به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صدا و سیما، مقاله نویس رای الیوم نوشت آمریکا به بهانه دموکراسی و آزادی در حال سرقت علنی چاههای نفت سوریه است و کسانی که برای دموکراسی و آزادی دست به دامن آمریکا شده اند دچار حماقتی هستند که درمانی ندارد.
ایگور کوناشنکف سخنگوی وزارت دفاع روسیه گفته است «کاری که اکنون واشنگتن انجام میدهد سلطه بر چاههای نفت در شرق سوریه و گسترش سلطه نظامی بر آن و به عبارت دیگر چپاول و غارت در سطح دولت است».
در همین خصوص مارک اسپر وزیر دفاع آمریکا تصریح کرده است که واشنگتن مواضعش را در استان دیرالزور سوریه برای حفاظت از چاههای نفت تقویت میکند. اسپر افزوده است «ما اقداماتی را برای تقویت موضعمان در دیرالزور به عمل میآوریم تا اجازه ندهیم داعش به چاههای نفت دسترسی یابند».
همچنین پنتاگون تاکید کرده است تجهیزاتی را برای حفاظت از چاههای نفت ارسال میکند بی آنکه درباره حجم و اندازه آن توضیحی بدهد. او رسما هدف از این اقدام را جلوگیری از دستیابی داعش به چاههای بزرگ نفت در سوریه دانسته است که نیروهای سوریه دموکراتیک در استان دیرالزور در کنترل خود دارند.
دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا که پیشنهاد کرده بود یکی از بزرگترین گروههای نفتی را برای بهره برداری از نفت سوریه اعزام کند، توئیت کرد: «شمار کمی از نظامیان آمریکا در سوریه در مناطق دارای نفت خواهند ماند. ما امنیت نفت را تضمین کردیم و از آن حمایت خواهیم کرد و در آینده تصمیم خواهیم گرفت چکار کنیم».
از سوی دیگر برت مک گورک فرستاده ویژه سابق آمریکا به سوریه که در دسامبر گذشته استعفا کرده بود تاکید کرده است: «این امری غیر قانونی خواهد بود.. نفت سوریه چه بخواهیم و چه نخواهیم در مالکیت شرکت نفت دولت سوریه است».
نیک هراس کارشناس مسائل سوریه در یکی از مراکز امنیتی آمریکا گفت: «دولت آمریکا تلاش میکند بهترین منابع نفتی سوریه را به گروگان بگیرد و از آن برای چانه زنی استفاده کند تا نیروهای سوری و روسها را مجبور کند خواستههای آمریکا را بپذیرند؟!
بنابراین این سخن مارک اسپر را که گفته است: «ما اقداماتی برای تقویت موضعمان در دیرالزور به عمل میآوریم تا اجازه ندهیم جهادیون داعش به چاههای نفت دسترسی یابند» دیر فهمیدیم. حال پرسش این است که آیا این امر برای مبارزه با تروریسم است یا گسترش سلطه؟
همیشه یادآور شدیم که آنها "لولوخورخوره" داعش را ساختند تا از آن به عنوان اهرمی برای کسب منافع استفاده کنند.
حال باید پرسید دیدگاه کسانی که از آمریکا به عنوان داعیه دار دموکراسیها و آزادیها دم میزنند و دست به دامن این کشور میشوند؛ چه خواهد بود؟ هر دردی درمانی دارد جز حماقت که که علاج کنندگانش را ناتوان ساخته است؟