته این محافل بود.
برخی نیز (برای کارشکنی) مسائل مذهبی را پیش کشیدند.
طبق ضرب المثلی که میگوید سالی که نکوست از بهارش پیداست، آنها هم پیش از هرگونه اقدامی به مانع تراشی رو آوردند. به نظر میرسد تصمیم رئیس جمهور لبنان برای حفظ مرزهای دریایی و زمینی این کشور و مشارکت همه در دولت به مذاق دولت آمریکا خوش نیامده است، از همین رو به همپیمانان خود دستور داده است موانعی ایجاد کنند.
آمریکا نمیخواهد دستاورد دموکراسی را به رسمیت بشناسد که نتیجه آن شکست نامزدش بوده است، از همین رو تهدیدهایی را عملی میکند که پیشتر (وعده کرده بود) در صورت عدم تشکیل دولت طرفدار خود، آن را اجرا خواهد کرد.
فرصت ندادن به مامور تشکیل کابینه برای انجام ماموریت و گرفتن رای اعتماد و آغاز به کار همان چیزی است که لبنان را به سمت هرج و مرج کامل سوق میدهد. مطالبات دزدان تحرکات مردمی نیز تنها بهانههای پوچی برای کشاندن لبنان به هرج و مرج فراگیر است. به نظر میرسد آنها نتیجه رایزنیها را نادیده میگیرند، اما (فراکسیون) اکثریت به آنها اجازه نخواهد داد این کشتی را با همه مسافران غرق کنند.
باید به دقت پیگیر تحولات روزهای آینده بود که هدف از آن مانع تراشی بر سر راه تشکیل دولت است.