مذاکره با امريکا به صلح در افغانستان ختم نمي شود
راه رسيدن به صلح در افغانستان گفتگوي همه گروههاي افغان براي دستيابي به توافق همه جانبه، نه گفتگو با امريکا که عامل اصلي بي ثباتي در اين کشور است.
پس از نه دوره گفتگو هاي نماينده امريکا با نمايندگان طالبان در دوحه و انتشار خبرهايي از توافق دو طرف و هم زمان ادامه حملات طالبان به مراکز دولتي و نيروهاي ائتلاف امريکايي در افغانستان، دونالد ترامپ رئيس جمهور امريکا از متوقف کردن ادامه مذاکرات با رهبران طالبان در کمپ ديويد خبر داد.
اينکه امريکا از رهبران طالبان دعوت کرده بود که به کمپ ديويد بيايند در جاي خود تعجب آور و سوال برانگيز است که چگونه کشوري که طالبان را در فهرست گروههاي تروريستي قرارداده رئيس جمهور آن رهبران طالبان را مخفيانه به کمپ ديود دعوت کرده است. آن هم در حاليکه دولت افغانستان و ديگر گروههاي افغان از ناديده گرفته شدن خود از سوي امريکا و اهداف اين کشور در مذاکره با طالبان ابراز نگراني کره بودند.
تعجب برانگيزتر اينکه طالبان نيز از توقف مذاکرات از سوي امريکا ابراز تاسف کرده، آن هم در حاليکه اين گروه خواهان خروج نظاميان اشغالگر از افغانستان است و سوال اينجاست که اين گروه چگونه با ادعاي مبارزات ضد اشغالگري علاقه مند است که از سوي اشغالگران به رسميت شناخته شود و اعتبار کسب نمايد؟ آن هم در حاليکه با کنار رفتن امريکا از روند مذاکرات، اين فرصت براي رهبران اين گروه به وجود آمده است که فارغ از دخالت هاي امريکا با دولت و ديگر گروههاي افغانستان به مذاکره مستقيم بنشينند و البته اگر لازم هم باشد از ميانجيگري کشورهاي همسايه براي رفع اختلافات استفاده نمايند که امنيت و ثبات اين کشور را امنيت و ثبات خود مي دانند نه اينکه از امريکا توقع داشته باشند که براي آنها صلح به ارمغان بياورد.
چگونه مي توان از امريکا انتظار برقراري صلح در افغانستان داشت در حاليکه با لشکر کشي به اين کشور عامل اصلي بي ثباتي بوده و در ماههاي اخير نيز گزارش هايي از اقدام اين کشور در انتقال داعش به افغانستان براي برهم زدن اوضاع امنيتي اين کشور و تهديد چين و روسيه منتشر شده است.
اينکه دولت افغانستان از لغو مذاکرات امريکا و طالبان استقبال مي کند دقيقا به بي اعتمادي کابل به کاخ سفيد و آگاهي از اهداف شوم امريکا در افغانستان اشاره دارد. موضع گيري صديق صديقي سخنگوی ریاست جمهوری افغانستان در اين خصوص قابل توجه است که با استقبال از لغو مذاکرات آمریکا و طالبان توسط ترامپ اعلام کرد برقراری صلح تنها با پذیرش آتشبس و گفتوگوهای بینالافغانی امکانپذیر است.
البته با توجه به اختلافات در دولت امريکا و رويکردهاي متفاوت مقام هاي امريکايي در خصوص مذاکره با طالبان از جمله مخالفت بولتون با اين روند، ممکن است اقدام ترامپ نوعي تاکتيک باشد و اين اقدام او براي امتياز گيري از طالبان ارزيابي شود همانگونه که طالبان با ادامه حملات خود سعي دارد در ميز مذاکرات بيشترين امتياز را کسب نمايد.
از سويي اين سوال از دولت امريکا نيز مطرح است که چگونه با وجود کشته شدن صدها غير نظامي و نظامي افغان ، اين کشور به مذاکره با طالبان ادامه مي دهد اما با کشته شدن يک نظامي امريکايي مذاکرات را قطع مي نمايد؟
آيا اين موضوع نشان دهنده اين و.اقعيت نيست که براي امريکايي ها جان ومال افغان ها ارزشي ندارد و آيا در چنين شرايطي زمان آن نرسيده که طالبان با دولت و ديگر گروههاي افغان به گفتگو بنشيند و به يک راه حل برسد؟
در نهايت اينکه چگونه بايد باور کرد که مذاکره دولت امريکا با طالبان به موفقيت مي رسيد آن هم در حاليکه دولت و ديگر گروههاي سياسي و جهادي افغانستان ناديده گرفته شده بودند؟ آيا دولت امريکا اين واقعيت را نمي دانست؟ يا اينکه عمدا و براي تجزيه و برهم زدن ثبات و خونريزي بيشتر در افغانستان وارد گفتگو با طالبان شده بود؟ در آينده نزديک پاسخ بسياري از اين سوال ها روشن خواهد شد.
-------------------------------------------------
رضا محمدمراد