پخش زنده
امروز: -
حلقه مفقوده در مقابله با طراحان و مجریان بیمارگونه تحریم ها
تحريم هاي غير قانوني امريکا عليه ايران و فشار بر ديگر کشورها براي پيروي از آن، پيامدهاي زيانباري براي اقشار آسيب پذر جامعه از جمله بيماران، کودکان وسالخوردگان دارد و همين پيامدها پيگيري قضايي وضع کنندگان تحريم ها را ضروري مي سازد.
دونالد ترامپ هشتم مي سال 2018 ، امريکا را از برجام خارج و بار ديگر تحريم هاي يکجانبه و غير قانوني را عليه ايران وضع کرد تا تهران را مجبور کند براي دستيابي به توافق ديگري در زمينه هسته اي، برنامه موشکي و منطقه اي ايران پاي ميز مذاکره بنشيند. امريکا علاوه بر اين به ديگر کشروها نيز هشدار داد که در صورت ادامه روابط اقتصادي با ايران هدف تحريم هاي امريکا قرار مي گيرند.
اکنون اين تحريم ها سبب شده است تا برخي کشورها از بيم امريکا، از هر گونه همکاري اقتصادي با ايران صرف نظر کنند آن هم در حاليکه بسياري از اين همکاري ها به موضوع هسته اي يا برنامه موشکي ايران ربط ندارد و به بخش هاي سلامت وغذا و حتي خوراک دام وطيور مربوط مي شود. به عنوان مثال روز جمعه برخی منابع خبری از امتناع دولت راستگرای برزیل از تحویل سوخت به دو کشتی ایرانی به دلیل تحریم های امریکا خبر داده اند که حامل فراورده های کشاورزی همچون ذرت به مقصد ایران هستند.
در صورتی که این خبر صحت داشته باشد در این صورت باید گفت که جنایاتی که علیه ایران رخ می دهد بسیار فراتر از تحریم های نفتی و فراورده های آن می باشد و اکنون امریکا در تلاش است با کمک ایادی خود در مناطق مختلف جهان خطوط کشتیرانی ایران را به عنوان یکی از شاهرگ های حیاتی آن مورد هدف قرار دهد.
اکنون مشخص شده که تحریم های اعمال شده علیه ایران حتی از برنامه نفت در برابر غذا نیز فراتر رفته و ابعادی به مراتب گسترده تر و غیرانسانی تر از آن را نیز در برگرفته که در طول تاریخ بی سابقه بوده است. امریکا اکنون به هیچ چیز رحم نمی کند و بیشترین بار تحریم های جدید بر دوش آسیب پذیرترین اقشار و افراد جامعه اعم از سالخوردگان، کودکان، بازنشستگان و افرادی از این قبیل سنگینی می کند که به طور طبیعی توان تحمل آن را ندارند.
اکنون با امتناع از تامین سوخت کشتی های حامل ذرت مشخص می شود که خوراک دام و طیور کشور نیز از تحریم های امریکا در امان نمانده است. آن هم در حاليکه خوراک دام و طيور نه کاربردي در برنامه هسته اي ونه برنامه موشکي دارد ونه اينکه کاربرد دوگانه دارد که به کشتي ها حامل آن سوخت داده نشود.
حال باید یک کلمه حرف حساب را خطاب به عاملان و مجریان بیمارگونه تحریم ها گفت که انسانها که هیچ حیوانات چه گناهی دارند. اما نکته قابل تاملی که در این زمینه وجود دارد این است که ایران بعد از ماهها اتخاذ صبر استراتژیک در نهایت به این نتیجه رسید که نمی تواند بیش از این دست روی دست بگذارد وهزینه های حفظ برجام را به تنهایی بر دوش بکشد. در این زمینه گام های خوبی در عرصه های سیاسی، اقتصادی، دفاعی و رسانه ای برداشته شده و در حال انجام است اما به نظر می رسد در عرصه حقوقی کار موثری صورت نگرفته است حال آن که در این عرصه به اندازه جمعیت ایران می توان مستندات حقوقی برای پیگرد قضایی تهیه کرد.
هرچند امکان دارد چنین تصور شود که جناح حاکم بر امریکا هیچ اهمیتی به مسائل انسانی و حقوق بشری و یا حقوق بین الملل نمی دهد و لذا نمی توان انتظار توفیق در این عرصه داشت اما نباید فراموش کرد که اولا جناح حاکم بر امریکا نیز همانند سایر دولت ها دارای شخصیت حقوقی است و هر کاری که انجام می دهد برای آن دولت و کشورمسئولیت ایجاد می کند ولذا باید درباره ابعاد و گستره این مسئولیت اطلاع رسانی و روشنگری کرد تا به عنوان یک سابقه در اذهان افکار عمومی باقی بماند و دوم اینکه در امریکا یک حزب به طور معمول 8 سال و حداکثر در صورت خوش شانسی 12 سال می تواند قدرت را در اختیار داشته باشد و پس از آن باید قدرت را واگذار کند و لذا در آینده فرصت بیشتری برای پیگرد قضایی جنایات ناشی از اعمال تحریم های ظالمانه وجود خواهد داشت کما اینکه این پیگردها در خصوص مسائل داخلی امریکا از هم اکنون آغاز شده است.
به نظر می رسد اگر ابعاد و آثار این جنایات به صورت هنرمندانه برای افکار عمومی جهانی تشریح و تبیین می شد و یک کارزار افشای جنایات حداکثری در برابر فشار حداکثری به راه می افتاد شاید اکنون طراحان و مجریان تحریم ها اینقدر به خود جرات و جسارت نمی دادند که به آن افتخار کنند و پز بدهند و لذا باید کاری کرد که این جانیان کت و شلواری از اقدام خود شرمنده شوند البته اگر هنوز وجدانی برایشان باقی مانده باشد.
---------------------------
احمد کاظم زاده
اکنون اين تحريم ها سبب شده است تا برخي کشورها از بيم امريکا، از هر گونه همکاري اقتصادي با ايران صرف نظر کنند آن هم در حاليکه بسياري از اين همکاري ها به موضوع هسته اي يا برنامه موشکي ايران ربط ندارد و به بخش هاي سلامت وغذا و حتي خوراک دام وطيور مربوط مي شود. به عنوان مثال روز جمعه برخی منابع خبری از امتناع دولت راستگرای برزیل از تحویل سوخت به دو کشتی ایرانی به دلیل تحریم های امریکا خبر داده اند که حامل فراورده های کشاورزی همچون ذرت به مقصد ایران هستند.
در صورتی که این خبر صحت داشته باشد در این صورت باید گفت که جنایاتی که علیه ایران رخ می دهد بسیار فراتر از تحریم های نفتی و فراورده های آن می باشد و اکنون امریکا در تلاش است با کمک ایادی خود در مناطق مختلف جهان خطوط کشتیرانی ایران را به عنوان یکی از شاهرگ های حیاتی آن مورد هدف قرار دهد.
اکنون مشخص شده که تحریم های اعمال شده علیه ایران حتی از برنامه نفت در برابر غذا نیز فراتر رفته و ابعادی به مراتب گسترده تر و غیرانسانی تر از آن را نیز در برگرفته که در طول تاریخ بی سابقه بوده است. امریکا اکنون به هیچ چیز رحم نمی کند و بیشترین بار تحریم های جدید بر دوش آسیب پذیرترین اقشار و افراد جامعه اعم از سالخوردگان، کودکان، بازنشستگان و افرادی از این قبیل سنگینی می کند که به طور طبیعی توان تحمل آن را ندارند.
اکنون با امتناع از تامین سوخت کشتی های حامل ذرت مشخص می شود که خوراک دام و طیور کشور نیز از تحریم های امریکا در امان نمانده است. آن هم در حاليکه خوراک دام و طيور نه کاربردي در برنامه هسته اي ونه برنامه موشکي دارد ونه اينکه کاربرد دوگانه دارد که به کشتي ها حامل آن سوخت داده نشود.
حال باید یک کلمه حرف حساب را خطاب به عاملان و مجریان بیمارگونه تحریم ها گفت که انسانها که هیچ حیوانات چه گناهی دارند. اما نکته قابل تاملی که در این زمینه وجود دارد این است که ایران بعد از ماهها اتخاذ صبر استراتژیک در نهایت به این نتیجه رسید که نمی تواند بیش از این دست روی دست بگذارد وهزینه های حفظ برجام را به تنهایی بر دوش بکشد. در این زمینه گام های خوبی در عرصه های سیاسی، اقتصادی، دفاعی و رسانه ای برداشته شده و در حال انجام است اما به نظر می رسد در عرصه حقوقی کار موثری صورت نگرفته است حال آن که در این عرصه به اندازه جمعیت ایران می توان مستندات حقوقی برای پیگرد قضایی تهیه کرد.
هرچند امکان دارد چنین تصور شود که جناح حاکم بر امریکا هیچ اهمیتی به مسائل انسانی و حقوق بشری و یا حقوق بین الملل نمی دهد و لذا نمی توان انتظار توفیق در این عرصه داشت اما نباید فراموش کرد که اولا جناح حاکم بر امریکا نیز همانند سایر دولت ها دارای شخصیت حقوقی است و هر کاری که انجام می دهد برای آن دولت و کشورمسئولیت ایجاد می کند ولذا باید درباره ابعاد و گستره این مسئولیت اطلاع رسانی و روشنگری کرد تا به عنوان یک سابقه در اذهان افکار عمومی باقی بماند و دوم اینکه در امریکا یک حزب به طور معمول 8 سال و حداکثر در صورت خوش شانسی 12 سال می تواند قدرت را در اختیار داشته باشد و پس از آن باید قدرت را واگذار کند و لذا در آینده فرصت بیشتری برای پیگرد قضایی جنایات ناشی از اعمال تحریم های ظالمانه وجود خواهد داشت کما اینکه این پیگردها در خصوص مسائل داخلی امریکا از هم اکنون آغاز شده است.
به نظر می رسد اگر ابعاد و آثار این جنایات به صورت هنرمندانه برای افکار عمومی جهانی تشریح و تبیین می شد و یک کارزار افشای جنایات حداکثری در برابر فشار حداکثری به راه می افتاد شاید اکنون طراحان و مجریان تحریم ها اینقدر به خود جرات و جسارت نمی دادند که به آن افتخار کنند و پز بدهند و لذا باید کاری کرد که این جانیان کت و شلواری از اقدام خود شرمنده شوند البته اگر هنوز وجدانی برایشان باقی مانده باشد.
---------------------------
احمد کاظم زاده
نظر شما