به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صدا و سیما به نقل از پایگاه خبری العهد، جایگاه نخست وزیر رژیم صهیونیستی در حزب لیکود متزلزل شده است و این رژیم با بحرانی روبروست که در طول تاریخ آن بی سابقه بوده است.
توجه سیاسی و رسانهای به رخدادهای جدید اسرائیل از دو مفهوم اساسی سرچشمه می گیرد: اول اینکه رژیم اسرائیل بخشی از معادله منطقه و معادله داخلی کشورهای مجاور فلسطین است و دوم اینکه تحرکات داخلی این رژیم عاملی اساسی در ایجاد رهبران سیاسی است که تصمیم گیریهای سیاسی و امنیتی بر عهده آنهاست.
باید گفت: پیگیری و تلاش برای درک کشمکشهایی که رژیم دشمن در تشکیل کابینه با آن روبروست و نیز راههایی که ممکن است طی کند تا سرنوشت سیاسی و قضایی بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر آن، مشخص شود، یک سرگرمی رسانهای نیست، اما در مقابل موضوعی مهم و کلیدی هم نیست که به تصور برخی در سایه آن خط مشی منطقه مشخص می شود؛ زیرا رژیم صهیونیستی یکی از طرفهای منطقهای است که تاثیر میگذارد و تاثیر هم میگیرد و این ضرورتا به این معنا نیست که هر تغییر داخلی بازتابهایی در صحنه خارجی خواهد داشت.
درباره رخدادهای جدید اوضاع داخلی، نتانیاهو تا این لحظه نتوانسته است حزب آبی سفید به رهبری بنی گانتس را برای حضور در دولت وحدت به ریاست خودش متقاعد کند. روبی ریولین، رئیس رژیم صهیونیستی ساختاری را به نخست وزیر ارائه داده بود که به موجب آن در صورت صدور لایحه اتهام علیه نخست وزیر اختیارات او به معاونش یعنی گانتس منتقل میشود به این شرط که نتانیاهو در سمت خود باقی بماند، اما اختیارات خود را انجام ندهد. به این ترتیب دو مسئله تضمین میشود اول اینکه نتانیاهو با توجه به موقعیت سیاسی خود در برابر چالش قضایی مصون میماند و در عین حال تا زمانی که متهم باشد نقش او در تصمیم گیریهای سیاسی و امنیتی کمرنگ میشود.
به نظر میرسد از جمله عوامل اساسی که باعث شد حزب آبی سفید با این پیشنهاد مخالفت کند، این بود که امیدوار است ادامه فشار بر نتانیاهو و شکست او در تشکیل دولت شاید به شورش علیه او در حزب لیکود و سرنگونی او منجر شود به خصوص اینکه برگزاری انتخابات زودهنگام برای سومین بار در کمتر از یکسال با مخالفت اکثر مردم اسرائیل مواجه خواهد شد. علاوه بر این روند دادگاهی کردن نتانیاهو در سایه جلسات استماع وکیلان مدافع با مشاور قضایی دولت آغاز شده است؛ کسی که احتمالا طی هفتههای آینده تصمیم نهایی خود را درباره اتهام نامه صادر خواهد کرد. در این حالت به نفع لیکود و نتانیاهو نیست که به سمت انتخابات زودهنگام بروند.
نویسنده ادامه داد: با توجه به این دیدگاه سرسختی آبی سفید به جاست و به نظر میرسد این سرسختی با این نگرانی همراه است که اویگدور لیبرمن، رئیس حزب اسرائیل خانه ما تغییری در موضع خود بدهد به گونهای که برای نتانیاهو اکثریت مطلوب را برای تشکیل دولت وحدت فراهم کند و در این حالت همه امیدها و گزینهها از بین میرود. این سناریو تا این لحظه محقق نشده است، اما بعید هم نیست و اگر رخ دهد غافلگیر کننده خواهد بود به خصوص اینکه لیبرمن در عین حال که بر تشکیل دولت وحدت با حضور حزب آبی سفید تاکید میکند و خواستار دور کردن یهودیان حریدیم و اجباری کردن سربازی برای آنهاست، تاکید میکند چیزی وجود ندارد که به خاطر آن نخست وزیر مجبور به استعفا شود حتی اگر اتهام نامه علیه آن صادر شود. او همچنین با اجرای انتخابات سوم شدیدا مخالف است و این مسئله شاید در آینده توجیهی برای توجیه تغییر کامل شعارهای انتخاباتی او باشد.
در این دوره فشارها و امیدها، نتانیاهو به برداشتن گامی برای برگزاری انتخابات مقدماتی سریع در لیکود مبادرت کرد تا شاید دوباره انتخاب شود و هدف دیگر هم این است که امید سفید آبی را در این خصوص که ادامه فشارها ممکن است به سرنگونی نتانیاهو از ریاست لیکود منجر شود ناامید کند؛ که خود نتانیاهو هم به این مسئله اشاره کرد و گفت: سفید آبی به این امید است که در داخل لیکود کودتا صورت گیرد و بهتر است که این برنامه از دستور کار خارج شود. به نظر میرسد نتانیاهو امیدوار است این انتخابات داخلی به نرم شدن موضع آنها و پذیرش حضور در دولت به ریاست او منجر شود.
اما مهمترین رقیب نتانیاهو در داخل لیکود یعنی گدعون ساعر، بعد از اعلام این سناریو در توییتی نوشت ”من آماده ام“ و منظورش این بود که برای ریاست لیکود آماده است با نتانیاهو رقابت کند و نکته جالب توجه این است که سایر افرادی که به ریاست لیکود چشم دوخته اند هیچ صحبتی نکردند. سال گذشته نتانیاهو تلاش کرد پیش نویس قانونی را پیش ببرد که در رسانهها به نام ”قانون گدعون ساعر“ شناخته شد و با اولین قرائت در کنست تصویب شد.
این پیش نویس تصریح میکند که فقط رئیس فهرست میتواند نخست وزیر شود. زیرا روزنامه اسرائیل الیوم نزدیک به نتانیاهو، آن زمان، توطئهای را فاش کرد مبنی بر اینکه روبی ریولین تلاش میکند حتی اگر نتانیاهو پیروز شود ساعر را مامور تشکیل دولت کند. واقعیت این است که قانون کنونی تصریح میکند که رئیس اسرائیل عضو کنست را برای تشکیل کابینه انتخاب میکند و هیچ شرطی مبنی بر این که نامزد تشکیل کابینه باید رئیس یک فراکسیون یا حزب باشد، وجود ندارد. در هر صورت این پیش نویس به سرانجام نرسید و قانون اساسی همانگونه که بود باقی ماند.
باید گفت: توییت ساعر نگرانیهای نتانیاهو را از متزلزل بودن جایگاهش در داخل لیکود فاش میکند، اتفاقی که در سایه تحولات سیاسی و قضایی اخیر به وجود آمده و باعث شده است نتانیاهو از تبلیغات برای بیعت و تحت عنوان انتخابات مقدماتی دست بردارد. در نتیجه ساختار سیاسی و حزب در رژیم دشمن در برابر چند گزینه قرار دارد یا برگزاری سومین انتخابات زودهنگام که بهای سیاسی و اقتصادی اضافی دارد یا کناره گیری داوطلبانه یا اجباری نتانیاهو از سمتش یا تغییر در رویکردها یکی از تشکلها که ملحق شدن به دولت به ریاست نتانیاهو را توجیه میکند که در آن صورت مشکلی در ایجاد توجیهاتی برای گامی از این نوع وجود نخواهد داشت به خصوص درسایه چالشهای سیاسی، امنیتی و اقتصادی که اسرائیل با آنها روبروست. در هر صورت باید گفت: اسرائیل با بحرانی روبروست که در طول تاریخ خود با آن مواجه نبوده است و این بحران در حقیقت عوارض بحرانهای عمیق تری است که در واقعیت اجتماعی اسرائیل ریشه دارد.