به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما حضرت امام خمینی (ره) در روز بیستم جمادی الثانی ۱۳۲۰ هجری قمری مطابق با ۳۰ شهریـور ۱۲۸۱ هجری شمسی در شهرستان خمین از توابع استان مرکزی ایران در خانوادهای اهل علـم و هجرت و جهاد و در خـانـدانـی از سلالۀ زهـرای اطـهـر (سلام الله علیها) چشم به جهان گشود.
امام خمینی (ره) از نظر علم و عمل، درک عمیق معرفتی و نیز تقوای عملی و علمی، از بزرگترین شخصیتهای اسلامی به شمار میآمد. ایشان همچنین در اندیشۀ دینی و تسلط بر معارف تشیع، وارستگی، تهذیب نفس، شجاعت، درک زمان، شناخت جامعه، رأفت با دوستان و شدت با دشمنان بی نظیر بود.
ارادۀ پولادین که ریشه در ایمان و اتکایش به خداوند داشت، اجازه نمیداد هیچ مانعی جلودار عملی ساختن مقاصد والایش شود. ایشان انسانی بسیار مهربان، سرشار از عطوفت، خویشتندار و پرهیز کار بود و صبر و استقامت، مانع از آن بود که سختترین حوادث، خللی در ارادۀ ایشان در رسیدن به اهدافشان ایجاد کند.
امام خمینی (ره) پس از درگذشت حضرت آیت الله بروجردی به مخالفت با سیاستهای طاغوت برخاست و در قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ دستگیر و روانۀ تهران و زندانی شد، پس از مدتی آزاد و به شهر مقدس قم مراجعت کرد.
امام خمینی (ره) در سالهای اقامت در عراق همچنان رهبری مبارزه با رژیم پهلوی را به عهده داشت و در سال ۱۳۵۷ در پی هماهنگی رژیم پهلوی و رژیم بعث عراق، ایشان ناگزیر از خروج از عراق شد و با عزیمت به پاریس مبارزه و انقلاب اسلامی ایران وارد مرحلۀ اساسی شد.
با اقامت امام خمینی (ره) در پاریس و انعکاس سخنان و دیدگاههای ایشان در رسانههای غربی رژیم پهلوی در ضعف و انزوا قرار گرفت و با رهبری هوشمندانه و دقیق ایشان انقلاب اسلامی مردم ایران با خروج شاه و خانواده سلطنتی از ایران به روزهای اوج خود نزدیک شد.
اوایل بهمـن ۱۳۵۷ خبر تصمیم امام در بازگشت بـه کـشور منتشر شد. هر کس که میشنید اشک شوق فرو میریخت. دولت بختیار پـس از چنـد روز تـاب مقـاومـت نـیـاورد و ناگزیـر از پذیرفتـن خـواست ملت شـد. سرانجام امام خمینـی بامداد ۱۲ بهمـن ۱۳۵۷ پـس از ۱۴ سال دوری از وطـن وارد کشـور شـد و در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ ملت ایران درکنار رهبر محبوبشان پیروزی انقلاب اسلامی را در آغوش کشیدند.
امام خمینی (ره) پس از یک عمر رشادت، مجاهدت و رهبری قاطعانه و بینظیر در ۱۴ خرداد سال ۱۳۶۸ هجری شمسی به ملکوت اعلی پیوست.