پخش زنده
امروز: -
سریال ناخوش احوالی سیب های باغداران مهابادی در کنار جاده ها، فاسد شدن حاصل زحمات یک ساله کشاورزان و کم ارزش کردن این محصول توسط دلالانی که حاصل دسترنج یکساله باغداران را نرخ گذاری میکنند همچنان ادامه دارد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز مهاباد، توليد جهاني سيب درختي سالانه نزديك 90 ميليون تن در سطح پنج ميليون و 300 هزار تن هكتار است وايران از لحاظ سطح زيركشت باغ ها رتبه سوم و از لحاظ ميزان توليد رتبه چهارم را پس از چين، آمريكا و هلند به خود اختصاص داده است.
مدیر باغبانی جهاد کشاورزی آذربایجانغربی میگوید:از مجموع ۱۰۲ هزار هکتار مساحت باغهای باروراستان حدود ۶۰ هزار هکتار به سیب اختصاص یافته و حدود یک سوم سیب کشور در این استان تولید میشود.
امانی می افزاید: بیشترین میزان سیب استان در ارومیه و حدود ۵۳۰ هزار تُن تولید میشود و مهاباد با ۸۶ هزار تُن و اشنویه با ۸۴ هزار و ۸۰۰ تُن به ترتیب در رتبه های دوم و سوم قرار دارند.
استان آذربایجان غربی امسال با برداشت بیش از یک میلیون و ۱۰۰ هزار تن سیب شاگرد اول تولید این میوه پرطرفدار در کشور است اما از این میزان تولید تنها 150 هزار تن به مصرف تازه خوری میرسد و 600 هزار تن آن به سردخانه تحویل داده می شود.
سوال اینجاست 350 هزار سیب مازاد استان چه می شود؟
هر کدام از ما که در مسیر جاده های مواصلاتی استان به روستاهای اطراف به خصوص جاده ارومیه-اشنویه و ارومیه-مهاباد حرکت کنیم چهره ی زرد جاده خود به سخن می آید که فصل برداشت سیب از باغات به پایان رسیده اما هنوز سیب های زیر درختی ساماندهی نشده است.
از دستان پینه بسته کشاورزان که بگذریم آنچه خاطر باغداران این استان را هم آزرده کرده نفوذ دلالانی است که در کنار و حاشیه جاده ها محصول باغداران را نرخ گذاری می کنند و بازار خرید و فروش راه اندازی کرده اند، امری که انگیزه کشاورزان را برای تولید کم میکند هرچند که این تولید درگذران زندگی بسیاری از مردم و تولید کننده های آذربایجان غربی تاثیر گذار است.
آقای احمدی از باغداران نمونه استانی است که می گوید دلالان با پول بسیار کمی سیب های زیردرختی را خریداری می کنند، به گونه ایی که با فروش آن حتی نمی توان پول کارگران را هم پرداخت کرد.
واسطه ها، نبود مکان مناسب و کمک به نقدینگی باغداران را دلیل خرید و فروش در حاشیه جاده ها می دانند و می گویند: قیمت را کارخانه داران تعیین می کنند و بالا و پایین میبرند و در حال حاضر هم با قیمت 700 تومان از کشاورزان مهابادی خریداری می کنند و با قیمت750 تومان به کارخانه می فروشند.
دپوداران سیب زیر درختی هم بر این باورند اگر فقط یکی از کارخانه ها روزانه ۶۰۰ تن سیب از دپوداران خریداری کنند در کمتر از یک هفته تمام دپو ها راهی کارخانه ها می شوند.
کارخانه دارانی که خود از این وضعیت به تنگ آمده اند و هیچ کدام از آنها دیگر پذیرای میوه آذربایجان غربی نیستند.
رحیمی یکی از کارخانه داران مهابادی می گوید؛ مردم با دیدن تصاویر غیر بهداشتی سیب ها در کنار جاده، تمایل چندانی به خرید آبمیوه و فرآوردهای صنعتی پیدا نمی کنند و این به ضرر کارخانه داران است.
ایمانیان مسئول رئیس اداره جهاد کشاورزی مهاباد میگوید : درخواست سهمیه بیشتری برای مکان مناسب نگهداری سیب باغداران کرده ایم تا بتوانیم برای سال آینده 60 درصد این مشکل را حل کنیم.
خیاطی اداره تعاون روستایی مهابادگفت: برای حل این مشکل تا کنون هیچ دستورالعملی ابلاغ نشده است.
شهریاری استاندارآذربایجان غربی هم میگوید: قرار شده تمام واحدهای تولیدی با پیمان کاران خود صحبت کنند که سیب را با قیمت پایین تری از باغداران خرید نکنند.
سالانه نزدیک 200 هزار تن سیب زیر درختی معادل یک سوم سیب تولیدی باغداران در استان به شیوه ای نامناسب ماده ی اولیه کارخانه های تولید آبمیوه در سراسر کشور می شود.
به گفته باغداران در وضعیت فعلی تنها راه نجات این برند جهانی که اکنون با مشکلات متعددی مورد بی مهری قرار گرفته است و رفع مشکل آن ها اقدام حمایتی دولت با خرید تضمینی محصول است و گرنه بسیاری از آنها متحمل ضرر و زیان غیرقابل جبرانی خواهند شد.
باغدارانی که در نبود صنایع تبدیلی کافی همچنان منتظر تدبیر مسوولان دست کم در خرید تضمینی دست رنج یکساله خود هستند.
نویسنده: ساراراهب