نقش آموزش همگانی درمديريت بلایای طبیعی

پژوهش خبری صدا وسیما: ایران یکی از کشورهای حادثه خیز در حوزه بلایای طبیعی در دنیاست. طبیعتاً در کشوری با این شرایط، سیاستگزاری‌ها و برنامه‌ریزی‌ها باید متناسب با این نیاز باشد چرا که کشور و مردم در حوزه بلایای طبیعی در طول سالیان سال، هزینه‌های زیادی را پرداخت می­ کند. بخشی از این هزینه‌ها بدون شک هزینه‌های انسانی است که غیرقابل جبران هم است. جبران ناپذیر بودن هزینه‌های انسانی، و عوارض ناشی از وقوع بلایای طبیعی مثل سیل و زلزله و طوفان و غیره...... عوارض ماندگار خواهند داشت حتی اگر ما در حوزه کالبدی و بازسازی حوزه‌هایی که تخریب شده‌اند، بهترین تلاش‌ها را انجام بدهیم آنچه که نیاز است تمرکز ما باید روی آموزش فراگیر همگانی باشد که مربوط به مدیریت بحران است و در قانون تشکیل مدیریت بحران[1] هم به این موضوع اشاره شده­است. در این رابطه مصاحبه ­ای با رئیس سازمان مددکار اجتماعی؛ دکتر سید حسن موسوی چلک انجام شده است که در ادامه ملاحظه خواهيد کرد.[2] 

اهمیت آموزش فراگیر

آمادگی عمومی در برابر حوادث و بلایا دو فایده مهم دارد: اول اینکه موجب کاهش ترس و اضطراب و نیز کاهش خسارات ناشی از سوانح می‌شود. جامعه، خانواده و شهروندان باید بدانند که به هنگام وقوع آتش‌سوزی چه باید بکنند و به هنگام وقوع طوفان، زلزله یا سیل به کجا پناه ببرند. مردم باید آماده باشند تا به هنگام ضرورت خانه‌های خود را ترک کنند و در پناهگاه‌های عمومی استقرار یابند. در چنین اوضاعی شهروندان باید بدانند که چگونه نیاز‌های اولیه پزشکی خود را تأمین کنند. دوم اینکه مردم با انجام اقداماتی می‌توانند دامنه خسارات ناشی از سوانح را کاهش داده (ازجمله ساخت سیل‌بند، ارتفاع‌دادن به خانه‌های مسکونی یا جا‌به‌جایی محل سکونت از مسیر خطر و محکم‌کردن وسایلی که در جریان زمین‌لرزه احتمال سقوط آن‌ها می‌رود) یا به طورکلی خود را از گزند خطر دور نگه دارند. باید گفت که حوادث و بلایا سالیانه جان صد‌ها هزار نفر را می‌گیرند. هر یک از حوادث و بلایا برای شهروندان و امکانات جامعه می‌تواند عواقب طولانی مدتی به همراه داشته باشد. اگر در جامعه حادثه یا بلایی روی بدهد، دولت و سازمان‌های امدادرسان اقدام به ارایه کمک خواهند کرد، اما شهروندان نیز باید آماده باشند. امدادرسانان بلافاصله در محل وقوع سانحه حضور پیدا نخواهند کرد و گاهی ممکن است در جایی دیگر سرگرم امدادرسانی باشند.[3]

متن کامل این مطلب در اینجا قابل دریافت است

پژوهش خبری // مریم عابدی