روز گذشته اساتید و پژوهشگران دانشگاه میهمان رهبر انقلاب در حسینیه امام خمینی بودند، دیداری که هر ساله در ماه رمضان برگزار میشود و اساتید و نخبگان دانشگاهی نظرات خود را پیرامون مسائل کشور بیان میکنند. حاشیه نگاری «علی خضریان» از این دیدار را در ادامه میخوانید:
حسینیه امام خمینی (ره) آرام آرام مهیای آغاز جلسه است و استادان وارد حسینیه میشوند و هر کدام گوشهای را انتخاب میکنند برای نشستن و در این بین اولویت با صندلیهای کناری حسینیه است که زودتر از دیگر بخشها پر میشوند و البته در این بین بعضی استادان جوان پس از اینکه شاهد ورود استادان پیشکسوت میشوند صندلیهای خود را به رسم احترام به آنها میسپارند و در جایی دیگر بر زمین مینشینند. در صفهای جلوتر و پیش از ورود رهبر، یکی از استادان که بعدا معلوم میشود از استادان هستهای است با انرژی بالا شعارهایی را سر میدهد و مدام جمعیت را زنده نگه میدارد و آنها را دعوت به همراهی میکند. یکی از حاضران او را بابت انرژی بالا تشویق میکند و به شوخی به او میگوید: «مطمئنی روزه ای؟!» و آن استاد هم که انگار منتظر شوخی کردن بود در جوابش با لبخند میگوید: «من مطمئنم، اما آنهایی که حال ندارند، مطمئنند که انقلابی اند؟!» و در ادامه گفت: «خلاصه ماهستهای هستیم کم که نمیآوریم.» و این بار یکی از رؤسای دانشگاههای تهران که شاهد این گفتگو بود گفت: «خوب معلوم شد چرا انقدر ایشان پرانرژی است؛ ما باتری مان عادی است و این ساعتها کم میآوریم و شما باتری تان هستهای است.» آن استاد هستهای باز هم انگار منتظر ادامه شوخی خود این بار با رنگ و بوی سیاسی بود و ادامه داد: «بله دیگر ما که هستهای هستیم و کم نمیآوریم و این انرژی را به دستور آمریکا شروع نکردیم که به خواستشان تعطیل کنیم.»
در همین بین ورود مسؤولان و وزرای آموزش عالی به حسینیه و بدو بدوی تیم حفاظت حکایت از این داشت تا چند لحظه دیگر آقا وارد حسینیه میشوند و مراسم به طور رسمی آغاز میشود. آن استاد هستهای هم با آمادگی بیشتری اقدام به سردادن شعار کرد و البته قصد داشت شعری را هم بخواند که ورود رهبر و سردادن شعارها مانع از شنیده شدن صدایش شد و ترجیح داد همصدا با حاضران در حسینیه شعار «ای رهبر آزاده آماده ایم آماده» را سردهد و در یک موقعیت مناسب و میان شعارجمعیت شعار «ما همه سرباز تواییم رهبرا، آتش به اختیارتیم رهبرا» را همگانی کند که با لبخند آقا نیز همراه شد.
ساعت ۱۷:۲۰ دقیقه بود و جلسه رسما آغاز شد و دکتر مسعود نیک دستی قاری ممتاز کشوری از دانشگاه علوم پزشکی اصفهان قرائت آیات انتهایی سوره حشر را قرائت کرد و پس از آن دکتر سیدمحمودرضا آقامیری از اساتید مهندسی هستهای که جانشین شهید هستهای مسعود علیمحمدی در شورای بین المللی سزامی نیز هست به عنوان مجری مراسم پشت تریبون قرار گرفت و پس از سلام و علیکی که با حضار و رهبر کرد، به آقا گفت که او و همکارانش بیشتر راغب هستند از نظرات و دیدگاههای ایشان استفاده کنند و، اما استادانی نیز آماده ارائه مطلبند و هر آنچه آقا تصمیم دارند. آقا بلافاصله گفت: «بله حتما بفرمایند صحبت کنند.»
اولین استادی که پشت میکروفن قرار گرفت دکتر رسول جلیلی عضوهیأت علمی دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف بود که درباره دغدغهها و راهکارها در حوزه فضای مجازی سخن گفت. او معتقد بود که فضای مجازی پدیدهای است که اهمیتش به اندازه انقلاب اسلامی است و ازاین رو در این محیط باید فضای مجازی تراز انقلاب اسلامی را خلق کنیم، زیرا در زمانی زندگی میکنیم که شرکتها و بنگاههای فضای مجازی در حال به خطر انداختن حاکمیت کشورها هستند و کنایهای هم به برخی تصمیمات سیاسی مسؤولان این حوزه زد و گفت: «اگر حاکمیت ملی از سوی فضای مجازی به مخاطره بیافتد دیگر منتظر اختلافات جناحهای داخلی نمیماند.
دکتر جلیلی در صحبتهای خود به اقدام اخیر چند شرکت آمریکایی همچون اپل و گوگل در حذف نرم افزارهای کاربردی داخلی (اپلیکیشن) و حذف برخی برنامکها از گوشی تلفن همراه میلیونها ایرانی نیز اشاره کرد و وضع موجود را هم درس دانست و هم شرم! شرم برای کسانی که با فیلترینگ داخلیها نگذاشتند ظرفیتهای داخلی شکل بگیرد و درس هم برای مسؤولانی که با جدی نگرفتن وضعیت فضای مجازی زمینه این شرم را فراهم کردند. این استاد دانشگاه برگزاری حداقل هفتگی جلسات تعطیل شده شورای عالی فضای مجازی را حداقل اقدامی میدانست که باید صورت گیرد و متأسفانه مدتی است در تعطیلی به سر میبرد و معتقد بود: «شورای عالی فضای مجازی توسط کلیدی قفل شده است.»
دکتر محمدرضا حسنی آهنگر دانشیار مهندسی کامپیوتر گرایش هوش مصنوعی و رباتیک دانشگاه جامع امام حسین (ع) نیز نفر دومی بود که پشت تریبون حاضر شد و درباره اهمیت دستیابی به الگوی انقلابی و بومی برای مدیریت دانشگاه صحبت کرد و ضمن انتقاد از مقالهمحوری بدون توجه به نیازهای کشور در دانشگاه از لزوم هدایت رسالهها و پایاننامههای دانشگاهی برای حل مشکلات کشور سخن گفت. البته بخشی از صحبت هایش با توجه به اینکه طولانی شد، با صلوات حاضران در حسینیه در جهت حفظ وقت نیمه تمام ماند و مکتوبش را به آقا داد.
دکتر سعید مرید استاد مدیریت مابع آب دانشگاه تربیت مدرس که عضو هیأت ویژه گزارش ملی سیلاب ریاست جمهوری نیز است به عنوان سخنران بعدی پشت تریبون قرار گرفت از ضرورت توجه به اقدامات نرم و ملزومات فنی و اجتماعی برای اصلاح الگوی مصرف در جامعه سخن گفت.
در این هنگام دکتر آقامیری یادی از همکاران شهیدش کرد و با ذکر نام شهدای هستهای مجید شهریاری، مسعود علی محمدی، داریوش رضایی نژاد و مصطفی احمدی روشن یاد آنها را در حسینیه امام خمینی (ره) زنده کرد.
دکتر سهیلا صادقی فسایی، دکترای جامعه شناسی و دانشیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران سخنران بعدی بود که طبق اعلام مجری قرار بود در خصوص زن و خانواده صحبت کند و، اما او در ابتدای بحثش اعلام کرد که ضمن اینکه در خصوص زن و خانواده مطالبی را آماده کرده، اما قصد دارد بحثی را درباره مراکز دانشگاهی مطرح کند که احتمال میدهد تبعاتی را نیز برایش داشته باشد. همین سخنان باعث شد تا یک سکوتی فضای حسینیه را فراگیرد و او انتقاداتی را درباره دانشگاهی که در آن تدریس میکند و معتقد است به صورت اسمی مادر است، اما تابع باندبازیهای سیاسی قرار گرفته و تبدیل به جولانگاه نزاعهای سیاسی شده انتقاد کند که این موضوع زمینه برخی بیتوجهیها به شایستگیهای علمی و اخلاقی مدیران در انتصابها را فراهم کرده است.
دکتر صادقی انتقاداتی را هم به حوزه پژوهش در دانشگاه اختصاص داد و معتقد بود: «پژوهش نه براساس نیازهای کشور که براساس یک سری باندبازیها شکل میگیرد.» و نکته طنزآلود را خرج زیاد در بخش کارهای پژوهشی و علاقه نداشتن مدیران به نتایج پژوهشی میدانست که این موضوع باعث شد تا بر ضرورت نظارت بر طرحهای پژوهشی و چگونگی هزینه بودجه این بخش در دانشگاهها تأکید کند.
این استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران گرفتن مسؤولیت در دانشگاه را در شرایط فعلی راحتترین کاری میدانست که به دلیل نبود پاسخگویی و نبود هیچ بازخواست و تنبیهی برای اشتباهاتشان امروز شرایطی مساعد را برای مدیران فراهم کرده که به اندازه یک تخلف کوچک نیز مورد بازخواست قرار نمیگیرد.
دکتر صادقی انتهای بحثش را هم به موضوع زنان اختصاص داد و از سهم ۱۰ درصدی زنان در هیأت علمی دانشگاهها گلایه کرد و معتقد بود این عدد به خوبی حکایت از این دارد که تبعیض جنسی علیه زنان امری جدی است که نیازمند تغییرات جدی در جامعه است. او البته به سرعت دفاع از حقوق زنان با تمسک به نظرات غربی را جایز ندانست و معتقد بود که بهره گیری از نظام مساوات و برابری برای ایفای حقوق زنان ظلم مضاعف بر زنان را به بار میآورد.
دکتر علی عبدالعالی دانشیار مهندسی برق دانشگاه علم و صنعت سخنران بعدی مراسم بود که درباره ارتباط با دانش تولید سخن گفت و معتقد بود: «ملت و دولتی که ساخته غرب را مصرف میکند نمیتواند فکر غربی را مصرف نکند.» او از سند تحول بنیادینی گفت که امروز فقط اسمش را مصرف میکنیم و کاری را با آن جلو نمیبریم.
دکتر عبدالعالی در سخنانش از خدمت ترامپ به ایران حرف زد و گفت: «آیا ترامپ میداند با قطع مصرف نفت چه خدمتی را به ملت و کشور ما میکند؟!» او از عبارت «آکواریوم دانشگاهی» نیز برای توضیح دانشگاهی که مخصوص بوم ما ساخته نشده بهره برد و به استادان یادآوری کرد که دستاوردهای علمی ما در جاهایی مثل نانو بوده که از غرب ناامید شده بودیم.
دکتر ابراهیم کلانتری معاون فرهنگی دانشجویی دانشگاه آزاد سخنران بعدی مراسم بود که درباره سرمایه فرهنگی سخنانی را بیان کرد و از سوء مدیریت فرهنگی در دانشگاهها و بیتفاوتی مسؤولان نسبت به دغدغههای فرهنگی انتقاد کرد و نسبت به توجه دانشگاه به مسائل واقعی کشور و راهاندازی زیستبومهای خلاق تأکید داشت و خواستار توجه جدی به سرمایههای عظیم بالقوه و بالفعل فرهنگی کشور شد. سخنان او نیز در حالی که مجری مراسم اعلام کرد که همچنان وقت صحبت کردن باقی است با صلوات حاضران در حسینیه ناتمام ماند و دکتر کلانتری نیز ترجیح داد تا مکتوب آنچه میخواست بگوید را تقدیم آقا کند.
دکتر مریم بختیاری دانشیار روانشناسی بالینی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران دیگر سخنرانی بود که پشت تریبون قرار گرفت و همان اول صحبت سخنان خود را نه فقط به نمایندگی از زنان که خود را نماینده آقایان نیز دانست و از اهمیت تأمین رفاه اجتماعی زنان به منظور حفظ شأن و ایفای نقش مادری و همسری در خانواده سخن گفت و برکاهش فاصله طبقاتی براساس یک برنامه ریزی اقتصادی تأکید کرد و بیان داشت: «باید زندگی مسؤولان الگویی از ساده زیستی و پرهیز از تجملات باشد.»
پس از او دکتر نجفقلی حبیبی دکترای فلسفه و حکمت اسلامی و دانشیار دانشگاه تهران که سالهای نه چندان دور مسؤولیت انجمن اسلامی مدرسین را نیز عهده دار بود به سخنرانی پرداخت و بیان داشت: «علم و نگرشهای تخصصی باید مرجع تصمیم گیریها باشد نه نظر این و آن.» و درباره اهمیت آزاداندیشی سخن گفت و بیان کرد: کرسیهای آزاداندیشی بستر بیان تفکرات مختلف است که این جلسه (دیدار استادان دانشگاهها با رهبر انقلاب) یکی از جلسات آزاداندیشی است که همه سلیقهها به راحتی همه حرفهای خود را میزنند.» این سخنان دکتر حبیبی من را یاد برخی بی اخلاقیهای رسانهای در طول یک هفته گذشته و پس از دیدار دانشجویان با رهبری انداخت وای کاش حداقل این حریت استاد اصلاح طلب دانشگاه را داشتند کسانی که سالها در همین حسینیه تریبون داشتند و از همه چیز سخن گفتند و امسال به دلیل قرارگرفتن در اولویت آخر از سوی وزارت علوم فرصت صحبت نیافتند، این موضوع را بی جهت و با تبلیغات رسانهای همان کسانی که باعث اصلی نیافتن فرصت بودند، به دیگران نسبت نمیدادند.
دکتر حبیبی از برخی برداشتهای سلیقهای درباره اسلامی شدن دانشگاهها نیز انتقاد داشت و معتقد به توجه به همه ظرفیتها در جهت حفظ منافع ملی و اجماع ملی برای آینده ایران بود. او که روزی حامی برجام بود، تلویحا در اظهاراتش ضمن پذیرش موفقیت نداشتن برجام خواستار خطاب قرار گرفتن دولت آمریکا به خاطر بدعهدی بود و میگفت: نباید دولت خودمان را در این موضوع متهم کنیم. او در پایان بر بسیج همه ارادهها و تواناییهای تخصصی ایرانیان برای تحقق گام دوم انقلاب تأکید کرد.
دکتر محمدرضا مجیدی دانشیار گروه مطالعات منطقهای دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران نیز درباره نظریه بین المللی انقلاب اسلامی و ضرورت پرهیز از انفعال و خلق فرصتهای نو در عرصه بینالملل و یارگیری مناسب برای مقابله با نظام سلطه در میان همسایگان سخن گفت و بر لزوم تعریف سیاست آسیایی قوی از سوی دستگاه دیپلماسی با تأکید بر همسایگان که در چند سال اخیر مورد غفلت قرار گرفته انتقاد کرد.
دکتر امیرعلی حمیدیه، فوق تخصص خون و سرطان و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران آخرین سخنرانی بود که در جایگاه قرار گرفت و درباره سلولهای بنیادین و دستاوردهای شرکتهای دانش بنیان مطالبی را بیان کرد و بر اهمیت پرهیز از خامفروشی علم و لزوم تبدیل آن به فناوری و محصول تأکید داشت. این استاد دانشگاه رسیدن به این مهم را با حمایت ملی از محققان جوان و حاکمیت مدیریت جهادی در دانشگاهها شدنی دانست.
فرصت برای صحبت کردن به آقا رسید جمع بافرستادن صلوات آماده آغاز سخنان رهبر میشد که یکی از استادان در میان جمعیت بلند شد و نسبت به عملکرد نمایندگان مجلس و آنچه نبود نظارت صحیح آنها بر دولت میدانست انتقاداتی را مطرح کرد و بیان داشت: «آقاجان نمایندگان مجلس این روزها گرگم به هوا بازی میکنند.» که این اظهارات خنده حضار در حسینیه را به همراه داشت و آقا با تکان دادن سری به معنای شنیدن انتقادات این استاد دانشگاه، او را به آرامش و نشستن دعوت کرد.
آقا در همان ابتدا با اشاره به کار بزرگی که بر دوش استادان و اعضای هیأت علمی دانشگاه هاست که با کمترین جایی قابل مقایسه است، حساب حاضران در جلسه را با دیگر دیدارها مشخص کردند و با اشاره به پیشرفتهای بسیاری که به معنای واقعی طی سالهای گذشته در دانشگاه رقم خورده از کارنامه دانشگاه ابراز رضایت کردند.
اما این هشدار رهبری مبنی بر اینکه استادان نباید از جامعه منزوی باشند، به آنها متذکر شدند که در صورت توجه نکردن به این هشدار ممکن است همان بلایی که سر روشنفکران آمد، متوجه آنها شود.
آقا مثل همیشه سخن از امید گفتند و آن را شرط اساسی پیشرفت دانستند و هدف اصلی دشمن را ایجاد یأس میدانستند که جریانی با سرمنشأ خارجی و با امتداد داخلی به آن دامن میزند. آقا یک نمونه از این جریان را «پروژه ۲۰۴۰ دانشگاه استنفورد برای ایران» دانست که هدف آن، زیر سؤال بردن پیشرفتهای علمی است که متأسفانه عدهای هم در داخل با آنها همصدایی میکنند و و از استادان خواستند تا در مقابل این جریان بایستند.
آقا با اشاره به «علم نافع» به معنای علمی که مسایل کشور را حل کند، به مسایلی از قبیل بیماریهای مزمن اقتصادی پرداختند و از دانشگاهها خواستند در پرتو علم نافع و ایجاد ساز و کار مناسب به تأمل در راهحلهای اینگونه مشکلات بپردازند.
آقا در سخنان خود با تأکید بر سرمایه گذاری در علوم بنیادی و پایه، خواستار حرکت در مسیر دستیابی به حقایق کشف نشده در عالم شدند که دانشگاهیان باید به عنوان یکی از کارهای اساسی به آن توجه کنند.
دغدغههای فرهنگی رهبر در این دیدار هم بروز و ظهور داشت و ایشان با انتقاد از فضای فرهنگی شماری از دانشگاهها که موجب تغییر رفتار و فرهنگ دانشجویان میشود، گفتند: «استادان متدین و انقلابی کاری کنند که جریان فکری و فرهنگی آنها به جریان رایج دانشگاهها تبدیل شود.»
آقا با اشاره به بروز و ظهور برخی مدعیان چپ گرایی در دانشگاهها که همان چپ آمریکایی است و با ظاهری چپ، باطنی غربی و آمریکایی دارد، اطلاع دقیق خود از محیط دانشگاهی را نیز در خصوص وضعیت دانشگاهها به نمایش گذاشتند و خواستار پاسخهای مستدل استادان انقلابی و متدین به سؤالات مطرح در ذهن دانشجویان شدند.
آقا در همین خصوص با تأکید بر نقش انسان ساز دانشگاه و امر فرهنگ، هدف دانشگاه را تنها علم آموزی ندانستند و ساختن انسانی مجهز به سلاح علم که همراه با آن اخلاق و سبک زندگی نیز باید به دانشجو ارائه شود دانستند و تا دانشگاهها به محل تربیت جوانان مؤمن، انقلابی، پاکدامن، دلبسته به کشور و مستعد خدمت به مردم تبدیل شوند.
آقا، اما در این دیدار به موضوع روز سیاسی کشور و مسأله مذاکره با آمریکا نیز اشاره کردند و تأکید کردند که در مورد موضوعات ناموسی و اساسی انقلاب مثل تواناییهای نظامی مان مذاکره نمیکنیم. چرا که موضوعاتی همچون مسائل دفاعی، قابل مذاکره نیست. مذاکره در این مسائل دو کلمه خواهد بود، طرف مقابل میگوید ما این موارد را خواستاریم و ما هم میگوییم «نه» و تمام میشود.
آقا برای این دوکلمه مذاکره به ماجرای یک خواستگاری اشاره کردند که در یک جلسه خواستگاری پرسیدند کار به کجا رسیده و گفتند موضوع سر دو کلمه است ما میگوییم دختر شما را میخواهیم و آنها میگویند شما غلط میکنید که با خنده حضار همراه شد.
آقا بازهم با تأکید بر اینکه جمهوری اسلامی ایران مطلقاً با آمریکا مذاکره نخواهد کرد به ارائه تحلیلی از مقاصد زورگویانه آمریکاییها در قبال دولتها و کشورها به تفکیک راهبرد و تاکتیک آمریکاییها برای رسیدن به هدفشان پرداختند که راهبرد آمریکاییها فشار با هدف خسته کردن و تاکتیک آنها مذاکره است تا به خواسته شان برسند و تنها راه مقابله با این ترفند را استفاده از اهرمهای فشار در مقابل آمریکاییها دانستند که امروز ایران ابزارهای فشار لازم را در اختیار دارد و گفتند: «این ابزارها برخلاف آنچه که آنها تبلیغ میکنند، نظامی نیست البته اگر زمانی لازم باشد، آن ابزارها نیز وجود دارد که یکی از آنها فناوری هستهای کشور است.»
آقا در پایان صحبت هایشان به مسأله روز قدس نیز اشاره کردند که امسال از هر سال مهمتر است و اشاره به موضع انسانی فلسطین که وجدانهای انسانی را مجبور به واکنش کرده و این فقط محدود به کشورهای اسلامی نیست نمودند.
دیگر وقت اذان رسیده و جمعیت مشغول اقامه نماز میشوند و به مقتدایشان نماز شامگاه ۲۳ رمضان را اقتدا میکنند و پس از آن ضمن حرکت به سمت سفره افطار به دیده بوسی با هم میپردازند. بر سر سفره هم جز دقایقی کوتاه از ابتدای افطار، آقا مشغول گفتگو با تعدادی از استادان میشوند که به نوبت جلو میآمدند و درخواست گفتگو میکردند و ایشان هم صبورانه به صحبتها گوش میدادند تا جایی که سفرههای افطار کم کم خالی شده بود و میزبان همچنان در حال شنیدن صحبتها بود، اما این شوق گفتگو پایانی نداشت و آقا برای اینکه تیم حفاظت هم نفسی تازه کنند از جمع استادان در حسینیه خارج شدند تا دیدار ۸ خرداد ۹۸ هم به پایان برسد.