غروب غریبانه خاتم انبیا و کریم آل الله
بیست و هشتم صفر که می شود آسمان،رنگ حزن می گیرد؛ چرا که شاهد غروبِ تلخ دو پیشوای آسمانی است:دو دریای رحمت و کرامت و دو مشعل دار راه حقیقت.
به گزارش خبرگزاری صدا وسیما،مرکز اصفهان؛ امشب نه تنها مدینه النبی حال و هوای ماتم گرفته که بغضی تلخ گلوی تمام عالم و کائنات را فشرده و هوای دل پر از غبار غم و اندوه شده است.
بیست و هشتم صفر شده و اندوهِ ما کم نیست، درخت نبوت و طوبای صداقت خزانی شده و کعبه ی جان و قبله ی جهـان، نمــــــــاز و قبله و سجاده و اذان گم شده....
کعبه رخت عزا پوشیده چرا که رحمه للعالمین گوشه ای از حجره، در بسترِ بیماری با فاطمه(س)،حیدر و حسنین(ع) و زینبین نجوای فراق زمزمه می کند و بلال آیه های اشک می خواند.
آری پدر امت که آسمانی شد سوره ی کوثر گریست و عادیات آیه غربت قرائت کرد و ماجرای تلخ کوچه، دست های بسته ، سیلی و پهلوی شکسته آغاز شد .
امّا، غمِ شیعه در این ایام کم نیست، یوسف اهل بیت پیامبر که تنهایی اش در شهر مرثیهی تلخ تهمت ها بود، پیشوایی که سجاده اش به غارت رفت، تنهاترین امام که در کوچه ها عصای فاطمه(س) بود و در نبردها قوت بازوی مرتضی! مولایی که در جنگ جمل فتح الفتوح کرد و "احلی من العسل قاسمش: به دشت کربلا رنگ مجتبایی بخشید.
غریبی که بیست و هشتم صفر غریبانه در انتهای كرانههاي نور غروب کرد با جگری که از کین همسر سوخت؛ طشتی که پر از خون شد ،خواهری که در دل بی طاقتش غصهها اندوخته شد، تابوتی که با پیکرِ پارۀ جگر فاطمه به هم دوخته شد و با گرد و خاک و نیزه شکسته ها درآمیخت و میهمانی که مظلومانه در بقیع آرام گرفت....
آری،در این ایام غمبار پایانی ماه صفر، اشک های بی امان ما در سوگِ غمبارِ رحمت للعالمین و کریم اهل بیت از آسمان دل باریدن گرفته و قلب شکسته مان به گنبد خضرا و بقیع خاکی دخیل بسته است.
اما مرهمِ زخمِ دل ما سوگواران و پاداش اشک و عزای محرم و صفرمان، ظهورِ آخرین سلالهی زهرا(س) است، پروردگارا اجابتِ این دعا را از دل شکسته ترین منتظران تاریخ دریغ مدار ......
نگارنده:مرضیه قاسمی