با اشاره به نفوذ گروهای ثروتمند یهودی طرفدار اسرائیل؛
در آمریکا، سیاستمداران را هم می توان خرید
امریکن فری پرس: متاسفانه در آمریکا با پول می توان دسترسی به قدرت را خرید، و اگر پول کافی روی میز باشد، سیاستمداران را هم می توان خرید.
به گزارش سرويس بين الملل
خبرگزاري صدا و سيما به نقل از امریکن فری پرس، 16 تن از سران سازمان های یهودی که بعضی از آنها از توسل به زور علیه ایران حمایت می کنند، پنجم ژوئن در نشستی غیرعلنی -که به نوشته تایمز آو اسرائیل، نشستی سالانه است- با 25 سناتور دموکرات تبادل نظر کردند.
پایگاه اینترنتی امریکن فری پرس در گزارشی به قلم فیلیپ جیرالدی، افسر اطلاعات نظامی و کارشناس سابق مبارزه با تروریسم سیا نوشت: «همه این سازمان های یهودی، به جز یکی، به صراحت اعلام کردند که حامی اسرائیل هستند و از سیاست های آن حمایت می کنند. گروه های اصلی حاضر در نشست عبارت بودند از: ”شورای رؤسای سازمان های بزرگ یهودی“، ”اتحادیه ضد افترا“، و کمیته امور عمومی آمریکا و اسرائیل (اِیْپَک). تعدادی از این گروهها در حمایت از توسل به زور علیه ایران، در کنگره و کاخ سفید لابی کرده اند؛ لابی گری برای موضعی که اساساً مانند درخواست هایی است که دولت بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل می کند.
ریاست هیئت متشکل از سناتورهای آمریکایی را چاک شومر سناتور دموکرات ایالت نیویورک و رهبر فعلی اقلیت دموکرات سنا بر عهده داشت؛ فردی که خود را ”شومر“، به معنای نگهبان اسرائیل در سنا توصیف کرده است. 25 سناتور حاضر در این نشست، یک چهارم کل اعضای سنا، و بیش از نیمی از کل دموکرات های سنا را تشکیل می دهند. اِیْمی کلوبشار، سناتور دموکرات ایالت مینه سوتا، که مبارزات خود برای تبدیل شدن به نامزد منتخب دموکرات ها برای ریاست جمهوری را به منافع اسرائیل و یهودیان ربط داد، ریاست نشست پنجم ژوئن را برعهده داشت.
پایگاه اینترنتی جوئیش اینسایدر، پس از نشست، فهرست کاملی از اسامی شرکت کنندگان و نموداری از مواضع آنان در این نشست را -که در اتاق کنفرانس کنگره برگزار شد- تهیه کرد. سناتورها در یک ضلع اتاق مستطیل شکل نشسته بودند و سران سازمان های یهودی با پر کردن صندلی های سه ضلع دیگر، مقابل آنها نشسته بودند.
معلوم نیست دقیقاً چه کسی دستورکار نشست را- که ظاهراً کلوبشار دنبال می کرد- ارائه کرد، اما گمان می رود طرح این دستورکار، نتیجه تلاش مشترک شومر و چند تن از سران برجسته تر سازمان های یهودی شرکت کننده در نشست بود. این نشست، طبق برنامه، علنی نبود و تا حدی محرمانه بود. زمان، مکان و شرکت کنندگان در آن اعلام نشدند، و فقط در اسرائیل و رسانه های یهودی گزارش شد. بر اساس گزارش آلیسون ویر، از پایگاه اینترنتی ”اگر آمریکایی ها بدانند“، حتی کارکنان دفاتر کنگره نمی دانستند که چنین نشستی در حال برگزاری است.
پس از نشست، هیچ بیانیه ای منتشر نشد، اما گمان می رود موضوع اصلی مورد بحث، نحوه مهار و تغییر احساسات رای دهندگان دموکرات تجددطلبی است که از فلسطینی ها حمایت می کنند؛ رای دهندگانی که از امکان برخورداری فلسطینی ها از حقوق برابر با اسرائیلی ها به عنوان انسان حمایت کرده اند؛ امری که شرکت کنندگان در نشست از آن وحشت دارند. در این نشست تمرکز ویژه ای بر جنبش غیرخشونت آمیز ”بایکوت، سلب سرمایه گذاری، و تحریم ها“ (BDS) معطوف شد؛ جنبشی که به نیروی رو به رشد در دانشگاه ها و محافل تجددطلب تبدیل شده است.
دیگر موضوعات مطرح شده در نشست، بعداً توسط ران کَمپیس، از خبرگزاری جوئییش تلگرافیک ذکر شد؛ موضوعاتی همچون حمایت از اسرائیل و قانونی در سطح فدرال برای مبارزه با یهودی ستیزی. البته درباره پول نیز در این نشست بحث شد. چند گروه می خواهند وزارت امنیت داخلی وجوه بیشتری برای افزایش امنیت ساختمان های متعلق به یهودیان اختصاص دهد. در لایحه فعلی، اختصاص 70 میلیون دلار در سال به این امر در دست بررسی است.
این در حالی است که درخواست هایی برای افزایش این وجوه تا سقف 90 میلیون دلار مطرح شده است. (پایگاه اینترنتی) جوئیش فوروارد سال 2014 در مقاله ای گزارش داد نهادهای یهودی، 94 درصد وجوه غیر الزامی (اختیاری) وزارت امنیت داخلی آمریکا را به خود اختصاص دادند.
شاید کسی بگوید نشست غیرعلنی با سناتورهای دموکرات، نشانه فوریت منحصر به فرد این مسئله است که حمایت این پایگاه حزبی از اسرائیل کمتر شده است، و در نتیجه برای جلوگیری از این امر، باید کاری انجام شود. شاید این استدلال تا حدی درست باشد، اما واقعیت این است که خوش خدمتی دولت آمریکا به اسرائیل هم دو حزبی و هم در سطح جهانی است. آمریکا در اقدامی منحصر به فرد، فرستاده ای ویژه برای مبارزه با یهودی ستیزی دارد، و دامنه احکام این کشور تا پیشنهاد برای تحریم کشورهایی که منتقد اسرائیل هستند، گسترش می یابد.
همچنین، همان زمانی که دموکرات ها مشغول برگزاری نشست با سران یهودی بودند، جمهوریخواهان نیز چیزی بسیار شبیه این نشست داشتند. مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا با افرادی که شاید بعضی از آنها، همان سرانی بودند که دموکرات ها با آنها دیدار کرده بودند، دیدار کرد، و از احتمال اینکه جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر انگلیس، نخست وزیر شود، ابراز نگرانی کرد. کوربین هدف (انتقادهای) یهودیان انگلیس قرار گرفته است، به این دلیل که وی نخستین سیاستمدار بلندپایه انگلیس است که با اظهارات صریح درباره مشکلات و رنج فلسطینی ها، از آنها حمایت کرده است.
از پمپئو سؤال شد: ”اگر کوربین انتخاب شود، و زندگی برای یهودیان در انگلیس بسیار دشوار شود، شما حاضر به همکاری با کوربین خواهید بود؟ “ وی پاسخ داد: ” شاید کوربین بتواند انتخاب شود. این امکان وجود دارد. اما ما منتظر نخواهیم ماند تا او کارهایی انجام دهد که بخواهیم با آن مقابله کنیم. ما همه تلاشمان را خواهیم کرد. چنین چیزی بسیار مهم و دشوار است و با ریسک زیادی همراه است.“
بنابراین یهودیان آمریکا می خواهند به همراه همتایان انگلیسی خود یا یک سیاستمدار بلندپایه منتخب را سرنگون کنند، آن هم فقط به این دلیل که او به مشکلات و رنج فلسطینی ها اذعان می کند. وزیر خارجه آمریکا با بعضی از همان فعالان دیدار می کند و با آنها در این باره هم عقیده است که باید اقدامی صورت گیرد؛ اقدامی که می تواند در وهله نخست شامل برداشتن گام هایی برای تضمین نخست وزیر نشدن کوربین شود. لحظه ای به یاد بیاورید که انگلیس نزدیک ترین متحد آمریکاست. یهودیان به طور قطع، از نظر سیاسی، اهمیت ویژه تری در آمریکا دارند.
باید پرسید چرا خبری از نشست های محرمانه با نمایندگان ایتالیا، آلمان، ایرلند، یا سازمان های لهستان نیست، که هر یک از آنها، نماینده بخش بزرگتری از ترکیب قومی آمریکا هستند تا یهودیان؟ پاسخ واضح این است که این گروهها به شیوه ای قبیله ای و منسجم فعالیت نمی کنند و صاحب منابع مالی نیستند که 600 گروه یهودی حامی اسرائیل دارند. متاسفانه در آمریکا با پول می توان دسترسی به قدرت را خرید، و اگر پول کافی روی میز باشد، سیاستمداران را هم می توان خرید.»