پخش زنده
امروز: -
ارزیابی غلط کشور‌های غربی از قدرت ایران؛
هیچ ائتلاف آمریکایی، یارای مقابله با ایران را ندارد
عطوان: کشور‌های غربی بزرگ‌ترین اشتباهی که مرتکب می‌شوند این است که در ارزیابی قدرت ایران و همپیمانان آن خطا می کنند.
به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما، روزنامه رای الیوم نوشت: مسئولان ایرانی اراده قوی برای پاسخ به هر گونه تجاوزی را دارند و آن‌ها اهل اقدام عملی هستند و هیچ ائتلافی به سرکردگی آمریکا، یارای مقابله با ایران نیست.عبدالباری عطوان در یادداشتی در روزنامه تاکید کرد: کشور‌های غربی که این روز‌ها دشمنی خود را به ایران نشان می‌دهند، بزرگ‌ترین اشتباهی که مرتکب می‌شوند این است که در ارزیابی قدرت ایران و همپیمانان آن و واکنش‌های احتمالی آن‌ها در برابر تحریک‌های سیاسی و نظامی و فشار کنونی در منطقه خلیج فارس و بحران‌های ناشی از آن همچون جنگ توقیف نفتکش ها، خطا کرده اند.
زمانیکه آیت الله سید علی خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب ایران یک هفته پیش درباره اقدام انگلیس در توقیف نفتکش ایرانی، هنگام عبور از تنگه جبل طارق هشدار داد، مسئولان انگلیسی در لندن گمان می‌کردند این تهدید‌ها فقط در حد واژه‌های توخالی است و هرگز به گام‌های عملی تبدیل نخواهد شد، اما سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قدم به قدم این تهدید‌ها را اجرا و نفتکش انگلیسی را در تنگه هرمز توقیف کرد. طبق گفته سخنگوی سپاه، این نفتکش قوانین دریانوردی را نقض و به یک شناور ایرانی برخورد کرد و باعث آلودگی آب‌های خلیج فارس شد.
علت اقدام انگلیس در توقیف نفتکش ایرانی گریس ۱ این نبود که این نفتکش قوانین دریانوردی بین المللی را زیر پا گذاشت. بلکه علت این اقدام، دستور‌های واشنگتن و به طور مشخص دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا بود. همچنین علت اینکه شناور‌های سپاه پاسداران با توقیف دو نفتکش در آب‌های خلیج فارس پاسخ انتقامجویانه دادند، این نبود که این نفتکش‌ها به شناور‌های سپاه برخورد و آب‌های خلیج فارس را آلوده کردند بلکه آن‌ها می‌خواهند از این نفتکش به عنوان اهرم فشاری بر مسئولان انگلیسی استفاده و به زور آن‌ها را به آزادی فوری نفتکش ایرانی وادار کنند.
مسئولان ایران می‌خواهند پیام آشکاری به کشور‌های غربی و به طور مشخص آمریکا بدهند؛ مبنی بر اینکه اگر سخنی بگویند به آن عمل می‌کنند و هرگز در برابر هیچ گونه اقدام خصمانه علیه ایران و منافع آن سکوت نخواهند کرد و بدون هیچ ترسی تا آخر ایستاده اند.
مسئولان ایرانی اجازه گرسنگی مردم خود و جلوگیری از صادرات نفت ایران را نخواهند داد و ناوگان و ناو‌های هواپیمابر آمریکایی آن‌ها را نخواهد ترساند. آن‌ها فقط با شروط خود بر سر میز مذاکرات خواهند نشست و یک لحظه هم در سرنگونی پهپاد جاسوسی که ماه گذشته حریم هوایی ایران را نقض کرده بود، تردید نکردند. زمانیکه آن‌ها تهدید‌های خود را مبنی بر بازگشت به غنی سازی اورانیوم با میانگین بیشتر از مقدار تعیین شده در توافق هسته‌ای و افزایش مخازن اورانیوم اجرا کردند در واقع به عهد و پیمان خود وفا کردند و به اقدام‌های بزرگ تری هم دست خواهند زد.
دریانوردی در آب‌های خلیج فارس و تنگه هرمز، چندین دهه در امنیت انجام می‌شد و با هیچ مشکلی رو به رو نشده بود تا اینکه دولت آمریکا از توافق هسته‌ای خارج شد و صادرات نفت ایران را برای خریداران آن یعنی چین، ژاپن، ترکیه و هند ممنوع کرد. به همین علت زمانیکه دولت ترامپ درباره تشکیل ائتلاف کشور‌های متمایل به تامین امنیت دریانوردی در تنگه هرمز سخن می‌گوید، باید همه کشور‌هایی که احتمالا به این درخواست پاسخ مثبت می‌دهند، این واقعیت را درک کنند.
مسئولان ایرانی در وضعیت شهادت طلبانه به سر می‌برند و هیچ ائتلاف بین المللی به فرماندهی آمریکا و عضویت برخی کشور‌های حوزه خلیج فارس و اروپا آن‌ها مسئولان ایرانی را از هدفشان باز نخواهد داشت. هر کسی خلاف این فکر می‌کند، در واقع مسئولان ایرانی، راهبرد‌های دفاعی و منحصر به فرد آن‌ها و همچنین ساختار روانی و نظامی آن‌ها را نمی‌شناسد و در این صورت است که این کشور‌ها به سمت اشتباه راهبردی و فاجعه بار دیگری سوق داده خواهند شد که تاوان سنگین آن، امنیت و ثبات این کشور‌ها و منافع همپیمانان آن‌ها در منطقه خواهد بود.
تا لحظه نگارش این مقاله، هیچ کشوری از پیوستن به ائتلاف جدید و پیشنهادی آمریکا استقبال نکرده است؛ به جز عربستان و امارات که تحت فشار‌های آمریکا و برای انجام ماموریت قدیمی و باج خواهی یعنی کمک مالی به چنین ائتلاف پُرهزینه، پرداخت هزینه سوخت کشتی‌های شرکت کننده در این ائتلاف و حفاظت از این کشتی‌ها از جیب مردم و نسل‌های آینده خود به این پیشنهاد آمریکا پاسخ مثبت دادند.
قدرت ایران تنها در داشتن زرادخانه عظیم موشک‌های بالستیک، کشتی‌ها و شناور‌های کوچک و تندروی رادارگریز نیست، بلکه به سبب آن است که مسئولان ایرانی برای تصمیم گیری و واکنش انتقامجویانه به هر گونه تجاوز از هر طرفی که باشد، اراده و قدرت دارند.
عطوان در ادامه افزود: در برنامه هفتگی مشهوری که شبکه تلویزیونی جهانی BBC انگلیسی پخش می‌کند، مجری برنامه از من پرسید اگر مشاور ترزا می نخست وزیر انگلیس بودید به وی درباره اقدام ایران در توقیف نفتکش انگلیسی چه نصیحتی می‌کردید که در پاسخ گفتم اول اینکه من مشاور ترزا می نیستم و نخواهم بود. دوم آنکه او را نصیحت می‌کردم تا نفتکش ایرانی را فورا و بدون هیچ تاخیری آزاد کند. سوم آنکه کاملا از ترامپ و سیاست‌های گستاخانه او دور شود و چهارم اینکه در غیر این صورت، وی با مشکلات بزرگی در منطقه غرب آسیا و به طور مشخص در منطقه خلیج فارس رو به رو خواهد شد.
در پایان این مقاله هشدار می‌دهیم فقط مسئولان ایرانی نیستند که اراده‌ای قوی برای واکنش دارند و همه همپیمانان ایران در محور مقاومت در سوریه، عراق، لبنان، یمن و نوار غزه هم چنین اراده قوی دارند. ترامپ باید به خوبی بداند اکنون دیگر آن زمان گذشته که کشور‌ها برای مشارکت در رویا‌ها و جنگ‌های وی در غرب آسیا تقلا می‌کردند و اینگونه نیست که در آن جنگ‌ها هیچ گونه مقاومت سرسختانه‌ای برای دفاع از حیثیت ملی به ویژه در کشور‌های وابسته به محور مقاومت صورت نگیرد. ما با دوره جدیدی یعنی دوران دلاوری، فداکاری و مخالفت با دیکته کردن‌ها و تحریک‌های خصمانه غرب و مقابله با آن رو به رو هستیم.
ایران به یک ابرقدرت در منطقه و جهان تبدیل شده است
اقدام تهران به توقیف نفتکش انگلیسی و مقابله به مثل با کشور‌های اروپایی نشان داد، ایران به یک ابر قدرت در منطقه و جهان تبدیل شده است و دیگر هیچ قدرتی توان رویارویی با آن را ندارد.
روزنامه اینترنتی رای الیوم که از لندن به روز می‌شود، در یادداشتی به قلم «فوزی بن یونس بن حدید» نوشت: پس از آنکه ایران اعلام کرد، نفتکش انگلیسی را توقیف کرده است، انگلیس بسیار عصبانی شد و خط و نشان‌ها کشید و تهدید کرد و در واقع فراموش کرد که خود او هم نفتکش ایرانی را در تنگه جبل الطارق توقیف کرده است. این وقایع پس از آن اتفاق افتاد که تنگه هرمز نیز شاهد تحرکاتی برای تحریک ایران در منطقه بود و چه بسا رفتار این کشور هم به منزله مقابله به مثل محسوب می‌شد. این چنین واکنشی در حال حاضر در جهان اسلام که معضلات و مشکلات یکی پس از دیگری در حال وقوع است، کمتر اتفاق می‌افتد. اکنون هم پس از توقیف نفتکش انگلیسی معلوم شد، آن طور که جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا و نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل و دیگران گمان می‌کنند، ایران کشوری نیست که راحت تسلیم شود و با ابر قدرت‌هایی همچون آمریکا، انگلیس و فرانسه متناسب با اوضاع و به صورت متقابل رفتار و در واقع با آن‌ها مقابله به مثل می‌کند. این همان برخوردی است که ما به آن نیاز داریم تا کشور‌های غربی بفهمند، قدرتی اسلامی در منطقه وجود دارد که آن‌ها نمی‌توانند ثبات آن را برهم بزنند.
این رفتار عقلانی ایران رئیس جمهور آمریکا را مجبور کرد با ایران برخوردی دیپلماتیک داشته باشد؛ زیرا زبان تهدید رئیس جمهور آمریکا چه در توییتر و چه در تریبون‌های تبلیغاتی نه تنها دیگر نتیجه و هیچ تاثیری چه از دور یا از نزدیک بر ایران نمی‌گذارد، بلکه باعث می‌شود، پافشاری این کشور را برای رویارویی مستقیم به عنوان قدرتی متخاصم که در برابر هر گونه تهدید مستقیم یا غیر مستقیم، نستوه و پایدار است، بیشتر می‌کند و باعث می‌شود سیاست مقابله به مثل را در پیش بگیرد,، زیرا این ایران نبود که باعث به وجود آمدن مشکلات در منطقه خصوصا تنگه هرمز شد؛ ایران اوضاع را به خوبی بررسی و طبق رفتار و برخورد دیگران به صورت متقابل با آن‌ها رفتار می‌کند، در نتیجه هیچ کس هم به سبب اعمال و اقدامات این کشور که آمریکا و انگلیس آن را تحریک آمیز می‌خوانند، ایران را سرزنش نمی‌کند.
اقدام تهران به توقیف نفتکش انگلیسی و مقابله به مثل با کشور‌های اروپایی نشان داد، ایران به یک ابر قدرت در منطقه و جهان تبدیل شده است و دیگر هیچ قدرتی توان رویارویی با آن را ندارد.
روزنامه اینترنتی رای الیوم که از لندن به روز می‌شود، در یادداشتی به قلم «فوزی بن یونس بن حدید» نوشت: پس از آنکه ایران اعلام کرد، نفتکش انگلیسی را توقیف کرده است، انگلیس بسیار عصبانی شد و خط و نشان‌ها کشید و تهدید کرد و در واقع فراموش کرد که خود او هم نفتکش ایرانی را در تنگه جبل الطارق توقیف کرده است. این وقایع پس از آن اتفاق افتاد که تنگه هرمز نیز شاهد تحرکاتی برای تحریک ایران در منطقه بود و چه بسا رفتار این کشور هم به منزله مقابله به مثل محسوب می‌شد. این چنین واکنشی در حال حاضر در جهان اسلام که معضلات و مشکلات یکی پس از دیگری در حال وقوع است، کمتر اتفاق می‌افتد. اکنون هم پس از توقیف نفتکش انگلیسی معلوم شد، آن طور که جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا و نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل و دیگران گمان می‌کنند، ایران کشوری نیست که راحت تسلیم شود و با ابر قدرت‌هایی همچون آمریکا، انگلیس و فرانسه متناسب با اوضاع و به صورت متقابل رفتار و در واقع با آن‌ها مقابله به مثل می‌کند. این همان برخوردی است که ما به آن نیاز داریم تا کشور‌های غربی بفهمند، قدرتی اسلامی در منطقه وجود دارد که آن‌ها نمی‌توانند ثبات آن را برهم بزنند.
این رفتار عقلانی ایران رئیس جمهور آمریکا را مجبور کرد با ایران برخوردی دیپلماتیک داشته باشد؛ زیرا زبان تهدید رئیس جمهور آمریکا چه در توییتر و چه در تریبون‌های تبلیغاتی نه تنها دیگر نتیجه و هیچ تاثیری چه از دور یا از نزدیک بر ایران نمی‌گذارد، بلکه باعث می‌شود، پافشاری این کشور را برای رویارویی مستقیم به عنوان قدرتی متخاصم که در برابر هر گونه تهدید مستقیم یا غیر مستقیم، نستوه و پایدار است، بیشتر می‌کند و باعث می‌شود سیاست مقابله به مثل را در پیش بگیرد,، زیرا این ایران نبود که باعث به وجود آمدن مشکلات در منطقه خصوصا تنگه هرمز شد؛ ایران اوضاع را به خوبی بررسی و طبق رفتار و برخورد دیگران به صورت متقابل با آن‌ها رفتار می‌کند، در نتیجه هیچ کس هم به سبب اعمال و اقدامات این کشور که آمریکا و انگلیس آن را تحریک آمیز می‌خوانند، ایران را سرزنش نمی‌کند.
ما به قدرت و توانمندی ایران افتخار می‌کنیم
ما هم به این قدرت و توانمندی ایران افتخار می‌کنیم؛ زیرا با قدرت آمریکا، انگلیس و کشور‌های اروپایی برابری می‌کند و باعث شده است، ایران از موضع قدرت مذاکره کند و سعی دارد، رویکرد و نظر خود را محترمانه و نه با اتهام زدن بیان کند و اعمال تحریم‌های دشوار اقتصادی علیه این کشور برای به زانو درآوردن آن است؛ اما آنچه کشور‌های غربی تاکنون متوجه نشده اند این است که ایران قدرتمند است و به هیچ قدرتی در جهان اجازه اهانت یا تجاوز به حقوقش را نمی‌دهد.
این موضوع در حادثه پهپاد ایرانی که کشتی آمریکایی را رصد می‌کرد هم کاملا آشکار گردید و در حالی که ترامپ رئیس جمهور آمریکا از سرنگونی آن خبر داد، ایران این ادعا را با ارائه تصاویری که از همان پهپاد از کشتی جنگی آمریکایی در آب‌های خلیج (فارس) گرفته بود، رد کرد. در نتیجه این معادله همچنان میان ایران و کشور‌های اروپایی باقی می‌ماند تا زمانی که هر دو طرف به توافقی نهایی دست پیدا کنند؛ توافقی که بتواند از وقوع جنگی ویرانگر در منطقه جلوگیری کند و هیچ طرفی هم در آن ذینفع نباشد، در نتیجه درباره مسئله دریانوردی بین المللی باید به صورت جدی فکر کرد؛ زیرا همه کشور‌های جهان از حمل و نقل کالا‌ها با کشتی‌های تجاری در تنگه هرمز، کسب در آمد می‌کنند؛ تنگه‌ای که ایران به راحتی می‌تواند بر آن تسلط پیدا کند و هیچ جایگزین واقعی هم وجود ندارد که کشور‌های جهان را از حضور ایران بی نیاز کند.
نویسنده در ادامه نوشت: در برابر این کشمکش‌های سیاسی، با وجود تلاش واقعی نمایندگان مجلس آمریکا به ویژه اغلب دموکرات‌ها برای تشویق دولت آمریکا به مذاکره و دست برداشتن از تعرض به ایران؛ تا زمانی که مذاکرات واقعی میان ایران و آمریکا وجود نداشته باشد، منطقه همچنان ملتهب باقی خواهد ماند؛ زیرا با اقدامات تحریک آمیزی که آمریکا انجام داد، ایران نشان داد، کشور سرسختی است و به راحتی نمی‌توان با آن برخورد کرد، به ویژه اینکه اگر بدانیم، روسیه موضع میانه را اتخاذ کرده یا بیشتر به سوی ایران متمایل است و این کشور (روسیه) , خروج آمریکا از توافق هسته‌ای را علت اصلی همه این تنش‌های کنونی می‌داند و تا زمانی که آمریکا مسئله توافق هسته‌ای با ایران را حل نکند، هشدار جنگ ناگزیر همچنان وجود خواهد داشت.
ایران توانمندی و قدرت خود را در برابر همه کشور‌های جهان ثابت کرد. ایران همچنین ثابت کرد، یک ابر قدرت در منطقه و جهان به شمار می‌رود و هیچ قدرتی توان رویارویی با آن را ندارد؛ زیرا این کشور با دشمنانش مقابله به مثل می‌کند و این همان سیاستی است که دشمن در منطقه به خوبی آن را می‌فهمد؛ از این رو قادر به رویارویی مستقیم نخواهد بود، زیرا در صورت اتخاذ هرگونه اقدام احمقانه بدون شک خسارت‌های زیادی متحمل خواهد شد. حال این پرسش مطرح است که آیا احتمال دارد شاهد ایجاد ائتلاف‌های جدید در منطقه باشیم؛ ائتلافی که یکی از آن‌ها از کشتی‌های تجاری حمایت کند و دیگری از نزدیک مراقب اوضاع باشد و طرف ایرانی هم بر اوضاع مسلط گردد و اجازه هیچ گونه تعرض یا نقض حریم هوایی یا دریایی خود را ندهد؟ یا توافق جدیدی میان ایران و آمریکا در جهت آرام کردن اوضاع ایجاد خواهد شد؛ توافقی برابر که ناگزیر با برخی امتیاز دهی‌ها همراه و در جهت منافع هر دو طرف توافق است؟
این موضوع در حادثه پهپاد ایرانی که کشتی آمریکایی را رصد می‌کرد هم کاملا آشکار گردید و در حالی که ترامپ رئیس جمهور آمریکا از سرنگونی آن خبر داد، ایران این ادعا را با ارائه تصاویری که از همان پهپاد از کشتی جنگی آمریکایی در آب‌های خلیج (فارس) گرفته بود، رد کرد. در نتیجه این معادله همچنان میان ایران و کشور‌های اروپایی باقی می‌ماند تا زمانی که هر دو طرف به توافقی نهایی دست پیدا کنند؛ توافقی که بتواند از وقوع جنگی ویرانگر در منطقه جلوگیری کند و هیچ طرفی هم در آن ذینفع نباشد، در نتیجه درباره مسئله دریانوردی بین المللی باید به صورت جدی فکر کرد؛ زیرا همه کشور‌های جهان از حمل و نقل کالا‌ها با کشتی‌های تجاری در تنگه هرمز، کسب در آمد می‌کنند؛ تنگه‌ای که ایران به راحتی می‌تواند بر آن تسلط پیدا کند و هیچ جایگزین واقعی هم وجود ندارد که کشور‌های جهان را از حضور ایران بی نیاز کند.
نویسنده در ادامه نوشت: در برابر این کشمکش‌های سیاسی، با وجود تلاش واقعی نمایندگان مجلس آمریکا به ویژه اغلب دموکرات‌ها برای تشویق دولت آمریکا به مذاکره و دست برداشتن از تعرض به ایران؛ تا زمانی که مذاکرات واقعی میان ایران و آمریکا وجود نداشته باشد، منطقه همچنان ملتهب باقی خواهد ماند؛ زیرا با اقدامات تحریک آمیزی که آمریکا انجام داد، ایران نشان داد، کشور سرسختی است و به راحتی نمی‌توان با آن برخورد کرد، به ویژه اینکه اگر بدانیم، روسیه موضع میانه را اتخاذ کرده یا بیشتر به سوی ایران متمایل است و این کشور (روسیه) , خروج آمریکا از توافق هسته‌ای را علت اصلی همه این تنش‌های کنونی می‌داند و تا زمانی که آمریکا مسئله توافق هسته‌ای با ایران را حل نکند، هشدار جنگ ناگزیر همچنان وجود خواهد داشت.
ایران توانمندی و قدرت خود را در برابر همه کشور‌های جهان ثابت کرد. ایران همچنین ثابت کرد، یک ابر قدرت در منطقه و جهان به شمار می‌رود و هیچ قدرتی توان رویارویی با آن را ندارد؛ زیرا این کشور با دشمنانش مقابله به مثل می‌کند و این همان سیاستی است که دشمن در منطقه به خوبی آن را می‌فهمد؛ از این رو قادر به رویارویی مستقیم نخواهد بود، زیرا در صورت اتخاذ هرگونه اقدام احمقانه بدون شک خسارت‌های زیادی متحمل خواهد شد. حال این پرسش مطرح است که آیا احتمال دارد شاهد ایجاد ائتلاف‌های جدید در منطقه باشیم؛ ائتلافی که یکی از آن‌ها از کشتی‌های تجاری حمایت کند و دیگری از نزدیک مراقب اوضاع باشد و طرف ایرانی هم بر اوضاع مسلط گردد و اجازه هیچ گونه تعرض یا نقض حریم هوایی یا دریایی خود را ندهد؟ یا توافق جدیدی میان ایران و آمریکا در جهت آرام کردن اوضاع ایجاد خواهد شد؛ توافقی برابر که ناگزیر با برخی امتیاز دهی‌ها همراه و در جهت منافع هر دو طرف توافق است؟
نظر شما