آمریکایی‌ها بدنبال حذف فلسطین از صفحه جغرافیا

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما؛ حمیدرضا دهقانی پوده دستیار وزیر و مدیر کل خاورمیانه و شمال آفریقا در نشست تخصصی شورای راهبردی روابط خارجی با موضوع فلسطین و طرح آمریکایی معامله قرن اظهار داشت: این اولین باری نیست که آمریکایی ها به دنبال این هستند تا موضوع فلسطین را حل و فصل کرده و از صفحه جغرافیا پاک کنند.

وی افزود: تاکنون طرح های متعددی از سوی آمریکا و اسرائیل مطرح شده است که هدفش در اختیار گذاشتن خودمختاری به فلسطینی ها بوده است.

دهقانی پوده گفت: آمریکایی ها تا این که جنگ 1967 به وجود آمد و در آن زمان قطعنامه 242 و پس از آن هم قطعنامه 238 تصویب شد.

وی ادامه داد: یکی از بندهای اساسی این قطعنامه بر این نکته تاکید داشت که نیروهای اشغالگر رژیم صهیونیستی فورا باید از این سرزمین خارج شوند و از آن تاریخ به بعد نیز مفاد طرح های صلح و سازش تحت عنوان بازگشت به مرزهای 1967 بود.

دهقانی پوده اضافه کرد: از آن زمان تا کنفرانس مادرید طرح های متعددی مطرح شد که سرانجام در این کنفرانس طرح زمین در برابر صلح نیز مطرح بود و بسیاری فریب این حرف را خورده و به سمت اسرائیل و آمریکا رفتند و یک کنفرانس پر زرق و برقی را برگزار کردند.

­

مدیرکل خاورمیانه وزارت خارجه گفت:­طرح معامله قرن مانند طرح‌های قبلی به نتیجه نمی‌رسد
مدیرکل خاورمیانه وزارت خارجه با بیان اینکه طرح معامله قرن هم مانند طرح‌های قبلی موفق نمی‌شود و به نتیجه نمی‌رسد، گفت: ترامپ در وضعیت بسیار منزوی‌ای قرار دارد زیرا بسیاری از کشورهای دنیا نیز طرح معامله قرن را نپذیرفته‌اند.
­، حمیدرضا دهقانی پوده مدیرکل خاورمیانه وزارت خارجه­ افزود:­این اولین باری نیست که آمریکایی‌ها به دنبال این هستند تا موضوع فلسطین را حل و فصل کرده و به نوعی از صفحه جغرافیا پاک کنند. تاکنون طرح‌های متعددی از سوی آمریکا و اسرائیل مطرح شده که هدفش در اختیار گذاشتن خودمختاری به فلسطینی‌ها بوده است تا اینکه جنگ 1967 و در آن زمان قطعنامه 242 و پس از آن قطعنامه 238 تصویب شد.
وی افزود: یکی از بندهای اساسی این قطعنامه بر این نکته تاکید داشت که نیروهای اشغالگر رژیم صهیونیستی فوراً باید از این سرزمین خارج شوند. از آن تاریخ به بعد نیز مفاد طرح‌های صلح و سازش تحت عنوان بازگشت به مرزهای 1967 بود.
دهقانی پوده ادامه داد: از آن زمان تا کنفرانس مادرید طرح‌های متعددی مطرح شد که سرانجام در این کنفرانس طرح زمین در برابر صلح مطرح و بسیاری حریف این حرف را خورده و به سمت اسرائیل و آمریکا رفتند و یک کنفرانس پر زرق و برقی را در مادرید برگزار کردند. در همان زمان مجلس ایران کنفرانسی را تحت عنوان حمایت از انتفاضه فلسطین برگزار کرد.
مدیرکل خاورمیانه وزارت خارجه یادآور شد: سرانجام از دل کنفرانس مادرید توافقنامه اسلو متولد شده و ساختار دو دولت به منصه ظهور رسید. در سال 2002 کشورهای عربی به رهبری ملک عبدالله نشستی را برگزار کردند مبنی بر اینکه اگر اسرائیل به مرزهای 1967 برگردد ما عادی‌سازی را انجام می‌دهیم که این اقدام تحت عنوان ابتکار صلح عربی مطرح شد. در آن زمان آریل شارون نخست‌وزیر وقت رژیم صهیونیستی آن را رد کرد که تا امروز هم پذیرفته نشده است. بنابراین راه‌حل دو دولت به تدریج در اغما فرو رفت به نحوی که در دوره ترامپ چیزی نمانده و چوب آخر را هم ترامپ زد که نهایتاً طرحی را آماده کردند که از زمین در برابر صلح عدول کرده و به پول در برابر صلح رسیده‌اند چون نمی‌توانستند در مورد موضوعات مهم به نتیجه برسند اعلام کردند که ابتدا مسائل اقتصادی را حل می‌کنند و مسائل سیاسی را در زمان دیگری مورد رسیدگی قرار می‌دهند.
وی ادامه داد: در راستای این طرح در زمینه رشد اقتصادی حدود 150 پروژه معین شد، در زمینه توسعه انسانی نزدیک به 40 طرح در دستور کار قرار گرفت که از این میزان 70 درصد مربوط به کشورهای عربی و 20 درصد هم اروپایی‌ها بود. در واقع هدفشان این بود که بین دولت‌های عربی و رژیم صهیونیستی عادی‌سازی را برقرار کرده و صورت‌مساله را پاک کنند که قدس را به عنوان پایتخت اسرائیل معرفی کردند و تلاش داشتند تا مساله آوارگان را نادیده بگیرند. حتی بودجه آندروا را قطع کردند.
وی در ادامه بیان کرد: به نظر می‌رسد از طرح اسرائیلی آمریکایی برای معامله قرن هم به دنبال این هستند که همان طرح خودشان را در مورد دو دولت از بین ببرند و طرحی که ماهیت یهودی برای اسرائیل دارد را تصویب کنند.
مدیرکل خاورمیانه وزارت خارجه همچنین بیان کرد: طرح معامله قرن هم مانند طرح‌های قبلی موفق نمی‌شود زیرا طرح‌های پیشین درصدی از قطعنامه‌های سازمان ملل را به همراه داشت اما این طرح حتی اشاره‌ای به مفاد قطعنامه‌ها نداشته است بنابراین چگونه می‌توانند در طرحی که موضوع فلسطین را نادیده گرفته به دنبال حل مساله فلسطین باشند.
دهقانی پوده خاطرنشان کرد: در کنفرانسی هم که در منامه برگزار می‌شود هیچ‌یک از فلسطینی‌ها، حتی دولت خودگردان و سایر جنبش‌های مقاومت آن را قبول ندارند و فلسطینی‌ها متحد ایستاده و مخالف این طرح هستند. از طرفی ترامپ هم در وضعیت بسیار منزوی قرار دارد. بنده معتقدم فشاری که به ایران وارد می‌شود ناشی از این است که ناچار شوند مساله فلسطین را فراموش کنند اما این بار موضوع متفاوت است. آنها نمی‌توانند با قدرت بازدارندگی ایران برخورد کنند و بگویند زمانی فشار به ایران را کم می‌کنیم که فلسطین را فراموش کنید. در حالی که باید بدانند با این طرح هم موفق نخواهند شد.