ارائه نسخه جدید طرح معامله قرن همزمان با ادامه پروژه ناآرام سازی در لبنان و عراق

زمانی که حرکت های اعتراضی به طور غیرمترقبه و غافلگیرکننده در لبنان و عراق آغاز و سریع با تغییرماهیت مطالبات از معیشتی و اقتصادی به سیاسی و طرح مطالباتی همچون تغییر نظام سیاسی و یا تاکید بر سرنگونی دولت های حاکم به خشونت و درگیری کشیده شد این تصور ایجاد شد که گویا هدف از این حرکت های اعتراضی مقابله با قدرت منطقه ای ایران است و به همین منظور این حرکت های اعتراضی درست در حلقه های محور مقاومت ترتیب داده شده است.
اما اکنون با انتشار ابعاد جدیدی از طرح موسوم به معامله قرن مشخص می شود که طرح و برنامه جدیدی فراتر از مهار محور مقاومت در کار است و آن تغییر نقشه خاورمیانه بر اساس طرحی است که از آن به معامله قرن تعبیر می شود. تا پیش از این بر اساس اطلاعاتی که از این طرح آشکار شده بود و یا تحرکات و اقداماتی که در جریان بود چنین برداشت می شد که این طرح هر چند بنام فلسطین مطرح می شود اما در عمل به خارج از حوزه فلسطین نیز گسترش می باید و در قالب آن تلاش می شود همانند سایکس – پیکو نقشه جدیدی بر منطقه تحمیل شود با این تفاوت که اگر طرح تقسیم قبلی با محور فرانسه و انگلیس انجام شد اما طرح تقسیم جدید عمدتا با محوریت راستگرایان اسرائیلی و امریکایی و به کمک تازه به دوران رسیده های سعودی و اماراتی و برگزیتی های انگلیس صورت می گیرد. از این دید تجاوزات و توسعه طلبی هایی که هر یک از این بازیگران در سال های اخیر بعمل آورده اند گامی در این راستا محسوب می شود.
البته تاکنون مفاد طرح موسوم به معامله قرن به طور کامل منتشر نشده و هرچند به نظر می رسد یکی از عوامل اصلی آن جلوگیری از واکنش ها بوده است اما در عین حال به نظر می رسد این طرح با واکنش هایی که دریافت می شد همواره در حال چکش کاری بوده و متناسب با شرایط و تحولات تغییراتی در آن ایجاد می شد.
این تغییرات در نسخه جدیدی که شبکه المیادین منتشر کرده تا حدودی قابل مشاهده است. در اطلاعاتی که تا پیش از این منتشر می شد حاکی از این بود که محوریت تشکیل دولت فلسطینی از کرانه باختری به نوار غزه منتقل می شود و رژیم صهیونیستی با اعمال حاکمیت مطلق خود بر کرانه باختری طرح راستگرایان این رژیم مبنی برتشکیل دولت خالص یهودی و یا طرح یک دولت و دوملت رقم می خورد اما بر اساس اطلاعات جدید چارچوب کلی طرح راستگرایان صهیونیستی حفظ می شود و شهرک های صهیونیست نشین و دره اردن و یا بیت المقدس همچنان در حاکمیت این رژیم باقی می ماند اما در عین حال تلاش می شود با ایجاد پل هوایی و یا جاده های زمینی ارتباط فیزیکی بین نوارغزه و کرانه باختری برقرار شود و ذیل عنوان فلسطین جدید تعریف شوند.
این طرح به یک معنا حد وسط طرح تشکیل دو دولت مورد حمایت جامعه جهانی و طرح یک دولت و یک ملت مورد نظر راستگرایان صهیونیستی است اما در عین حال با انتظارات فلسطینی ها و همچنین قطعنامه های سازمان ملل فاصله زیادی دارد و حداقل های جامعه فلسطینی را تامین نمی کند چراکه در این قطعنامه ها بر تشکیل دولت فلسطینی در کل اراضی کرانه باختری و نوار غزه به پایتختی بیت المقدس و حق بازگشت آوارگان فلسطینی به خانه و کاشانه خود تاکید و تصریح شده اما به هیچ یک از این موارد در طرح موسوم به معامله قرن اشاره نشده است.
---------------------------------
احمد کاظم زاده