مقاله لوبلاگ درباره توقیف نفتکش انگلیسی
اقدامی مناسب در به نمایش گذاشتن اهرم منطقه ای ایران
توقیف نفتکش انگلیسی نشان دهنده عزم قاطعانه تهران به منظور مقابله با اقدامات خصومت آمیز از سوی آنهایی است که در جنگ کنونی اقتصادی با ایران حضور دارند.
![اقدامی مناسب در به نمایش گذاشتن اهرم منطقه ای ایران اقدامی مناسب در به نمایش گذاشتن اهرم منطقه ای ایران](/files/fa/news/1398/5/3/3768825_710.jpg)
به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صداوسیما به نقل از پایگاه اینترنتی لوبلاگ؛ اقدام ایران در توقیف یک نفتکش انگلیسی، اقدامی به جا برای به نمایش گذاشتن اهرم منطقه ای تهران است.
در این گزارش به قلم کیهان برزگر آمده است: توقیف یک نفتکش با پرچم انگلیس توسط نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران نشان دهنده عزم قاطعانه ایران به منظور انجام دادن اقدامات تلافی جویانه و مقابله با اقدامات خصومت آمیز از سوی آنهایی است که در جنگ کنونی اقتصادی با ایران حضور دارند. در همین حال, بر روی جایگاه ایران به عنوان یک قدرت منطقه ای در تنگه هرمز و خلیج فارس تمرکز وجود دارد. با آن که این اقدام (توقیف یک نفتکش انگلیسی از سوی ایران) سبب تشدید تنش ها در روابط بین ایران و انگلیس و غرب شده است و سبب ارائه یک بهانه برای کشورهای غربی برای تقویت فشارهای سیاسی و اقتصادی شان بر ایران شده است, من (نویسنده) بر این باورم که این اقدام لزوما به منظور از بین بردن یک تهدید "امنیت ملی گسترده تر" انجام شده است.
نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اعلام کرد یک نفتکش با پرچم انگلیس به نام استنا امپریو را به سبب عدم رعایت قوانین دریایی بین المللی, به درخواست ازمان بنادر و کشتی رانی استان بندرعباس توقیف کرده است. اخیرا, دولت انگلیس یک نفتکش حامل نفت ایران را به دستور دولت جبل الطارق و به این بهانه توقیف کرد که این نفتکش در حال حمل نفت ایران به سوریه بود. از نقطه نظر ایران, این اقدام انگلیس یک اقدام خصومت آمیز و مداخله مستقیم در جنگ اقتصادی اخیر علیه ایران بوده است.
مقامات انگلیسی -که در تلاش برای یافتن راه حلی برای مدیریت بحران برگزیت هستند- داشتن روابطی نزدیک با دولت ترامپ را به منظور برقراری ثبات در جایگاهشان ضروری می دانند. همان گونه که دولت تونی بلر در جنگ علیه عراق در سال 2003 با آمریکا همراه شد به این امید که این اقدام سبب تضمین منافع ملی انگلیس شود, اکنون مقامات انگلیسی برخلاف گرایس معمول در اروپا, وارد نوعی ماجراجویی غیر ضروری با ایران شده اند. نشان ندادن یک واکنش مناسب به چنین اقدامی می تواند سبب تقویت دیگر کشورهایی شود که تحت فشار غرب قرار دارند تا اقدامی مشابه انجام دهند و در جنگ اقتصادی کنونی علیه کشور ما حضور دارند و جایگاه قدرت منطقه ای ایران را به چالش می کشند.
توقیف یک نفتکش با پرچم انگلیس توسط نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران نشان دهنده عزم قاطعانه ایران به منظور انجام دادن اقدامات تلافی جویانه و مقابله با اقدامات خصومت آمیز از سوی آنهایی است که در جنگ کنونی اقتصادی با ایران حضور دارند.
پیشتر, نقض حریم هوایی ایران توسط یک پهپاد مدرن آمریکایی در نزدیکی تنگه هرمز سبب ایجاد این سئوال شد که واکنش احتمالی ایران در اینده چگونه خواهد بود اگر که چنین اقدامات خصومت آمیزی همچنان از سوی دیگر دولت ها ادامه پیدا کنند. در آن زمان, ایران پیام فوری و واضح ایران این بود که تجاوز به خاک این کشور یک خط قرمز در زمینه امنیت ملی برای ایران محسوب می شود و ایران مطمئنا به اقدام تلافی جویانه آمریکا پاسخ خواهد داد. این موضوع سبب شده است ترامپ نظرش را تغییر دهد و او از انجام دادن هر گونه اقدام نظامی علیه ایران به سبب دلایل مرتبط با سیاست های داخلی آمریکا و این حقیقت خودداری کرد که مداخله او در یک جنگ پر هزینه و غیر قابل پیش بین می تواند سبب به خطر افتادن انتخاب مجدد او به عنوان رئیس جمهور آمریکا در انتخابات آتی در این کشور شود.
با این حال, نکته مهم در این تحولات این است که ائتلاف ضد ایرانی که محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران از آن به عنوان تیم ب یاد می کند, و رژیم های عربی منطقه ای به طور خاص, چشمان خود را به روی این واقعیت گشوده اند که آمریکا منافع خودش را در اولویت قرار می دهد و این در حالی است که محاسبات مرتبط با اقدامات نظامی اش علیه ایران انجام می دهد و این که واشنگتن در حال انجام دادن یک اقدام شتابزده علیه ایران نیست.
چنین تحولی سبب ایجاد نوعی سردرگمی و احساس ناامیدی در میان رژیم های عربی به ویژه امارات عربی متحده در مقابل سیاست های ترامپ شده است. یک واقعیت دیگر این است که تداوم و تسهیل سیاست اعمال فشار حداکثری از سوی دولت ترامپ می تواند به صورتی جدی سبب به خطر افتادن منافع این کشور عربی به شدت آسیب پذیر شود.
در حال حاضر, اقدام قاطع ایران -که شامل پیام هایی واضح برای منطقه و غرب می شود- سبب ایجاد این سوال می شود که ایا رژیم های عربی منطقه در امور امنیتی بیش از پیش به آمریکا و غرب متکی هستند یا این که برعکس, آیا آگاه های واقع گرایانه ای در ارتباط با پیامدهای خطرناک افزایش رویارویی منطقه ای وجود دارد و بدین ترتیب, آنها در تلاش برای جلوگیری از هر گونه تشدید تنش ها با کشور ما هستند. بر اساس تخمین های من, کشورهای منطقه به احتمال زیادی سناریوی دوم را دنبال می کنند. واکنش دیگر کشورهای مهم از قبیل روسیه, چین, هند و ترکیه نیز واضح است. آنها با هرگونه افزایش نفوذ غرب در منطقه مخالفند. علاوه بر این, آنها در ارتباط با امنیت انرژی در سطح بین المللی حساس هستند. بنابراین, آنها همانند همیشه ناظر ماجرا خواهند بود و رویکرد غرب را در قبال ایران زیر نظر دارند.
در حال حاضر, اقدام تلافی جویانه ایران در توقیف یک کشتی با پرچم انگلیس ممکن است سبب تشدید تنش ها در کوتاه مدت شود اما یک اقدام مناسب در زمینه محاسبات راهبردی محسوب می شود و باید تا زمانی ادامه پیدا کند که طرف مقابل نفتکش ایرانی را آزاد کند.
من در مقاله قبلی خود در روزنامه شرق به این موضوع اشاره کردم که کشور ما ایجاد اختلال در امنیت اقتصادی خود را با یک تهدید مستقیم برای امنیت ملی اش برابر می داند و با توجه به مزایای جغرافیایی ایران در تنگه هرمز مطمئنا اقدامات تلافی جویانه مقتضی را اتخاذ خواهد کرد تا قدرت منطقه ای خود را در معرض نمایش قرار دهد. البته, مسدود کردن کامل تنگه هرمز هرگز به عنوان یک گزینه جدی در محاسبات راهبردی کشور ما مورد بررسی قرار نگرفته است. دلیل این امر آن است که چنین اقدامی می تواند واکنش های بین المللی و حساسیت ها را به نقش ایران در به خطر انداختن امنیت انرژی جهانی در پی داشته باشد که این موضوع به نوبه خود می تواند به یک بحران امنیت ملی برای کشور ما تبدیل شود.
علاوه بر این, کشور ما کشوری است که به صادرات نفت از طریق تنگه هرمز متکی است به ویژه از طریق قطب های صادراتی و وارداتی در منطقه خلیج فارس و ادعا می کند مهمترین تضمین کننده امنیت تنگه هرمز است.
به همین ترتیب, واکنش ایران شامل "یک کنترل محاسبه شده در تنگه هرمز" خواهد شد. به عبارت دیگر, ایران تنها علیه آنهایی اقدام تلافی جویانه انجام خواهد داد که کشورهای خصومت طلب هستند و از طریق ممانعت از صادرات نفت -که منبع اصلی درآمد ارزی برای ایران محسوب می شود- به صورت مستقیم در روند تضعیف امنیت ملی ایران دخیل می باشند.
استفاده از اهرم های بازدارنده در تنگه هرمز پیشینه ای طولانی در راهبرد دفاعی ایران دارد و همواره بر آن به عنوان یک اصل راهبردی چالش ناپذیر در قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی سال 1979 تاکید می شود. به همین ترتیب, ایران طی سال های اخیر به صورت قابل توجهی قدرت دفاعی متقارن و نامتقارن خود را در منطقه تقویت کرده است و حتی در برخی موارد از حضور در رویارویی مستقیم با سربازان آمریکایی در منطقه در راستای حقوق و مسئولیت هایش خودداری کرده است. در حال حاضر, اقدام تلافی جویانه ایران در توقیف یک کشتی با پرچم انگلیس ممکن است سبب تشدید تنش ها در کوتاه مدت شود اما یک اقدام مناسب در زمینه محاسبات راهبردی محسوب می شود و باید تا زمانی ادامه پیدا کند که طرف مقابل نفتکش ایرانی را آزاد کند.