هشدار کارشناسان تغییرات اقلیمی
تاثیرات مخرب گرم شدن زمین
کارشناسان سازمان ملل از تاثیرات چشمگیر تغییرات اقلیمی بر اقیانوس ها و یخ های کره زمین ابراز نگرانی کردند
به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما به نقل از فرانس پرس، کارشناسان تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد روز چهارشنبه با انتشار گزارشی در موناکو درباره تاثیرات چشمگیر تغییرات اقلیمی بر اقیانوس ها و یخ های کره زمین ابراز نگرانی کردند.
این کارشناسان در گزارش خود فهرست بلندی از این تاثیرات مخرب که از بالا آمدن سطح آبها آغاز می شود، ارائه کرده و هشدار داده اند پیامدهای تغییرات اقلیمی بر اقیانوسها و مناطق پوشیده از یخ کره زمین بازگشت ناپذیر است و بشریت باید خود را آماده این پیامدها کند.
این پیامدها به چند گروه تقسیم شده اند:
-گرم شدن دریاها
اقیانوس ها یک چهارم گازهای گلخانه ای ناشی از فعالیت های انسانی و بیش از 90 درصد درصد گرمای ناشی از تغییرات اقلیمی را جذب می کنند. در نتیجه دریاهای این سیاره آبی گرمتر و اسیدی تر می شوند و از شوری آنها کاسته می شود.
فاصله زمانی، شدت و گستردگی جریان های گرم دریایی، مثل جریان هایی که دیوار بزرگ مرجانی را تخریب کرده اند، افزایش یافته است.
فاصله زمانی پدیده هایی مثل النینو که سبب آتش سوزی جنگل ها و وقوع طوفان و بیماری های مسری می شود، حتی اگر کاهش گازهای گلخانه ای کاهش یابد، کمتر شده و به نصف می رسد.
اگر انتشار گازهای گلخانه ای کاهش نیابد صیادی تا آخر این قرن نسبت به دوره بین سال های 1896 تا 2005 به احتمال زیاد 20 تا 24 درصد کاهش می یابد.
گونه های دریایی از پلانکتون ها گرفته تا ماهی ها و پستانداران دریایی، از دهه سال 1950 صدها کیلومتر جابجا شده اند.
-سطح آب دریاها
درصورتی که تا سال 2100 (قرن بیست و دو) زمین دو درجه سانتیگراد گرمتر شود سطح آب اقیانوس ها نسبت به سطح بین سال های 2000-1980 چهل و سه سانتیمتر افزایش می یابد اما اگر گرمای زمین سه یا چهار درجه افزایش یابد یعنی روندی که اکنون وجود دارد، سطح آب اقیانوس ها 84 سانتیمتر افزایش خواهد یافت.
در قرن بیست و دوم، روند تغییرات سطح آب دریاها که هم اکنون 3.6 میلیمتر در سال است، احتمالا صد برابر سریعتر می شود و به صدها سانتیمتر در سال می رسد و اگر انتشار گازهای گلخانه ای کاهش نیابد تا سال 2300 روند این تغییرات به چند متر در سال هم می رسد.
اقدامات سازگار با این وضع: ساخت حفاظ هایی برای مقابله با بالا آمدن سطح آبها می تواند خطر وقوع سیل ها را صد تا هزار بار کاهش دهد به شرطی که دهها تا صدها میلیارد دلار در سال برای ساخت این محافظ ها سرمایه گذاری شود.
مناطق فقیرتر جهان به ویژه کشورهای جزیره ای که در هر صورت با خطر خالی شدن از سکنه رو به رو هستند، احتمالا امکانی برای این سرمایه گذاری های بزرگ ندارند و مجبور خواهند شد جمعیت خود را وادار به جابجایی کنند.
به علت تغییرات در سطح آب دریاها، احتمالا 20 تا 90 درصد تالاب ها تا سال 2100 از بین خواهند رفت.
غلظت اکسیژن در محیط های دریایی ظرف 60 سال دو درصد کاهش می یابد و اگر انتشار گازهای گلخانه ای کاهش نیابد این کاهش سه تا چهار درصد دیگر بیشتر می شود.
صخره های مرجانی که زندگی نیم میلیارد نفر از مردم جهان برای تغذیه و حفاظت از سواحل به آنها وابسته است، خسارات قابل توجهی متحمل خواهند شد و شاهد انقراض گونه های محلی خواهیم بود حتی اگر دمای زمین نسبت به عصر قبل از صنعتی شدن یک و نیم درجه افزایش یابد.
-ذوب شدن یخها
پوشش یخی دو کلاهک یخی کره زمین در قطب جنوب و گروئنلند از سال 2006 هر سال به طور متوسط 430 میلیارد تن کاهش می یابد که این مسئله علت اصلی افزایش سطح آب اقیانوس ها است.
حجم یخچال های طبیعی هم که زندگی بیش از دو میلیارد نفر برای تامین آب شیرین به آن وابسته است، کاهش یافته است. تا سال 2100 حجم یخچال های طبیعی در ارتفاع پایین در آلپ و قفقاز یا اسکاندیناوی 80 درصد حجم خود را از دست می دهند و ممکن است کاملا از بین بروند حتی اگر روند گرم شدن زمین محدود شود.
بخش زیادی از پوشش برفی کوه ها از بین می رود که این مسئله بر کشاورزی، گردشگری و تامین انرژی تاثیرات قابل توجهی می گذارد.
- سطح منجمد
در صورت عدم کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، بخش زیادی از سطح یخی کره زمین در مناطق قطبی و نیمه قطبی (که انبار متان زمین محسوب می شوند) تا سال 2100 از انجماد دائم در می آید و در نتیجه دهها و حتی صدها میلیارد تن گاز گلخانه ای آزاد می شود.